Een bal op TV | Ingewikkeld simpel

De verkiezingen werpen hun schaduw vooruit: Charles Groenhuysen mocht de staatssecretaris der Financiën ondervragen. In Buitenhof schoof vervolgens de grote denker Zijlstra aan, de voorman van de VVD. Grappig was hij wel, Groenhuysen: de VVD beloofde naar eenvoud te werken, maar hoeveel pagina’s telde de belastingalmanak van Elsevier eigenlijk? Het antwoord luidt: 515 pagina’s. En tien jaar geleden? 525 pagina’s. 'Dat schiet niet echt op, heer staatssecretaris.' Of het zo bedoeld was weet ik niet, maar ik rolde van de bank van het lachen. De vraag waarom het ging, stelde hij ook nog: waarom lukt het niet om de ingewikkeldheid terug te dringen? Het antwoord kwam natuurlijk niet. Laten we het belastingstelsel aanpakken, want als we niks doen wordt het zeker niet simpeler. Ik kan het niet ontkennen. In Buitenhof mocht de heer Zijlstra zijn wereldbeeld aan ons voorhouden. De Grieken moesten zich aan hun afspraken houden en niet zeuren. Kijk naar de lege winkelstraten en de waanzinnige werkloosheid in Griekenland en verbaas je. Het is toch niet vreemd dat de Grieken bedanken voor dit harde klimaat?

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Kunst op Zondag | Workshop Excel

Sommigen hebben het misschien al op internet voorbij zien komen: de Japanse kunstenaar Tatsuo Horiuchi maakt kunst met Excel. Digitale kunst met een goedkoop middel. Op zijn website kun je een paar voorbeelden zien en als je de kunst van het Japans verstaat kom je er misschien achter hoe deze oude meester het flikt.

Het wordt geëtaleerd als digitale kunst. Daarbij denk je eerder aan complexe rekenprogramma’s die fraaie beelden produceren of intrigerende installaties in beweging zetten. Excel is dan hooguit een onderdeeltje in de voorbereiding, maar niet in de uitvoering.

De Japanner is niet de enige. Danielle Aubert deed het (filmpje) en op internet circuleren kunststukjes van vele huis, tuin en keukenkunstenaars. Daar gaan we vandaag niet verder op in, maar nodigen je uit voor de workshop “Kunst met Excel”.
Gewoonlijk bestaat uw interactiviteit hier uit het vullen van de reactievelden met uw nuttige commentaar. Deze keer zien we graag jouw Excelkunst verschijnen.

Er is één spelregel:

gebruik alleen Excel. Je kunt natuurlijk vals spelen door bijvoorbeeld ExcelArt in te zetten, maar dat is niet de bedoeling. Je mag alleen een of ander “plaatjesprogramma” gebruiken om van je Excelkunstwerk een afbeelding te maken, die je in de reacties zet.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eenvoudig bestuur

Computers kunnen ingewikkeldheid aan. Maar dat betekent niet dat we eenvoud kunnen vergeten. Complexiteit is mislukte eenvoud.  Ooit zei de socioloog Luhmann dat besturen “reductie van complexiteit “ was. De populisten denken de complexe samenleving te kunnen besturen, maar lopen steeds meer builen op. Je kunt wel iets in een regeerakkoord zetten, maar dan heb je nog geen uitvoerbare wet .

Eenvoud moet ontworpen worden. Om iets te kunnen ontwerpen, moet je precies weten waarmee je te maken hebt en wat je wilt bereiken. Grieken besturen hun land niet: ze zetten hun vriendjes op de goede plek, delen de omzet van de overheid en houden alleen respect voor de wet in stand, als dat hun positie steunt.

Hoe doen wij dat? Ik bekeek een kwartaaloverzicht van de Nederlandse Bank. Het is een verbluffend boek van 270 pagina’s met hoog-specialistische tekst. Ik vroeg me af: wie leest dat? Hoe lang doet iemand daarover? Wie doet wat met de inzichten?

Misschien zit in China een trouwe lezer. In China? Ja: zie the Economist. De Dodd-Frank wet is bedoeld om de financiële wereld van Wall Street weer wat normen mee te geven. Maar inmiddels is die wetgeving onleesbaar geworden: meer dan 840 pagina’s en nog geen uitvoeringsdetails. Niemand leest zo’n wet nog. Alleen in Peking zitten belangstellenden.