Civil journalism gone wrong. Een winkelcentrum in Miami donderdagmiddag: een verwarde vrouw overgiet zich met benzine en steekt zichzelf in brand. Tientallen omstanders zien het gebeuren, hun primaire reactie: foto's maken. In plaats van een brandblusser te zoeken, het vuur te doven met een stuk textiel óf op z'n minst 911 te bellen grijpt de meerderheid naar zijn of haar mobieltje?!
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“I do not doubt that most or all of the facts in the article have a place, but they are a drop in the ocean. THERE IS NO ATMOSPHERE OF FEAR in the country, though the journalist is subtly painting the picture of a ‘bloody regime’ that pressures its citizens. We do have problems and we will solve them in time. Democracy is great when you live under a warm roof and have your piece of bread with butter for lunch. For now, the people do not need democracy, but the possibility to live humanely. Please, do not teach us how to live”.
