Film over somber realisme

De Oostenrijkse regisseur en schrijver Michael Haneke levert met zijn nieuwe film "Amour" een bikkelhard en ongenaakbaar werk af, zo schrijft gastredacteur Maarten Middelkoop. ‘Die film is niet te harden,’ zo waarschuwde een vriend mij in 1997 voor "Funny Games" van een zekere Oostenrijkse regisseur Michael Haneke. Ik had toen al berichten gelezen dat bioscoopzalen vroegtijdig leeg liepen, omdat het sadisme in de film ondraaglijk was. Ik keek de film met mijn handen om de armleuning geklemd. Eindelijk een film die je niet koud liet. Het idee erachter was simpel: twee tieners terroriseren een gezin op gruwelijke wijze. De kijker leeft mee met de slachtoffers. En Haneke speelt met de kijker als een kat met een muis: met uitgeslagen klauwen. Het explosieve realisme van de film maakte een diepe indruk op me. Met zijn nieuwste film ‘Amour’ over ouderdom en liefde, zet Haneke zijn cinematografische zegetocht voort. In mei won de film al de Gouden Palm in Cannes, Hanekes tweede in amper drie jaar.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.