Bittenbak is IT lingo voor een database. De database in kwestie is die de telecom en internetproviders moeten aanleggen als gevolg van de dataretentiewet. U weet wel, die wet waardoor uw volledige bel- en internetgedrag een jaar moet worden opgeslagen. Via via bereikte mij een datamodel voor die database. Waarschijnlijk niet de versie waarmee men nu werkelijk bezig is. Het sitebezoek ontbreekt namelijk nog. Maar het geeft toch een aardige indruk van de gegevens die men van u aan het opslaan is. Voor de niet-ITers onder u, de blokjes zijn tabellen (zeg maar een groot werkblad van excel) en de pijltjes zijn relaties (om bijvoorbeeld te verwijzen naar een uniek persoon met een nummer). Geen flauw idee of het publiceren van dit document me een inval van de AIVD zal opleveren. Maar mocht het na dit postje plots stil worden, weet u waar het van komt.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Het is inmiddels genoegzaam bekend dat er gegevens van u verstrekt worden aan de Amerikaanse overheid (DHS, Department of Homeland Security) wanneer u naar of door Amerikaans grondgebied reist. Zeg niet dat u dat niet wist.
Het is echter toch weer confronterend als je in plaats van de droge tekst van een akkoord de werkelijke gegevens ziet. Gisteren verscheen op een Amerikaanse site een volledig overzicht van de PNR zoals vastgelegd door de ATS (US Customs and Border Patrol’s Automated Targeting System) van een passagier (mirror). Deze waren opgevraagd middels de Freedom of Information Act en Privacy Act (dat werkt dan weer wel prima).
Hier even de highlights:
● alle persoonsgegevens (paspoortnummer, geboortedatum, adres, alle bekende telefoonnummers, volledige namen);
● alle creditcardgegevens, dus ook de vervaldatum (gebruikt voor boeking);
● alle bekende gegevens over geboekte hotels en overnachtingen;
● alle bekende gegevens over frequentflyer-programma’s van de passagier, ook al zijn die niet gebruikt voor de specifieke reis;
● IP adres van computer waarmee vluchtreservering is gedaan;
● alle opgegeven voorkeuren voor vliegen (plaats in vliegtuig, voedsel);
● alle bestemmingen van de vliegreis (ook buiten de VS).
Aangezien het niet te verwachten is dat de makke medewerking van Europa aan deze gegevensverstrekking snel zal veranderen, is het aan u om ervoor te zorgen dat de schade beperkt blijft. Het is immers zo dat alleen gegevens doorgegeven kunnen worden die de luchtvaartmaatschappij heeft gekregen. Dus doe geen gecombineerde reserveringen via een reisbureau, gebruik geen creditcard (reken contant af) en doe uw boeking via een proxy.
Zit je even niet op te letten, maakt iemand weer een nieuwe database met allerlei privacy-gevoelige gegevens. Gelukkig werd ik hierop geattendeerd.
Het betreft hier een database waarin ontuchtplegers (trainers, scheidsrechters, etc…) met een straf- of tuchtrechtelijke veroordeling voor een bepaalde periode komen te staan. Alle aangesloten bonden worden verplicht de meldingen aan te leveren. En ik neem aan dat de bedoeling is dat bonden bij het aanstellen van nieuwe mensen in verenigingen checken of er niet een openstaande veroordeling is.
Nu is het tegengaan van ontucht een nobel streven. En het is ook belangrijk dat bonden en de koepel samen kijken wat er gedaan kan worden om dit zoveel mogelijk te voorkomen. Maar deze database lijkt mij een heel verkeerde keuze.
Een van de redenen om er niet gelukkig mee te zijn is uiteraard de privacy. Zoals de vragen in dit artikel al aangeven, is er nog veel onduidelijk. Toekomstig misbruik of “foutjes” zijn te voorzien.
Maar een heel andere reden is dat het onwaarschijnlijk is dat het gaat werken.
Er wordt gesproken over honderd gevallen per jaar. Van die gevallen zijn er maar een paar die tot een veroordeling leiden. Daarnaast is het aannemelijk dat van de veroordeelden slechts een deel opnieuw in de fout gaat (dat zijn dan wel gelijk de echte probleemgevallen natuurlijk). Laten we gokken op dertig registraties per jaar.
Er zijn ongeveer een miljoen vrijwilligers actief in de sport. Al die vrijwilligers moeten iedere keer als ze ergens aan de slag gaan getoetst worden. Een administratieve rompslomp is het gevolg. Veel verenigingen zullen dit mogelijk niet doen.
Dat wetende is het maar de vraag of er ook maar een heel klein beetje preventieve werking vanuit zal gaan en of het dus langs die weg mogelijk is om nieuwe gevallen te voorkomen. Veel gedoe, weinig lol.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Vandaag een halve quote van de dag. Ik quote Steeph van Sargasso, ons aller privacywaakhond, die weer een juweeltje van een wet vond:
Met deze wetswijziging is straks iedereen verplicht een identiteitsbewijs te dragen (dus niet alleen te tonen). Is het voor de politie (en alle andere ?opsporingsambtenaren?) mogelijk om bij twijfel over de identiteit (zulks ter hunne beoordeling) foto?s en vingerafdrukken te maken. Worden alle gegevens (BSN, foto?s, vingerafdrukken, reden van verdenking) altijd vastgelegd in een database, ook als de persoon niet langer verdacht is, voor later opsporingswerk.