Homo-rechten – Nederlands cultuurgoed

Geert Wilders haalde onlangs de krant op een manier die, vanuit het linkse perspectief, misschien enigszins onverwacht komt. Hij zou de premiere bezoeken van de film 'Islam Rising', die het Amerikaanse Christian Action Network over hem gemaakt had. Hij heeft echter afgezegd. In eerste instantie was Wilders het al behoorlijk met het CAN oneens op het punt van het homo-huwelijk - de PVV is hier, voor de duidelijkheid, voor. Onenigheid hierover was voor Wilders nog niet genoeg reden om de samenwerking af te laten ketsen. Maar nu komt het bericht dat de leider van het CAN, Martin Mawyer, zeer nadrukkelijk erg discriminerende uitspraken over homoseksuelen gedaan heeft. Wilders wil hiermee niet geassocieerd worden, en heeft zich teruggetrokken. Daarmee tekent zich, in een land waar de polarisatie steeds sterker wordt, een terrein van consensus af. Geert Wilders heeft onlangs gezegd op alle punten concessies te willen doen, behalve op de AOW. Maar nu is er dus nog iets. Hij gaat geen bondgenootschap aan met organisaties die onder verdenking van homofobie staan. Daarmee is respect voor de rechten van homoseksuelen, en voor het homohuwelijk, een essentieel onderdeel geworden van de Nederlandse cultuur. Cultuur wordt voor een groot deel gedefinieerd door het onderstrepen van de verschillen met andere culturen. De meer links ingestelde Nederlanders benadrukken graag hoezeer Nederland verschilt van de VS, daarmee dan met name doelend op de rechtervleugel van het Amerikaanse debat. De PVV en geestverwanten onderstrepen met name hoe wezensvreemd de Islam (en daarmee wordt dan in de praktijk de radicale Islam bedoeld) afstaat van de Nederlandse cultuur. Nu kunnen Amerikaans rechts en de radicale Islam elkaar een hand geven waar het op homofobie aankomt, en dus hebben links en rechts Nederland, geheel onverwacht, in ieder geval op dit gebied hetzelfde standpunt. Ironisch genoeg is het een partij van het midden, die verder op bijna alle gebieden intelligente, gematigde standpunten heeft, de vaandeldrager van de homofobie in Nederland - de ChristenUnie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.