Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.
Velvet Acid Christ is een van de meest bekende elektronische acts (Electro-Industrial / EBM) binnen de underground scene. De band is het geesteskind van Bryan Erickson. Hij is de enige constante factor binnen VAC (Velved Acid Christ) en soms zelfs het enige lid. De naam VAC wordt daardoor vaak in een wisselwerking gebruikt om of de band in geheel of Erickson als individu aan te duiden. Toch is VAC begonnen als een volwaardige elektronische outfit bestaande uit vier bandleden. Bryan Erickson was echter vanaf het begin de drijvende kracht achter de outfit.
De muziek van VAC in het kort te beschrijven als een van de meest smerige, vieze, anti-utopische dance/electro die er op deze aardbol te vinden is. Niets is heilig, niets is goed, drugs gebruik wordt verheerlijkt en de muziek voelt vaak aan als een zeer slechte trip. Mocht je bekend zijn met het werk van Skinny Puppy denk dan aan deze band, maar dansbaarder en nog zieker dan het album ‘Too Dark Park‘. Daarnaast heeft Erickson waar hij over schrijft ook echt beleeft. Hij is junk geweest en heeft aan de rand van onze samenleving geleeft.
Als je niet bekend met het type muziek dat VAC maakt is het even wennen. Duister en depressief, volledig elektronisch en vol met samples uit horror films en interviews met serie moordenaars. Niet iets waar je vrolijk van wordt. Waarom zou je in godsnaam willen luisteren naar muziek die een soundtrack lijkt te zijn voor de ondergang van de mensheid? Muziek die de onderkant van de moderne maatschappij verkent, precies die kant waar je hoopt zelf nooit in terecht te komen. Heroïne gebruikende junks, overdosis, gekken, electroschok, slechte trips, moord. Het ziekste en donkerste wat de goot voor ons in de aanbieding heeft, dit zijn de beelden die de muziek van VAC opwekt.
Dit klinkt niet prettig maar alles zit in een zeer prettig in het gehoor liggend jasje verpakt. De muziek is sfeervol, opzwepend en zit simpelweg briljant in elkaar. VAC is geen hobby zolderkamer projectje van een puisterige tiener met levensangst, maar iemand met het muzikale talent om opzwepende, of juist zeer deprimerende, beats samen te stellen. De muziek wordt gekenmerkt door meerdere lagen en wordt altijd op het juiste moment aangevuld met goed ge-timde samples uit films, TV series en documentaires. Ineens ligt de muziek stil en hoor je een gedeelte van een opname uit een politieverslag met een serie moordenaar die tot in detail beschrijft hoe hij zijn slachtoffers vermoorde. Het sample is net lang genoeg om een oncomfortabel gevoel achter te laten voordat de muziek weer doorgaat. VAC integeerd de samples in de muziek waardoor deze een onderdeel daarvan wordt. Het is niet zo dat hij met samples speelt als extra gimmick tussen de muziek door.
Het meest extreme voorbeeld van zijn sample kunsten is het vaak -ook door hem zelf- ge-remixde ‘Futile’. Een nummer dat in bepaalde remix versies bijna geheel bestaat uit Star Trek Borg samples. Hij maakt muziek met de samples zelf. Door de geluidseffecten zo te mixen dat zij een beat of een melodie vormen. De ver uit sterkste versie van ‘Futile’ staat op zijn sublieme album ‘Twisted Thought Generator‘ als bonus track. Hoewel ik zelf geen Star Trek fan ben is de atmosfeer op dat nummer zo drukkend dat het voor mij een persoonlijke favoriet is. En waarschijnlijk voor de doorsnee trekkie een nachtmerrie. Ook de remix van Funker Vogt op ‘Remix Wars Strike 4’ is een zeer sterke variant van dit nummer.
Drugs verheerlijking
Acid uit de naam staat -je raadde het misschien al- inderdaad voor de gelijknamige drug. Oorspronkelijk hete de band Cyber Christ. Door een slechte trip (en omdat de naam Cyber Christ al gebruikt werd in de film The Lawnmower Man) besloot Erickson de band om te noemen naar VAC. De eerste albums verheerlijken drugsgebruik en zijn terugkijkend het meest positieve werk van de band. Het eerdere werk was ook snel een hit in de underground gothic en club scene in Amerika. Albums als ‘Neuralblastoma‘, ‘Church of Acid‘, ‘Calling Ov The Dead‘ en ‘Fun with Knives‘ zijn allen zwaar door drugsgebruik beïnvloeden albums. Erickson schrijft namelijk uit ervaring.
De apotheose van het drugstijdperk is zonder twijfel het album ‘Twisted Thought Generator’. Waar de voorgaande albums het drugsgebruik verheerlijken is er weinig glorie meer over op dit album. Erickson is inmiddels bijna ten ondergegaan aan zijn verslaving en op dit album krijgen we inzicht in hoe het voelt om kapot te gaan aan de drugs. Het album is een slechte trip op muziek gezet. Alles is ziek, alles is fout, alles is kapot. Alle pijn en al het lijden dat Erickson onderging is met hart en ziel in ‘Twisted Thought Generator’ gegoten. Het markeert het einde aan zijn jaren als drugsverslaafde.
‘Twisted Thought Generator’ rekent af met de demonen uit zijn drugsverleden. Zijn meest extreme, en slechtste, trip was ook een openbaring voor hem om zijn leven te veranderen:
“I’ve tripped so hard, that I saw the skin of my best friend melt before my eyes and his skeleton started walking around and talking to me. On that trip, I saw all the religious figures (jesus, buddha, angels, demons, etc.) having anal sex. I saw them laughing at me. I saw myself abusing animals as a child (because I was abused severely, nothing more than transference, their hate was manifested in me by their torture of me) (I would have never abused animals if I had not been abused myself, monkey see, monkey do), I got to re-live my childhood in a flash.
I saw this evil tether that was attached to everyone and everything. It was capitalism, in my head I saw the recycling of life, the rendering machine, I saw how evil money really was, I saw how ugly most everything man makes is. I saw how thoughtless and careless humanity was.
On that same trip, the pepperoni pizza I was eating transformed into a pig, and started licking my face. The wave of guilt was magnified by 10x thanks to the lsd and other drugs I was on. I realized at that point that I did not need or have to kill another thing to continue living. I could feel the pig inside of me screaming (the parts of the pizza I ingested). It was then when i started to hear the calling of the dead. And now I can still hear the screams of the tortured every time I see a piece of meat or dairy on tv. Their ghosts haunt me still.
Yes, everything they try and sell you in the industry and society is a lie of some form or shape. It’s a plan to make you submit so they can squeeze the labor power out of you and wither you away as fast as they can and make you hurt so they can sell you things to stop the hurt and wither you faster. I also noticed how everything on tv was saying FUCK FUCK FUCK FUCK, MORE MORE MORE MORE, FASTER FASTER FASTER FASTER. More kids, more products.. YES life is a lie. They control us with sex and death.. and tie sex to money. That was just one trip, the one that changed me the most. “ (bron)
Veganisme en andere idealen
Erickson heeft zijn leven drastisch omgegooid na ‘Twisted Thought Generator’. Naast afkicken van de drugs is hij veganist geworden (de extreme en militante variant) en zijn afkeer tegen “het systeem” is groter en groter geworden. Zijn afkeer van geweld en oorlog, maar ook de bio-industrie, en dierproeven komen naar boven in zijn laatste twee albums sinds zijn omslag; ‘Hex Angel: Utopia/Dystopia‘ en ‘Lust for Blood‘. De albums zijn op geen enkel moment optimistisch of tonen ook maar een sprankje hoop. De mensheid is zo mogelijk nog verrotter en zieker in zijn ogen op deze albums. De muziek is bedoeld om ons een spiegel voor te houden. De drugsinvloeden zijn echter verdwenen, waardoor de muziek een andere toon krijgt. Ze is meer open, toegankelijker en ook nog beter dansbaar. Het punk gevoel is er een beetje af.
De muziek heeft ook meer een morele boodschap. De teksten zetten zich af tegen de gevestigde orde, tegen de oorlog in Irak en natuurlijk tegen de vlees industrie. Deze elementen zaten ook al in voorgaande albums, maar nu zet Erickson zich er steeds duidelijker voor in. Ook een boodschap die sinds het begin van VAC voortleeft is zijn aversie tegen geloof. VAC blijft zich hier onverminderd tegen af zetten en alles wat daarmee te maken heeft. Naar wat ik begrepen heb komt dit voort uit zijn alles behalve gelukkige jeugd.
“Learning that I was a freak. That I could no way uphold the laws of the religion forced on me. My desires were not compatible with the religion. And later on I discovered it to be a lie, like Santa Claus and the Easter Bunny. Children stories for adults/slaves. More than anything, its the bigotry that I could not stand. The anti homosexual stand religions have. The “females” are second class stance the religions have. The boring unintelligent life those people have. I am not tame and no religion can tame me.” (bron)
Het nieuwe werk maakt duidelijk dat Erickson nog steeds gedreven wordt door zijn persoonlijke demonen. Maar dat hij ze inmiddels wel onder controle heeft. Sommigen zullen het jammer vinden, want daardoor is zijn muziek ook minder extreem. Er is meer structuur, meer professionaliteit in gekomen. Hij weet zijn passie beter te kanaliseren, waar hij deze eerst ongenegeerd de loop liet.
“From 0 to 10 I spent my life being lied to, with religion, ethics, capitalism, being conditioned to hate myself. From 10 to 20 I spent my life being oppressed and told what to do, beat up, picked on, stepped on, broke, only outlet was computers, rebellion, and guitar. From ages 20 to 30 I spent revolting and destroying myself, pursued many failed relationships and friendships and walked away with a broken ego from lots of lsd and being lied to and used, this was also the time when I was the most productive. From 30 to 40 (not 40 yet, early 30s) is my time to heal and grow, I am fixing myself and all the things I hated about myself in my 20s, it is repair time.” (bron)
Zijn huidige website laat ook duidelijk zien dat hij op dit moment in een beter humeur is. De VAC website doet namelijk ook dienst als persoonlijk blog. Naast muziek updates kom je ook ineens berichten tegen over video-games die hij aan het spelen is op zijn PS3 of reviews van animes die hij gezien heeft. Het mag een beetje een vreemde ervaring zijn om dit te zien van iemand die zich openlijk afzet in zijn muziek tegen alles wat het kapitalisme voor staat. Het toont echter ook de menselijke kant van de persoon achter VAC. Misschien werkt het voor fans wat ontgoochelend om te lezen dat hun held ook een mens is die niet 24 uur per dag zit te broeden over hoe slecht de wereld is, maar persoonlijk vind ik het een mooi beeld dat iemand die zo diep door het slijk is gegaan (incl. armoede en grote schulden) zich door zijn muziek weer heeft weten op te trekken. De veerkracht van de mens.
When it rains, it pours
VAC is altijd een vreemde eend in de bijt geweest. In het begin had de band moeite om platen uitgebracht te krijgen. Erickson besloot uiteindelijk om met vrienden dan maar zelf een record label op te zetten; ‘Electro Death Trip’. Dit in de hoop hun muziek beter te kunnen promoten. Het liep echter op niets uit. Het eerste echte record label waarop VAC getekend werd besloot zich intensief met de muziek te bemoeien. Nadat ‘Neuralblastoma’ een onverwachte club hit was geworden weigerde het record label het tweede album ‘Church of Acid’ uit te brengen omdat het niet “edgy” genoeg zou zijn. Gelukkig vond VAC na veel omzwervingen een nieuw thuis bij het grootste label voor EBM en andere vormen van duistere Electro: Metropolis Records.
VAC had ook problemen met mede muzikanten. Zo begon VAC een, laten we zeggen, ‘muzikale poliep’ tegen het zeer populaire VNV Nation. VAC en VNV Nation werden in die tijd vaak onder het zelfde genre (Future pop / EBM) geplaatst of met elkaar vergeleken. Dit tot groot ongenoegen van VAC. Op zich te begrijpen; de muziek van VNV Nation is veel optimistischer dan van VAC. VAC is de uitgemergelde, zieke hond die zijn eigen urine drinkt uit de goot, waar VNV Nation epische EBM maakt over de val van naties, weemoed, liefde en verlies. Toch denk ik dat het enorme -en naar mijn mening wel verdiende- succes van VNV Nation Erickson dwars zat. De underdog die tegen de superster van het genre moest aantrappen. De heren van VNV Nation zijn altijd schappelijk geweest en hebben het Erickson, naar ik begrepen, nooit kwalijk genomen dat hij zich tegen hun afzette.
Alsof problemen met record labels en je mede-muzikanten niet genoeg zijn is de bezetting van VAC nooit stabiel geweest. Het is altijd een komen en gaan geweest van bandleden. Ook zijn de mastertapes een keer gestolen door een boos ex-lid, waardoor een heel album geheel opnieuw moest worden opgenomen. Inclusief flink gevloek van Erickson in de linernotes richting ex-bandlid.
Het kan echter nog bonter, uiteindelijk is VAC ook in opspraak gekomen wegens incidenten met zijn fans. Erickson sprong regelmatig het publiek in en verwondde verscheidene keren op die manier mensen. Het ultieme dieptepunt was een concert waar de goede man zover verdwaald was in zijn eigen geest dat hij een fles het publiek in gooide en daarbij een fan flink verwondde. Erickson heeft zich daar lange tijd schuldig over gevoeld. Misschien is het ook een van de zaken die heeft bijgedragen om uiteindelijk af te kicken. Het is in ieder geval aanleiding voor hem geweest om zich tegenwoordig in te houden tijdens live shows. Deze moeten dus weer veilig te bezoeken zijn!
Interresse in nog meer youtube video’s? VAC heeft een eigen youtube profiel met een playlist waarop je de meeste snel en gemakkelijk kan vinden.
Reacties (4)
Grappig, ik was helemaal niet bekend met deze artiest, maar heb eerst je artikel gelezen en na het lezen vroeg ik me af of de muziek wel aan zou kunnen. Helaas blijkt die muziek dan toch voornamelijk middelmatige en gedateerde techno te zijn met een horrorsausje. Wellicht begrijp ik VAC niet maar voorlopig vindt ik het muzikaal een teleurstelling.
Idd. Cybergothic-bonkert nummer 732; niet verkeerd, maar ook niet heel bijzonder.
@2, Als je naar de data kijkt van release zal je zien dat hij een van de vroege artiesten was in dat opzicht. Dat er tegenwoordig veel “bandjes” zijn die hetzelfde doen tja…
Snap best dat dit niet de meest toegankelijke muziek is maar ga dit nou geen middelmatige techno noemen want dan heb je echt niet goed geluisterd.
VAC is een van de orgineelste bands die er bestaat met een volkomen eigen sound.
Zijn niet veel bands die dat van zichzelf nog zeggen kunnen.
Dank aan de schrijver van dit artikel, die heeft t wel begrepen!