Kunst op Zondag | Bedoeïenensieraden

Sieraden zeggen iets over de drager. De keuze voor een materiaal, vorm, ontwerper of motief is zeer persoonlijk: een stuk uit het sieradenkistje van de buurvrouw of zelfs een goede vriendin kan soms in de ogen van een ander ronduit buitenissig zijn. Zo gaat dat met persoonlijke expressie en kunstvoorwerpen, en daar is niets mis mee. Maar in andere gevallen is een sieraad niet in een keer te duiden. In veel culturen hebben de buurvrouw of een zus in hun sieradenkistjes precies dezelfde stukken verzameld, en toch zegt een sieraad nog steeds iets over de draagster. Sieraden vertellen, in combinatie met kleding, waar een vrouw vandaan komt, hoe het met de financiën gesteld is, of ze gehuwd of juist huwbaar is, of ze kinderen heeft, of wat haar geloof is. In die zin zijn traditionele sieraden vergelijkbaar met bijvoorbeeld Zeeuwse streekdrachten, waar details aan kleding en sieraden verraden of een vrouw uit Zuid-Beveland of van Walcheren komt, en of zij katholiek of protestant is. Ik laat u een aantal voorbeelden uit Noord Afrika en het Midden-Oosten zien.

Door: Foto: Twee amuletkokertjes uit Tunesië copyright ok. Gecheckt 26-11-2022

Hevig verzet tegen vernieling bedoeïenendorp

De ontruiming van Khan al-Ahmar is begonnen onder hevig protest.

Het dorp dat zou moeten wijken voor uitbreiding van Joodse nederzettingen ligt tussen Jeruzalem en Jericho op een strategische plek in de zogenaamde E1-zone tussen Jeruzalem en een aantal grote nederzettingen. Als die nederzettingen worden doorgetrokken, wordt de Westelijke Jordaanoever definitief in tweeën gesneden.  Activisten vrezen dat de sloop van Khan el-Ahmar een domino-effect heeft op de andere bedoeïenendorpen in Area C, het door Israël gecontroleerde gedeelte van de Westelijke Jordaanoever. „Er worden vaker huizen gesloopt, maar dit is voor het eerst een hele gemeenschap”, zegt David Zonscheine van mensenrechtenorganisatie B’tselem.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: James Emery (cc)

Gedwongen verhuizing 40.000 Bedoeïenen stap dichterbij

NIEUWS - Het is nog een eerste lezing, maar de wet zal er, vrees ik, wel komen. Ik heb het over het Israëlische wetsvoorstel gebaseerd op het Begin-Prawer plan, dat voorziet in het gedwongen verplaatsen en onteigenen van zo’n 30.000 – 40.000 Bedoeïenen in de Negev. De wet werd maandag in eerste lezing goedgekeurd door het parlement, de Knesset. Dat gebeurde met 43-40 stemmen in een stormachtig debat, waarbij met name de Arabische afgevaardigden  woedend werden en het wetsvoorstel demonstratief verscheurden en in de prullenmand gooiden.
Het Begin-Prawer plan is een uitermate problematisch plan. Het behelst de grootste gedwongen onteigening en verhuizing van Palestijnse burgers sinds de stichting van de staat. Mensenrechtenorganisaties als de Vereniging voor Burgerrechten in Israël (ACRI) en Adalah hebben er uitgebreid stelling tegen genomen en geprotesteerd, maar zonder resultaat. Het wetsvoorstel wil eens en voor altijd afrekenen met de situatie dat Bedoeïenen rechten claimen op grond in de Negev. Israël heeft dat nooit willen aanvaarden, al bestond het grootste deel van die gemeenschappen al voor de stichting van Israël in 1948 en zijn vele claims destijds erkend door de Ottomaanse heersers en/of later onder het Britse mandaat. (Andere gemeenschappen bestaan sinds de oorlog van 1948 en zijn opgezet door mensen die toen van hun woonplaatsen elders in de Negev zijn verjaagd en nooit hebben mogen terugkeren van Israël.) Omdat Israël die situatie nooit heeft willen accepteren zoals zij is, heeft het een flink aantal gemeenten in de Negev nooit erkend. Met als gevolg dat deze verstoken zijn van elektriciteit, water en voorzieningen zoals transport .

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.