Grootmoefti Egypte waarschuwt Charlie Hebdo voor nieuwe golf van haat

Hoewel de Egyptische grootmoefti Shawqy Ibrahim Abdul Kareem Allam de aanslag op Charlie Hebdo een terroristische daad noemde, kan hij nog steeds niet lachen om de humor van het Franse tijdschrift. Zijn toorn treft vooral het nieuwe nummer van het satirische blad met op de voorkant een huilende Profeet met een bordje ‘Je suis Charlie’ in zijn handen en daarboven de tekst ‘Alles is vergeven.’ Het nummer komt uit in een oplage van vijf miljoen in plaats van de gebruikelijke zestigduizend exemplaren, onder meer in het Arabisch, Turks, Spaans en Engels. Charlie Hebdo smeedt het ijzer als het heet is. Kassa! En een dikke vinger in de richting van alle islamitische criticasters en andere bange mensen, die blijven volharden in de gedachte dat islam en humor niet samen zouden kunnen gaan. Lef kan de makers van Charlie Hebdo in ieder geval niet ontzegd worden. Volgens de Egyptische wetsgeleerde zal de cartoon een nieuwe golf van haat in de westerse en Franse samenleving veroorzaken en dat komt de dialoog tussen beschavingen niet ten goede. Dat is ook best moeilijk als de ene beschaving met twee benen in het nu staat en de andere spiritueel gezien in de donkere Middeleeuwen. De kans dat islam en de westerse democratieën ooit nog op een lijn zullen komen schat ik laag in. Als het maken van sneeuwpoppen al gevoelig ligt, hoe moet het dan met serieuze vraagstukken als abortus, het homohuwelijk, vrijheid van godsdienst, Israël en de definitie van humor?

Door: Foto: Dennis Skley (cc)

Closing Time | The hobbit (cartoon)

The pony’s, the pony’s! Eh, nou ja, even een keer helemaal wat anders voor de Closing Time. Maar dit (grotendeels) ook een liedje, dus het mag vast. Terzijde, ik heb deze cartoonversie van The Hobbit nooit in zijn geheel gezien, maar op basis hiervan vermoed ik dat het een stuk vermakelijker is dan de versie van Peter Jackson. Hoe mooi de Nieuw-Zeelandse landschappen van die laatste ook zijn.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende