Nederlandse overheid exporteert steeds meer mediwiet

De export van medicinale wiet is flink toegenomen de laatste jaren. Is het einde in zicht, of kunnen we meer groei verwachten? De Nederlandse overheid exporteerde de laatste jaren ruim honderd kilo medicinale cannabis. Sinds 2006 hebben met name Italië, Finland en Duitsland grote hoeveelheden medicinale cannabis afgenomen. Dat blijkt uit gegevens die Sargasso via de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) heeft verkregen. Cannabis wordt als medicijn voorgeschreven aan patiënten van bijvoorbeeld MS, Gilles de la Tourette, glaucoom, anorexia en terminale kanker. Het meeste van de export ging naar Italië, ruim 56 kilo. Finland volgt op de voet met 51 kilo, en Duitsland is met name de laatste jaren aan het opkomen. In totaal namen één Duitse apotheek en twee Duitse groothandels bijna zestien kilo af sinds 2006, waarvan ruim tien kilo in 2012. In Italië gaat het om één groothandel en tien apotheken. In Finland namen één groothandel en twee apotheken medicinale cannabis af: één apotheek in Turku nam 39 kilo af sinds 2006. Het is opmerkelijk dat de export zo gestegen is, want in 2005 (pdf) draaide het Bureau Medicinale Cannabis (BMC), het overheidsbureau dat onder het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) valt en de im- en export van mediwiet regelt, nog niet kostendekkend.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.