Politiek, journalistiek en de burgers

Veel te doen deze week over het samenspel tussen de politiek en de pers. De presentatie van een boek van twee mensen die het perscircus op het binnenhof een jaartje gevolgd hebben, was de aanleiding. Kamervoorzitter Gerdi Verbeet gaf haar visie tijdens de Lunshoflezing. Het vervolg richtte zich op het heen en weer wijzen tussen pers en politiek. Aan de hand van de toespraak van Gerdi Verbeet wil ik duidelijk maken dat daar beide partijen een essentiële fout maken. Maar eerst wat citaten uit de toespraak. '..Cronkite zo: "This democracy cannot function without a reasonably well-informed electorate. That´s why honest, objective and meticulous reporting is vital to our democracy." ' 'Als we dan kijken naar de twee partijen Parlement en Journalistiek, dan constateer ik dat de Journalistiek op het terrein van de zelfreflectie een achterstand heeft op het Parlement.' 'Het is jammer dat er geen medium meer is dat nog gewoon verslag doet van debatten in de Kamer. Nog voordat er één minuut spreektijd is geweest, staat de uitslag van het debat al vast – en het is al uitgezonden ook.' 'Sterker nog: die de burger iets heel belangrijks onthouden. Namelijk het antwoord op de vraag: wat is er vandaag nou precies gebeurd in Den Haag?'

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Cynisme over politiek cynisme

, door

93 procent van de Nederlanders vindt (in 2006) dat politici meer beloven dan ze kunnen waarmaken. 68 procent ziet een kloof tussen de burger en de politiek, aldus een onderzoek van het CBS.

Ai ai, het gaat helemaal niet goed met de politiek in Nederland. De burger is haar geloof kwijt in de politiek. Of toch niet? Vreemd genoeg zegt 75 procent ook tevreden te zijn over de democratie. Hoe moet ik dat begrijpen? Dat democratie in Nederland prima werkt, zolang er maar geen politici aan deelnemen?

Minstens net zo vreemd is het feit dat 61 procent vindt dat de politiek te ingewikkeld is. Hoe kan je nou aan de ene kant verklaren de je er eigenlijk geen snars van snapt en dan aan de andere kant zeggen dat ze het niet goed doen? Hebben die mensen dan zo weinig zicht op hun eigen beperkingen dat ze ook niet meer in staat zijn om te zeggen “geen mening”?

En wat me nog meest verbaast is de constatering dat hoe meer mensen vinden dat politici niet goed zijn, hoe minder ze zich actief inzetten voor de politiek. De PVV aanhang in deze als meest duidelijke exponent. Mag ik daaruit opmaken dat de PVV-ers eigenlijk toch crypto-anarchisten zijn. Alle politici zwartmaken en wegjagen, maar intussen niet meewerken aan een nieuwe generatie politici.
Natuurlijk valt er nog behoorlijk wat te verbeteren aan de kant van de politici (hoewel ze dat zelf nog niet erkennen). Maar kan iemand die cynische mensen duidelijk maken dat ze zuigende profiteurs zijn van een systeem dat wel voor hun werkt maar waar ze niet aan willen meehelpen? Snappen ze niet dat als een systeem kapot is het niet gerepareerd wordt als je er alleen maar harder tegen gaat lopen schreeuwen maar verder niets doet?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Balkenende draaikont om burger heen

, door
Balkenende (Foto: Arnoud Boer)

De honderd dagen luisteren naar de burger van het kabinet Balkenende IV ligt al weer ver achter ons. De populariteitscijfers liggen, evenals de temperatuur buiten, op een historisch dieptepunt. En juist als je denkt dat JP de MP eens een keer de hand in eigen boezem steekt, dan kom je weer bedrogen uit. De Nationale Ombudsman ontmoet een en al onbegrip bij de politiek leider van het CDA, na de bevinding dat de overheid zich schofterig gedraagt tegenover burgers.

Balkenende ontkent alles. Fatsoen moet je doen? Hoezo?

Als iemand toch gevoelig zou moeten zijn voor de oproep tot normen en waarden, dan zou het onze premier moeten zijn. Of was zijn oproep ten tijde van vorige kabinetten gewoon ‘window dressing’, een maniertje om verkiezingen te winnen? Je kunt niet anders constateren dat Balkenende draait. Eerst roepen dat fatsoenlijk met elkaar omgaan de norm is, vervolgens dit alleen van toepassing verklaren op burgers.

Citaat uit het persbericht van de Nationale Ombudsman:

De Nationale ombudsman waarschuwt voor een verharding van de verhouding tussen burger en overheid. De ombudsman ziet dit terug in de klachten over 2007: een arrestant krijgt een onnodige klap in het gezicht, bij een crisissituatie rond een kind wordt niet ingegrepen, een vrouw wordt schaamteloos gefouilleerd bij een veiligheidscontrole op Schiphol, arrestanten zitten onnodig lang in een politiecel opgesloten, een demonstrant wordt gecensureerd en geïntimideerd, de belastingdeurwaarder ontruimt onnodig de woning van een wegens ziekte afwezige man.
De verharding kan niet toegewezen worden aan de burger. Het overgrote deel van de burgers deugt. De sleutel ligt bij de overheid. Die moet het goede voorbeeld in de samenleving geven met het respecteren van de behoorlijkheidsnormen.

Vorige