Mark Ames vs. Glenn Greenwald (via rassenrellen)

De zeer onfraaie rassenrellen van 1992 in Los Angeles hadden een zeer onfraaie aanleiding, en riepen op hun beurt ook weer enkele zeer onfraaie reacties van politici op. Mark Ames diept er een aantal op. Het hele politieke establishment – van Democraten, Republikeinen én Libertariërs – bleek in staat onfraai te reageren. Vooral die laatsten moeten het echter ontgelden, en dan met name Ron Paul, die zich misschien inderdaad wel het minst fraai van allen uitliet. Zo sprak hij in zijn nieuwsbrieven van destijds over "animals" en gaf zijn lezers zelfs advies over hoe je wegkomt met het doodschieten van een jonge relschopper: An ex-cop I know advises that if you have to use a gun on a youth, you should leave the scene immediately, disposing of the wiped off gun as soon as possible. Tot zover terecht en begrijpelijk om daar de aandacht op te vestigen dus. Wat misschien merkwaardiger is, is dat Ames - ogenschijnlijk zonder aanleiding - die zonden zo probeert in te lijsten dat ze zoveel mogelijk afgeven op de zoon van Ron Paul, de huidig Republikeins presidentskandidaat Rand Paul: Imagining scenes like this—Ron Paul sitting his family down, teaching them how to fire guns, warning them of “animals” coming to steal their cars, and offering vigilante advice on how to get away with murdering black kids— puts Rand Paul’s grubby Confederate outbursts into new light. Unless you block it from your mind, which most of Rand Paul’s progressive fanboys tend to do. Wie echter op de hoogte is van de voorgeschiedenis tussen Mark Ames en Glenn Glennwald, weet dat dit stuk onderdeel uitmaakt van hun langlopende vete, en weet dus ook wie Ames vooral in gedachten had toen hij hier sprak over "Rand Paul’s progressive fanboys". Wat sommige linkse en 'liberal' kringen Greenwald namelijk verwijten is dat hij te veel sympathie toont voor (rechtse) libertariërs (en dan met name voor Rand Paul) of zelfs dat hij er zelf stiekem eentje is. Mark Ames hoort bij kringen. Ook even verderop, als Ames de libertariër Jacob Hornberger en diens absurde opvattingen op de korrel neemt, kan hij het niet laten om deze - wederom ogenschijnlijk nodeloos - nog even te associëren met Greenwald. Het stuk is dus feitelijk één lange, nauwelijks verkapte sneer naar Greenwald (en voor wie van dit soort 'infights' geniet dus sowieso al lezenswaardig) maar bevat buitendien een erg interessant inkijkje achter het soms ogenschijnlijk progressieve masker van het rechts-libertarisme in de VS. (op 'Open waanlink' klikken ... )

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Bendes in Baltimore slaan de handen ineen

Volgens de Amerikaanse media en de politie van Baltimore zouden diverse zwarte bendes een bestand hebben gesloten om zich gezamenlijk tegen de politie te keren.

Deze bendeleden vertellen echter een ander verhaal. Volgens hen probeerden ze de plunderingen juist te stoppen.

Ze zeggen dat we beesten zijn, en dat we ons hier gedragen als wilden. Ik ben het niet eens met wat er allemaal gebeurt, maar ik begrijp het wel. Ik begrijp waarom mensen ziedend zijn. Maar we moeten de dingen op een andere manier aanpakken.

De bendeleden nemen het de media kwalijk dat die een positieve ontwikkeling – bendes die hun geschillen bijleggen om verenigd op te komen voor gerechtigheid en plunderingen en geweld tegenhouden – gebruiken om zwarte mannen wederom af te schilderen als bedreigende monsters.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | Looting

“While no one condones looting, on the other hand, one can understand the pent-up feelings that may result from decades of repression and people who have had members of their family killed by that regime, for them to be taking their feelings out on that regime,” he said. “And I don’t think there’s anyone in any of those pictures … (who wouldn’t) accept it as part of the price of getting from a repressed regime to freedom.”

Rumsfeld said in the United States there has been looting and riots and they eventually come under control.

“Think what’s happened in our cities when we’ve had riots and problems and looting. Stuff happens!”

Quote du Jour | Disrespect for the hollow law

When nonviolence is preached as an attempt to evade the repercussions of political brutality, it betrays itself. When nonviolence begins halfway through the war with the aggressor calling time out, it exposes itself as a ruse. When nonviolence is preached by the representatives of the state, while the state doles out heaps of violence to its citizens, it reveals itself to be a con. And none of this can mean that rioting or violence is “correct” or “wise,” any more than a forest fire can be “correct” or “wise.” Wisdom isn’t the point tonight. Disrespect is. In this case, disrespect for the hollow law and failed order that so regularly disrespects the rioters themselves.

Quote du Jour | Resisting is never peaceful

I’ve been to protests In Istanbul and Greece. I’ve seen windows smashed, graffiti drawn, Molotovs prepared, and things set alight. Still, the situations where lighter skinned people were filling the photographs: protests. When darker skinned people are involved? Riots. The decision to call one riots and the other protests has nothing to do with the amount of violence in the demonstrations. Violence is a realistic factor, and sometimes, a tactic, in all of these protests. Resisting is never peaceful. If the State fears you, it will crack down on you violently, despite your kumbaya circle.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.