Overheidsinstanties. Wat een zootje.

Dat overheidsinstanties steeds slechter lijken te functioneren heb ik de afgelopen weken zelf tot 2 keer toe mogen ervaren. In beide gevallen nota bene bij mijn oude werkgever, de Gemeente Amsterdam. Waar ik als ambtenaar altijd met trots en liefde mijn best deed voor de burger. Maar het is er een zootje geworden. Een paar weken geleden vond ik in mijn brievenbus maar liefst 5 brieven tegelijk van de gemeente. Vreemd, maar oké. Wááát? De eerste die ik openscheurde ging over de erfpacht. O ja, de mijne loopt af in 2027, dus daar moet ik wel wat mee. Gelukkig had ik er net een artikel over gelezen, want geen hond die begrijpt wat ze nou precies bedacht hebben. Het advies: doe sowieso een aanvraag voor een bod, je kunt later beslissen of je dat aanneemt. En aanvragen voor 1 januari 2020 profiteren van een voordeligere regeling. Dus ik naar het portaal.

Quote du jour | Hamvraag

Nog belangrijker is de hamvraag die de nieuwe compromiskoers van de SP oproept: wat is nu eigenlijk nog het verschil met de PvdA? Inhoudelijk willen ze vaak hetzelfde, alleen levert de PvdA om te regeren vervolgens haar halve program in. Als de SP nu hetzelfde doet, kunnen ze net zo goed fuseren. Als dat al in 2012 was gebeurd, hadden we nu een andere premier.

Thomas von der Dunk vindt het maar niks dat de Amsterdamse SP instemde met het afschaffen van de erfpacht.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.