De bedragen die omgaan in de Amerikaanse verkiezingen zijn bespottelijk. Tegelijkertijd dreigt de bewonderenswaardige transparantie van de campagnefinanciering te sneuvelen. Komt het nog goed met de Amerikaanse democratie? De Amerikaanse verkiezingen zijn boven alles de verkiezingen van het geld. Er is nog nooit zoveel uitgegeven aan de campagnes als in deze cyclus. Een klein aantal individuen en organisaties laten hun invloed gelden. De achttien grootste donateurs hebben tot nu toe al voor 100 miljoen dollar aan politieke campagnes geschonken, vooral Republikeinse.
Sarah Silverman is een Amerikaans-joodse comédienne.
Sheldon Adelson is Sarah’s hond een Amerikaans-joodse Vegas-mogul die vele tientallen miljoenen steekt in de Republikeinse campagne, om zijn eigen neoconservatieve, extreem zionistische agenda er doorheen te drukken.
Zonde van het geld, vindt Silverman. Dus nu heeft ze een voorstel voor Adelson…
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.