GC @ Cinedans 2009

Net zoals voorgaande jaren mocht een GC-redactieduo zich weer bij het pers-corps voegen voor de opening van Cinedans 2009. Was de invloed van de crisis bij een paar andere festivals duidelijk merkbaar: bij Cinedans gaat het nog steeds bergop want in alles is dit kleine festival groter opgezet dan vorige jaren: Het festival duurt nu elf dagen, heeft een centralere lokatie rond het Leidseplein in Amsterdam en heeft een nog veel nauwere samenwerking met het Julidans festival. Naast dansfilms en -documentaires zijn installaties, lezingen, debatten en workshops te bezoeken. Het volledige programma is te vinden op de Cinedans site. Wij zagen een selectie van de dansfilms die in het shorts-programma vertoond worden. De films verschillen van elkaar in lengte (van slechts 1 tot 20 minuten), professionaliteit en kwaliteit. Hoogtepunt was absoluut de stop-motion videoclip Her Morning Elegance van Oren Lavie, maar ook de kunstzinnige langere dansfilm Tauperlen en de zeer ontroerende liefdesverklaringen in 'Looking Forward - Man and Woman' waren erg mooi en boeiend. Een samenwerking tussen de geweldige Nederlandse band De Kift en Festina Lente Media resulteerde in de muziekvideo Beguine. Er is al met al weer genoeg te zien en doen op dit sympathieke filmfestival en net zoals vorige jaren is er voor mensen die deze week geen tijd hebben of geen zin hebben in een dagje Amsterdam de mogelijkheid om een selectie ook elders in Nederland te zien van Groningen tot Breda. Er is dit jaar ook een internationale tour die langs China, Rusland en Zuid-Afrika trekt. Van een klein festival valt dus eigenlijk al niet meer te spreken.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GC @ Cinedans 2008: Dance for All

Dance for All (Foto: Cinedans/dance for all)

Liefhebbers van mooie documentaires hebben mazzel, want Cinedans directeur Janine Dijkmeijer heeft aangekondigd dat de schitterende film ‘Dance for All’ vanmiddag nog een keer vertoond zal worden op het dansfilm festival. De film opende afgelopen donderdag al het zesde Cinedans festival en aan het aanhoudende applaus te horen waren de afgezanten van GeenCommentaar niet de enige die met open mond hadden zitten kijken.

Dance for All vertelt het verhaal van de gelijknamige dansschool in de townships van Kaapstad. Het openingsshot maakt in het kort duidelijk wat de school betekend voor de leerlingen: hoofdpersoon Nqaba wandelt ’s ochtends uit de armoede van zijn anonieme krotje naar de dansschool, waar hij zijn talenten kan gebruiken. Al tien jaar komen hij en andere bewoners van de krottenwijken de school van Philip Boyd en Phyllis Spira. Toen zij, als enige blanken, het project opzetten werden ze aanvankelijk met argusogen aangekeken (en erger: bedreigd en zelfs neergestoken) door de townships-bewoners. Maar nu werd de school alom gerespecteerd en ziet men in dat Dance for All niet alleen wat regelmaat en afleiding geeft aan 500 kinderen, maar voor de allerbesten ook kansen biedt om aan het uitzichtloze bestaan te ontkomen.

Wat dat betreft vervult dans in Kaapstad dezelfd functie die voetbal in de Braziliaanse sloppenwijken en basketbal in de zwarte wijken in de VS vervult: een kans, weliswaar voor de allerbesten, om eruit te komen, om iemand te worden. In de film volgen we Nqaba en Xola (onuitspreekbare namen vanwege de Xhosa-klikgeluiden, die overigens door velen in de bioscoop zachtjes uitgeprobeerd werden) die inderdaad die kans krijgen en uitgenodigd worden om naar San Fransisco te gaan.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Cinedans 2008

Promo-still uit Another Building (Foto: Cinedans)

Vandaag begint in de Amsterdamse bioscoop Rialto Cinedans 2008, hét dansfilm festival van Nederland. Nieuw is dit jaar dat er in het kader van het festival, naast op de hoofdlokatie Rialto, ook in Den Haag en Utrecht dansfilms vertoond worden. Net zoals vorig jaar is GeenCommentaar er bij en we kregen te zien waar gewone stervelingen komende week voor zullen moeten betalen. Ook bij deze zesde editie van Cinedans is er voor de dans en/of filmliefhebber weer een hoop moois te ontdekken. Zo zijn er maar liefst zes dans documentaires te zien, waarvan de film Dance for All die vanavond het festival opent door de grote belangstelling later in de week herhaald zal worden. Over deze film later meer op GC.

Een ander succes is het ‘Carte Blanche’ programma William Forsythe. Deze grootheid in de moderne danswereld stelde speciaal voor Cinedans een verzameling van zijn favoriete dansfilms op en deze zal vrijdag 4 juli in Rialto vertoond worden.

Maar het hart van het festival zijn toch wel de films uit het Jury Shorts programma. Op 5 juli zullen in twee afzonderlijke sessies allerhande splinternieuwe korte dansfilms van over de hele wereld de revue passeren. Er zit van alles bij, zowel voor diegene die zich wil laten verassen als voor de doorgewinterde liefhebber. Sommige korte films moeten het vooral hebben van een hoog artistiek gehalte en moet je echt als kunstfilm zien. Bij andere verbaas je je over hoe mooi menselijke beweging in beeld is gebracht. Licht, geluid en cameravoering versterken of complementeren de dansbewegingen van de dansers.Een aantal filmpjes is zo kort dat ze niet zouden misstaan als leadertjes van de publieke omroep. Sommige zijn verfilmingen van bestaande producties, andere zijn duidelijk ontstaan uit een enkel idee.