In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
China leidt in windenergie
De groei van windenergie mag dan wereldwijd afvlakken, maar China zorgt ervoor dat de groei er nog steeds in zit. Sterker nog, vorig jaar was China verantwoordelijk voor 43 procent meer windenergie, wereldwijd.
Dat blijkt uit een nieuw rapport van het World Watch Institute. Hoewel de wereldwijde groei dus afvlakt, is de toename van energiewinning uit wind sinds 2005 indrukwekkend, namelijk een verviervoudiging, of voor de cijferaars onder ons, 238.000 MW.
Toch is het voor China nog een peulenschil. Nog geen 2 procent van de energiebehoefte wordt opgevangen door wind. Daarnaast heeft China moeite om al die turbines daadwerkelijk aan te sluiten op het elektriciteitsnet. Bijna 20 procent van de energie gaat verloren. Dat probleem zal deels verholpen worden vanwege de megainvesteringen die de State Grid Corporation in het netwerk zal pompen: 400 miljard dollar tot 2015. Hoeveel geld voor windenergie is geoormerkt, vertelt het rapport jammer genoeg niet. The Guardian meldde vorige week echter dat China 27 miljard dollar uittrekt voor schone energie. Toch een behoorlijk bedrag.
Goed, nu de grafieken. De data zijn niet openbaar, dus die kunnen we niet meeleveren.
Elders in de wereld worden buitenlanders in elkaar geslagen
ChinaSMACK is een heel aardig weblog over China. Het nieuws is niet altijd even verheffend. Het ontleent zijn content aan de vele microblogs en social media-sites in China en vertelt daarmee dus waar veel Chinezen écht mee bezig zijn. Niet met de haperende economie. Niet met de grote verdwijntruc van de Chinese dissident Chen. Maar met bijvoorbeeld laowei, buitenlanders die op onveiliger wordende straten in China flinke klappen krijgen.
Het eerste ‘slachtoffer’ is een Britse man die een Chinese vrouw zou hebben aangerand. Er is een video viral gegaan waarin je ziet hoe een vrouw ligt te kermen en hoe de toerist vervolgens klappen incasseert. Vooral de door ChinaSMACK verzamelende (vertaalde) comments zijn interessant. Soms ronduit grof. ,,I would first watch him finish raping her then beat him up. This way, there are four advantages: 1. Live AV [adult video, porn]. 2. He’ll have lost his strength and it’ll be easier to beat him up. 3. More convenient for collecting evidence. 4. That’s it.”. Soms politiek correct: ,,This will make things difficult for the Party and government.”. Soms ronduit vijandig: ,,Some laowai are chivalrous, some laowai are immoral~ Girls, don’t blindly worship the foreign!! There are plenty of shameless foreigners!! Like this bastard, if I was present, I’d turn him into an eunuch!”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
China over zestig jaar, gezien vanuit 1950
Olie zal steeds vaker naar Azië stromen
In Europa en Noord-Amerika daalt de vraag naar olie door economische problemen. In Azië blijft de vraag stijgen. Langzaam begint het in de Westerse wereld te dagen: economische groei is alleen nog maar mogelijk als olie en energie goedkoper worden.
In Azië kan de economie nog wel groeien bij de huidige hoge olieprijs. De verklaring is eenvoudig. In Azië kunnen er 8 man op een kleine motorfiets of één man met honderdvijftig kilo vracht. Met één liter brandstof rijdt een Aziaat meer dan 50 km. De gemiddelde Amerikaan haalt in zijn eentje met zijn SUV nog geen 5 km. per liter brandstof. De Aziatische economieën halen veel meer rendement uit de peperdure aardolie.
De wereldproductie van ruwe olie bereikte eind 2004 74 miljoen vaten per dag en is daarna niet verder gestegen. Om de hoeveelheid vloeibare brandstof nog iets op te krikken gebruiken we nu ook biobrandstof en teerzandolie.
De productie van conventionele aardolie in Saoedi-Arabië kostte minder dan $20 per vat. Die bronnen raken uitgeput en worden vervangen door moeilijk winbare olie, waarvan de productie $80 per vat kost of meer. Het wordt steeds belangrijker om efficiënt om te gaan met die dure brandstof.In China halen busjes en SUV’s 9 km. met één liter brandstof en in 2015 wordt een wettelijk minimum van 1 op 10 vereist. In de VS rijden 225 miljoen auto’s rond, die een gemiddelde halen van 6 km. per liter. China krijgt er in de komende vijf jaar 125 miljoen auto’s bij, die gemiddeld 1 op 12 zullen rijden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.