De botsing der beschavingen

Gisteren is de Amerikaanse denker Samuel P. Huntington overleden. Huntington blonk niet uit door politiek-correcte denkbeelden. In de jaren zestig schreef hij een buitengewoon perverse rechtvaardiging van Amerikaanse acties in Vietnam, waarbij dorpen werden platgebrand en de boerenbevolking werd gedeporteerd. Hiermee werd, volgens Huntington, de boeren in kwestie een dienst bewezen. Door de vernietiging van hun traditionele dorpjes werden ze gedwongen een nieuw, modern leven op te bouwen, met alle materiële gemakken van dien. Ook meer recent deed Huntington stof opwaaien, met zijn boek 'The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order'. Hij betoogde in dit boek dat de wereldpolitiek in toenemende mate bepaald zou worden door conflicten en tegenstellingen tussen zeven of acht grote beschavingen met fundamenteel tegengestelde waarden. Het zou dan bijvoorbeeld gaan om de westerse, de Chinese, of de islamitische beschaving. Deze beschavingen moesten voorzichtig met elkaar omgaan.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mini-essay: Arabieren kijken legt oriëntalisme bloot

Godsdienstwetenschapper en salafisme kijker Martijn de Koning (aka ‘Dr. Kromzwaard’) laat in een beschouwing van Hassnae Bouazza’s ‘Arabieren Kijken’ (2012) fraai zien welke inkaderingen en projecties ons allen parten spelen wanneer we ons voorstellingen maken van de Arabische wereld en de moslimse ‘ander’.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.