Bittenbak is IT lingo voor een database. De database in kwestie is die de telecom en internetproviders moeten aanleggen als gevolg van de dataretentiewet. U weet wel, die wet waardoor uw volledige bel- en internetgedrag een jaar moet worden opgeslagen. Via via bereikte mij een datamodel voor die database. Waarschijnlijk niet de versie waarmee men nu werkelijk bezig is. Het sitebezoek ontbreekt namelijk nog. Maar het geeft toch een aardige indruk van de gegevens die men van u aan het opslaan is. Voor de niet-ITers onder u, de blokjes zijn tabellen (zeg maar een groot werkblad van excel) en de pijltjes zijn relaties (om bijvoorbeeld te verwijzen naar een uniek persoon met een nummer). Geen flauw idee of het publiceren van dit document me een inval van de AIVD zal opleveren. Maar mocht het na dit postje plots stil worden, weet u waar het van komt.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Het is inmiddels genoegzaam bekend dat er gegevens van u verstrekt worden aan de Amerikaanse overheid (DHS, Department of Homeland Security) wanneer u naar of door Amerikaans grondgebied reist. Zeg niet dat u dat niet wist.
Het is echter toch weer confronterend als je in plaats van de droge tekst van een akkoord de werkelijke gegevens ziet. Gisteren verscheen op een Amerikaanse site een volledig overzicht van de PNR zoals vastgelegd door de ATS (US Customs and Border Patrol’s Automated Targeting System) van een passagier (mirror). Deze waren opgevraagd middels de Freedom of Information Act en Privacy Act (dat werkt dan weer wel prima).
Hier even de highlights:
● alle persoonsgegevens (paspoortnummer, geboortedatum, adres, alle bekende telefoonnummers, volledige namen);
● alle creditcardgegevens, dus ook de vervaldatum (gebruikt voor boeking);
● alle bekende gegevens over geboekte hotels en overnachtingen;
● alle bekende gegevens over frequentflyer-programma’s van de passagier, ook al zijn die niet gebruikt voor de specifieke reis;
● IP adres van computer waarmee vluchtreservering is gedaan;
● alle opgegeven voorkeuren voor vliegen (plaats in vliegtuig, voedsel);
● alle bestemmingen van de vliegreis (ook buiten de VS).
Aangezien het niet te verwachten is dat de makke medewerking van Europa aan deze gegevensverstrekking snel zal veranderen, is het aan u om ervoor te zorgen dat de schade beperkt blijft. Het is immers zo dat alleen gegevens doorgegeven kunnen worden die de luchtvaartmaatschappij heeft gekregen. Dus doe geen gecombineerde reserveringen via een reisbureau, gebruik geen creditcard (reken contant af) en doe uw boeking via een proxy.
Zit je even niet op te letten, maakt iemand weer een nieuwe database met allerlei privacy-gevoelige gegevens. Gelukkig werd ik hierop geattendeerd.
Het betreft hier een database waarin ontuchtplegers (trainers, scheidsrechters, etc…) met een straf- of tuchtrechtelijke veroordeling voor een bepaalde periode komen te staan. Alle aangesloten bonden worden verplicht de meldingen aan te leveren. En ik neem aan dat de bedoeling is dat bonden bij het aanstellen van nieuwe mensen in verenigingen checken of er niet een openstaande veroordeling is.
Nu is het tegengaan van ontucht een nobel streven. En het is ook belangrijk dat bonden en de koepel samen kijken wat er gedaan kan worden om dit zoveel mogelijk te voorkomen. Maar deze database lijkt mij een heel verkeerde keuze.
Een van de redenen om er niet gelukkig mee te zijn is uiteraard de privacy. Zoals de vragen in dit artikel al aangeven, is er nog veel onduidelijk. Toekomstig misbruik of “foutjes” zijn te voorzien.
Maar een heel andere reden is dat het onwaarschijnlijk is dat het gaat werken.
Er wordt gesproken over honderd gevallen per jaar. Van die gevallen zijn er maar een paar die tot een veroordeling leiden. Daarnaast is het aannemelijk dat van de veroordeelden slechts een deel opnieuw in de fout gaat (dat zijn dan wel gelijk de echte probleemgevallen natuurlijk). Laten we gokken op dertig registraties per jaar.
Er zijn ongeveer een miljoen vrijwilligers actief in de sport. Al die vrijwilligers moeten iedere keer als ze ergens aan de slag gaan getoetst worden. Een administratieve rompslomp is het gevolg. Veel verenigingen zullen dit mogelijk niet doen.
Dat wetende is het maar de vraag of er ook maar een heel klein beetje preventieve werking vanuit zal gaan en of het dus langs die weg mogelijk is om nieuwe gevallen te voorkomen. Veel gedoe, weinig lol.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Vandaag een halve quote van de dag. Ik quote Steeph van Sargasso, ons aller privacywaakhond, die weer een juweeltje van een wet vond:
Met deze wetswijziging is straks iedereen verplicht een identiteitsbewijs te dragen (dus niet alleen te tonen). Is het voor de politie (en alle andere ?opsporingsambtenaren?) mogelijk om bij twijfel over de identiteit (zulks ter hunne beoordeling) foto?s en vingerafdrukken te maken. Worden alle gegevens (BSN, foto?s, vingerafdrukken, reden van verdenking) altijd vastgelegd in een database, ook als de persoon niet langer verdacht is, voor later opsporingswerk.