Markante ministerraad

Het kabinet Den Uyl schijnt de meest markante ministerraden gekend te hebben. Het kabinet Rutte II doet serieuze pogingen dat te overtreffen. Minister 1: “Shit! Crisis!” De MP: “Wat? Alweer één?” Minister 1: “Ja, die koffiekan hier is lek”. Minister 2: “Welja, een lek! Dat kunnen we er nog wel bij hebben”. De MP: “Nou, dat zien we dan straks wel verder”. Minister 3: “Eh, ben je niet bang dat de pers dat als het zoveelste uitstel ziet. Gebrek aan daadkracht en zo?” De MP: “Mwah, van de pers hebben we weinig te duchten. Bovendien mogen we ons gelukkig prijzen met een dom volk. Hoe harder de pers ons aanpakt, hoe beter mijn partij het in de peilingen doet.” Minister 3: “Jawel, maar ik stel toch voor dat we ons beraden over een passende oplossing”. De MP: “We? Ik dacht dat we afgesproken hebben dat ieder zijn eigen verantwoordelijkheid heeft?” Minister 1: “De koffiekannen vallen toch onder Algemene Zaken, ofwel jouw departement?”. De MP: “Maar ik heb het niet lek gemaakt. Het lekte toen jij het ter hand nam”. Minister 1: “Pardon? Je beschuldigt me van zelfbevlekking?”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.