Andermans fraude overschaduwt Antigua

Vandaag zijn er parlementsverkiezingen in de Caribische eilandstaat Antigua en Barbuda, maar de grote man waar het allemaal om draait zit in een Amerikaanse cel: Sir Allen Stanford, mega- fraudeur met een zwart gat van acht miljard dollar op zijn naam. Stanfords bedrijven waren de grootste investeerder en werkgever van het kleine land, dat inmiddels Stanfords bezittingen geconfisqueerd heeft (voor zover bekend). Niet zo gek dus dat Stanfords arrestatie een grote schaduw wierp over de verkiezingscampagne. In de Antiguaanse politiek doen slechts twee partijen er toe. De ALP was tot vijf jaar geleden aan de macht, haalde Stanford binnen en heeft daar geen spijt van. Of in de woorden van regeringspartij UPP: "Hoeren!" Alleen, zoals die dingen gaan, zodra de problemen boven komen drijven, krijgt de zittende regering de schuld. De ALP eist opheldering. Onafhankelijke analisten vinden dat geen van beide de overwinning verdienen, maar het zal de UPP wel worden. In elk geval wacht de winnaar een fijne klus: de reputatie van de eilanden als belastingparadijs weer opkrikken. Anders zal er toch meer geld uit de online casino's moeten komen, al dan niet via een klacht bij de WTO, of door de adellijke titel die Stanford gratis kreeg te gaan verkopen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.