De tsunami-leugen van Wilders
, door
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Cartoonrel na twee jaar onbeslist
, door
Meer dan twee jaar na de inval van de politie en de arrestatie van cartoonist Nekschot is hij nu ontslagen van rechtsvervolging. Het kostte de tekenaar ruim een etmaal in de cel en twee jaar onzekerheid. Zijn arrestatie veroorzaakte in mei 2008 flink wat rumoer. Minister Hirsch Ballin werd hierover in de Tweede Kamer ter verantwoording geroepen. Bijna de hele Tweede Kamer beoordeelde de huiszoeking bij Nekschot, zijn aanhouding en vervolgens zijn opsluiting van 30 uur als intimiderend en disproportioneel. Volgens de minister was de overval nodig omdat gevreesd werd voor het zoekraken van bewijsmateriaal. De politie wilde niet dat hij via via op de hoogte zou worden gebracht van het onderzoek dat inmiddels ook al weer drie jaar liep na een aanklacht van het Meldpunt Discriminatie. Voor veel Kamerleden was deze uitleg toen niet voldoende, maar Hirsch Ballin meende dat het OM het onderzoek moest voorzetten. Want: “het recht moet zijn loop hebben.”
De afloop van de affaire deze week is gelukkig voor Nekschot, maar verder hoogst onbevredigend. Ondanks dat zeven cartoons en twee teksten strafbaar zijn gevonden seponeert het OM de zaak. Belangrijke redenen zijn: de tijd die inmiddels is verstreken sinds de aanklacht, het feit dat de cartoons (al twee jaar) van de website verwijderd zijn, de mogelijke gevolgen van een rechtszaak voor de tot nu toe onder pseudoniem opererende tekenaar en – als verzachtende omstandigheid – zijn arrestatie en detentie twee jaar geleden. Nekschot is blij dat hij zijn identiteit niet in een rechtszaak prijs hoeft te geven. Maar daar houdt het positieve nieuws dan wel mee op. Doordat de zaak niet voor de rechter wordt uitgevochten, blijft volgens zijn advocaat Max Vermeij wel “een beetje boven de markt hangen wat er nou wel en niet mag op cartoongebied.” Hij hoopt dat ‘deze onduidelijkheid’ niet leidt tot ‘zelfcensuur’ bij columnisten, cabaretiers en collega-cartoonisten.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Anil Ramdas en Menno ter Braak: De intellectueel vs de verachtelijke massa
, door
Deze bijdrage aan het open podium is van Atze de VriezeGeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag Atze de Vrieze met een artikel over de overeenkomsten tussen Anil Ramdas en Menno ter Braak. Atze is muziekjournalist bij VPRO 3voor12.
De intellectueel heeft het zwaar. De weldenkende expert, die nadenkt voor hij iets zegt. Hij heeft vaker gelijk dan anderen, maar niemand luistert naar hem. De man met de feilloze, verfijnde smaak, de man die nooit anderen zal uitsluiten op basis van ras of seksuele voorkeur. Dat is wat publicist Anil Ramdas ons duidelijk probeert te maken in twee vlammende stukken (hier en hier). De schuldige: rechts. Of beter: de PVV. Ramdas zet met een paar pennenstreken 1,5 miljoen Wilders-aanhangers neer als white trash, mensen zonder principes en zonder moraal.
Die stukken zijn met weergaloze polemiek bestreden door Joost Zwagerman. Ouderwets, op een Hermansiaanse manier, merkte iemand op. Niet in een literair tijdschrift, maar gewoon in de comments op internet. Als Zwagerman Hermans is, dan is Ramdas hier Menno ter Braak, een van de leidende literatoren en intellectuelen van de jaren dertig. Een man wiens schrijfsels mij mateloos irriteerden toen ik ze las. Ter Braak was de snob der snobs, het type intellectueel dat ik zwoer nooit te worden. Maar met terugwerkende kracht moet ik hem meer credit geven. Ter Braak kon er niets aan doen. Hij rekende af met een tijdsbeeld.
Voor Ter Braak was het doodnormaal dat er een intellectuele elite was, een klein groepje hoog opgeleiden dat vanzelfsprekend autoriteit was. Maar gaandeweg veranderde dat, met dank aan de industriële revolutie. Ter Braak zegt daarover in Politicus Zonder Partij (1937): “Vroeger gaf het mij een aangenaam gevoel bij een voetbalmatch of een bioscoopvoorstelling als intellectueel onder een ‘massa’ aanwezig te zijn; door die ‘massa’ tegenover mij te weten (hetgeen ongeveer, zij het dan ook niet precies, wil zeggen: door die ‘massa’ te verachten) gaf ik mijn intellectualiteit een voordelige achtergrond van plebejischedomheid, die mij in mijn trots niet weinig versterkte. Ik was zozeer intellectueel, dat het mij mogelijk was mij buiten en zelfs boven de ‘massa’ te stellen en haar aanwezigheid uitsluitend te interpreteren te mijnen gunste.”
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Raad van State tegen Nederlands in de grondwet
, door
Raad van State tegen Nederlands in de grondwet
Niet nodig en anders ook Fries, Papiaments en Engels
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De mythe van teveel regelmakers
, door
De campagne om te komen werken bij de overheid (Als je verder denkt) kan weer in de ijskast. Als je verder denkt, kun je maar beter geen ambtenaar worden. Op Prinsjesdag 2010 haalde het demissionaire kabinet Balkenende IV namelijk een derde van de bezuiniging van € 3,2 miljard bij de ambtenaren weg. Via loonbijstelling, loonmatiging en bezuiniging op de incidentele loonontwikkeling van ambtenaren wordt bijna € 1,3 miljard bespaard op de rijksuitgaven. Bezuinigen op ambtenaren lijken veilig voor elke politieke partij, want wie houdt er nu van een ambtenaar. Zelfs ministers en Tweede Kamerleden vertelden met stalen gezicht dat met deze bezuiniging geen enkele burger geraakt werd. Alsof ambtenaren niet ook burgers zijn.
Hoeveel ambtenaren zijn er eigenlijk? Met alle bezuinigingen die het kabinet op de overheidssector loslaat, lijkt de communis opinio in Den Haag te zijn dat er teveel zijn en dat zij vervolgens te weinig doen. Behalve dan de ambtenaren die regels maken, daarvan zijn er niet alleen teveel. Zij doen ook teveel: nieuwe regels maken. Maar is dit wel zo? Als je de cijfers over de publieke sector nader bestudeert blijft van de mythe van de regelmakers weinig over.
In dienst van de overheid
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Twee keer een aardigheidje
, door
Als je de Troonrede 2010 achterstevoren draait, dan hoor je de duivel lachen om het wegbezuinigen van de kinderopvang. Of was het nu het rappen van het Wilhelmus door de dochters van Willem-Alexander en Maxima? Het schijnt een grapje geweest te zijn van Jack de Vries, vlak voordat hij de kuierlatten uit het kabinet nam. Zo druk je toch nog even je stempel op de politiek in Nederland. Maar alle gekheid op een toverstokje: er viel behalve een woordgrap verder weinig lol te beleven aan de Troonrede dit jaar. Welke woordgrap? De beginletters van de eerste vijftien zinnen vormen samen WILLEM VAN NASSOV, de oude spelling van de naam van Willem van Oranje. Een ‘aardigheidje’ volgens de Rijksvoorlichtingsdienst.
De keuzes van de regering zijn daarbij vooral ingegeven door de wens en de noodzaak het uitgavenniveau te verlagen.
Het kabinet van Balkenende, deel IV, wil ons doen geloven dat de maatregelen van technische aard zijn. De Troonrede kan echter niet verbloemen dat er een flinke ruk naar conservatief-rechts wordt gemaakt: de geldkraan van de kinderopvang gaat dicht, zodat in gezinnen met tweeverdieners de kans stijgt dat een van de partners weer voor de kinderen gaat zorgen. De vrouw is weer de lul waarschijnlijk. Daarnaast wordt de gemakkelijke weg van het ambtenaartje pesten bewandeld. Als er een rechtse hobby is, dan is het wel het presenteren van snijden in eigen vlees als kadootje voor de burger. Alsof dit niet ten koste gaat van de kwaliteit van wat de overheid – onze overheid – aan onszelf levert.Tenslotte wordt alvast een voorschot genomen op het wegbezuinigen van ondersteuning van mensen naar werk. Meedoen is immers zeau PvdA!
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Het gaat goed met de integratie in Rotterdam
, door
Het gaat goed met de integratie in Rotterdam
Criminaliteit onder Antillianen en Marokkanen gedaald.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Troonrede
, door
Deze bijdrage aan het open podium is van Peter (website)
Redactie: dit is dan de eerste Open Podiumpost. Dat er nog maar veel mogen komen!
Onderdanen!
De demissionaire informatieve toestand in de polder baart Ons grote zorgen. De mist die vandaag over de residentie hangt, mag symbolisch worden genoemd voor de situatie waarin Ons Rijk verkeert. Wij zien de donkere dagen van het naderende herfsttij en de koude winter dan ook somber in.
Onderdanen!
Terwijl uw demissionaire collega’s een stiekem voortvarendheid aan de dag leggen, hullen de informatieve collega’s zich in een hardnekkig stilzwijgen. Wat U wel naar buiten laat druppelen, beter gezegd, stelselmatig laat lekken, leidt tot onrust onder grote delen van Het Volk. Onder de noemer Bezuinigingen laat U vooral weten wat er allemaal niet kan. Daarentegen blijkt u met stomheid geslagen over wat het Volk mag verwachten wat er nog wel kan.
U zult zeggen: maar wij hebben wel meer naar buiten laten lekken. Dat is ontegenzeggelijk waar en van een schandelijk, beschamend gehalte. Wij hoeven u alleen maar te herinneren aan de Klinknagel die U aan uw doodskist meende te ontwaren en die met brute kracht is verwijderd.
Voorts meende u de door Ons benoemde informateurs telkenmale met een kluitje in het riet te sturen. U kwam herhaaldelijk bij Ons op de thee en de wijze waarop u verscheidene mogelijkheden uitsloot, doet vermoeden dat u Ons ernstig heeft misleid.
Telkens opties met elkander bespreken en nog voor u alles had gewikt en gewogen, waren Wij genoodzaakt alweer de thee gereed te zetten.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Wilders achteraf
, door
[qvdd]
Achteraf denk ik wel eens: waarom heeft de VVD Wilders destijds eigenlijk laten gaan, als ze het nu zo gezellig met elkaar kunnen hebben?
NRC-columnist Frits Abrahams was een avondje bij de VVD in Amsterdam en merkte op dat dissidenten als Voorhoeve en Weisglas totaal geen snaar raken.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.