Gisteren zag ik op AT5 een aardige korte documentaire over de plannen voor het gebouw Chicago dat aan het al bestaande Wilhelmina pakhuis aan de Oostelijke Handelskade zal worden gebouwd. Het Wilhelmina pakhuis wordt bewoond door een groep kunstenaars in verschillende disciplines zoals o.a. pianostemmers, grafisch vormgevers, houtbewerkers etc. Een paar jaar geleden konden zij het pakhuis dat zij tot dan toe hadden gekraakt, kopen van de gemeente voor een bedrag van éénderde van de marktprijs. Ze moesten daarvoor wel akkoord gaan met de plannen van de gemeente met de nieuwbouw van Chicago.
Rondom de Oostelijke Handelskade is en wordt momenteel veel gebouwd. Zo is er bijvoorbeeld in het gebouw van het voormalige Repetitiehuis een brug dwars door het pakhuis aangelegd die voor een verbinding zorgt tussen het vasteland en het Java-eiland. Ik weet nog steeds niet wat ik daarvan vind. Iets meer in de richting van Centraal Station verrijzen hoge kantoorflats waarvan we er nog maar zo weinig van hebben. Het gaat hierbij om zogenaamde synergetische architectuur, waarbij infrastructuur en bouwwerken, of oud- en nieuwbouw met elkaar worden verenigd. Dat is ook het geval bij het Wilhelmina pakhuis en Chicago. Boston en Detroit zullen volgen volgens hetzelfde procedé.
Het architectenbureau Rapp heeft Chicago ontworpen in 9 bouwlagen en zal zo’n 36 meter hoog worden, waarbij een deel van het gebouw over het schuine dak van Wilhelmina zal vallen. De ateliers aan de voorzijde zullen grotendeels bedekt worden door de nieuwbouw en hun toekomstige buren op 2.40 meter afstand kunnen begroeten. Het bureau werd hierbij geïnspireerd door vergelijkbare bouw in Berlijn. De kunstenaars wordt het daglicht ontnomen en de inwoners van Amsterdam het zicht op de prachtige gevels van de pakhuizen. Pas vanaf het moment dat er met de bouw werd begonnen, werd de reikwijdte van de plannen echt zichtbaar. De enige manier waarop de bouw nog kan worden tegengegaan is vanwege de brandveiligheid en het is te hopen dat de bewoners dit proces zullen winnen.
Reacties (6)
Ik heb eens een verhaal gehoord dat de brug door het gebouw een ontwerp-foutje was; bij het bouwen van de brug zou het gebouw opeens ‘in de weg’ hebben gestaan.
inderdaad te hopen dat de brandveiligheid te wensen overlaat …
Nee, die brug klopt wel. Ze hebben ook erg mooi de fundering van de brug gescheiden van de fundering van het gebouw, de brug zweeft als het ware door het gebouw heen.
Persoonlijk vind ik deze nieuwe ontwikkeling erg lelijk en kwalijk, nu is het wachten op een soort lelijke La Défense over alle oudbouw heen.
Siquo, La Defense? Verklaar je nader…
wijkje in parijs ??
Kunst zonder daglicht lijkt me prima, vernieuwende ontwikkeling, als alle artiesten daglicht hebben is toch ook maar heel erg saai?
Ben niet voor lelijke dingen, maar wel voor dingen die lelijk gevonden worden. Lang leve Chicago, Lang Leve de brug!