WW: The Bloop

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland. De mens is een nieuwsgierig wezen, al eeuwenlang bouwen we instrumenten om te kijken op plekken waar we niet met het blote ook kunnen kijken en te luisteren naar geluiden uit de diepste oceanen. Dit leverde ons natuurlijk een schat aan informatie op over o.a. ons zonnestelsel of de diepste delen van de oceaan. Maar af en toe horen of zien die instrumenten iets dat meer vragen oproept dan beantwoord. Een van de bekendste voorbeelden is dat van 'the Bloop'. In 1997 pikten meerdere sensors van het National Oceanic and Atmospheric Administration - oorspronkelijk bedoeld om Sovjet-onderzeeërs op te sporen - ten zuiden van Zuid-Amerika een serie ultra-lage zeer luide geluiden op. Gedurende ongeveer één minuut steeg de frequentie van het geluid zeer snel. NOAA sloot al snel uit dat het hier ging om een onderzeeër of bom. Ook zou het niet gaan om een vulkaanuitbarsting of aardbeving. Nee, volgens de deskundigen past de voetafdruk van het geluid bij die van een biologische oorsprong. Maar het geluid was vele malen sterker dan het luidst bekende biologische geluid (de zang van een blauwe vinvis). Wat er zich allemaal precies in de diepten van de oceanen afspeelt weet niemand, dus er is genoeg ruimte voor speculaties.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.