serie

Kort

In de serie KORT schrijven Sargasten kort en scherp hun mening over een actueel onderwerp. Voor discussie op de late avond.


Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Fascistgenoemden

Er komt een demonstratie tegen fascisme in de hoofdstad. Gutmenschen van velerlei pluimage meldden zich aan. Tot duidelijk werd dat er niet boegeroepen zou worden tegen abstract, veilig ver weg fascisme, maar tegen met name genoemde lieden dichter bij huis. Die zouden daar wel eens aanstoot aan kunnen nemen. En dat kon niet de bedoeling zijn. Want Pim en zo.

Ergens in diezelfde hoofdstad had zich namelijk een indicent afgespeeld, een opstootje tussen de fascistgenoemden (om maar even de politiek correcte term te gebruiken) en hun tegenstanders. Daarbij had een bejaarde linkshater zijn foldertjes uit handen laten vallen, of ze waren eruit geslagen, nou ja de man was in elk geval op een haar na aan een wisse dood ontsnapt. Dus besloot een aantal gematigde antifa’s in spe preventief excuses aan te bieden en verstek te laten gaan. Antifascisme is mooi, maar het moet natuurlijk wel een beetje gezellig blijven.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Donorsleepwet

Wanneer burgers zich niet vrijwillig in rotten van drie opstellen om het hogere collectieve doel te dienen, dan moeten ze daartoe gedwongen worden. Vroeger waren het christen- en sociaal-democraten die hier een handje van hadden. En dan zeiden de liberale partijen: ho, ho, ho, het zelfbeschikkingsrecht van het individu is er ook nog.

Daarom is de donorwet, vandaag ter behandeling in de Eerste Kamer, zo verwarrend. Liberalen tegen de zelfbeschikking. Christenen voor. Links verdeeld. Met de sleepwet is ook al zoiets aan de hand: liberalen die zich hartstochtelijk tegen de privacy keren. Men heeft het dezer dagen wel eens over socialisten, die niet zouden weten waarvoor ze staan. Maar met de liberalen is ook iets heel raars aan de hand.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Spelletje

Digital native jongeren maken nauwelijks onderscheid tussen online spelletje en beleggen of bitcoins. Mij lijkt dat een gezonde ontwikkeling, maar de Autoriteit Financiële Markten maakt zich zorgen. Om die jongeren, zeggen ze, al kun je ook vermoeden dat het imago van de financiële markten in het geding is wanneer een generatie opgroeit die het ziet als een spelletje waar je alleen geld in moet stoppen dat je missen kunt.

Wel een reëel gevaar vormt gameverslaving. Seks en drugs en rock ’n roll, het wordt allemaal geslachtofferd op het mobiele altaar. Dat kost soms inderdaad meer geld dan gezond is. Een beetje minder spelletjes spelen of “beleggen” kan denkelijk geen kwaad. Maar dat lijkt mij eerlijk gezegd geen taak voor de AFM.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Tienpuntenplan

Omdat dit mode schijnt te zijn wilde ik ook een tienpuntenplan over immigratie opstellen. Maar nadat ik op #1 het uitroepen van een links kalifaat had opgeschreven stokte mijn inspiratie een beetje. Ik schreef op #2 nog onderhandelingen met Zuid-Afrika op om te komen tot een thuisland voor rassenwaanzinnigen, maar dat kraste ik weer door wegens onhaalbaar.

Maar goed, een links kalifaat dus. Ik denk dat het haalbaar is en stel voor te beginnen met het implementeren van punt 9 uit het plan van de Nederlandse Leeuw: “Nederlands wordt als preektaal verplicht en preken worden openbaar uitgezonden.” Op alle zenders tegelijk en iedereen is verplicht te luisteren. Vrijdagmiddag én zondagochtend. Wel is het toegestaan om tegelijkertijd te werken aan de productie van een groot gezin.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Onthoofd

Een groepje bezorgde burgers heeft een onthoofde pop aan het hek van een moskee gespietst. Het is een beproefde methode. Als je een hekel hebt aan Salman Rushdie steek je een pop in de fik, als je een hekel hebt aan negers zet je een brandend kruis in hun voortuin en als je een hekel hebt aan moslims, nou ja, dat zei ik al. Zolang het maar vreedzaam gebeurt moet dat kunnen, nietwaar?

Maar waarom moet dat toch altijd ’s nachts? Als je denkt dat het betamelijk is wat je doet, dan kun je toch ook bij klaarlichte dag je slag slaan? Selfie maken, posten op alle sociale media die je kent, een fijn marslied erbij aanheffen, armpjes in de lucht, dat werk. Wie voor het dievenuurtje kiest laadt de verdenking op zich zelf ook te weten dat er iets niet in de haak is. Maar dat zal wel een vooroordeel mijnerzijds zijn.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Gevoelige jongens

Een Palestijns meisje heeft een Israelische soldaat geslagen. En u weet, de Israeli Defense Force is de meest ethische strijdkracht ter wereld, daar zitten allemaal gevoelige jongens in. De betreffende zandhaas zit vermoedelijk al sinds het incident in december aangeslagen thuis op de bank, getraumatiseerd voor het leven, niet in staat meer uit te brengen dan ’the horror, the horror’. Het meisje zit in de petoet, allicht ook voor de rest van haar leven.

Proportionaliteit is een woord met een excentrische betekenis in het Israelisch-Palestijnse conflict. Feiten en interpretaties hebben de rekbaarheid van bubbelgum. Een brood is een steen, een steen is een bom, een bom is de schuld van de ander. Rechtvaardigheid kan alleen op jezelf betrekking hebben. De Westelijke Jordaanoever is de meest systematische traumabakkerij ter wereld.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Extreem-rechts-links

Zo af en toe manifesteert zich een wijsneus die beweert dat het nationaal-socialisme een linkse ideologie is. Mark Rutte, bijvoorbeeld, zei tijdens de verkiezingscampagne vorig jaar dat de PVV linkser was dan de SP. O wacht, dat is een slecht voorbeeld. Deze dan: vorige week was er een Aynrandgekkie van het Forum voor Democratie die zich met deze sterke oratio ex nihilo wilde distantiëren van Adolf Hitler. Heel links Nederland over de rooie.

Ik kijk er graag van de positieve kant tegenaan. Er bestaat bij extreem-rechts Nederland een rudimentair besef dat dat met die concentratiekampen en gaskamers misschien toch niet zo’n goed idee was. Dus proberen ze dat concept zo ver mogelijk naar van zich af te duwen – en dat is toevallig naar links. Met waar links werkelijk voor staat, heeft het niks van doen. Opwinding is daarom niet nodig. Een goedmoedig schouderklopje lijkt me eerder op zijn plaats.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Kechs

Er was eens een rapper die vrouwen bitches noemde, maar dan in het berbers. Kechs. De tieners van Nederland wisten dat al langer, maar nu weten hun moeders het ook. En die zijn niet gediend van dit soort praat. Dus zijn we heden getuige van een rondje rapperboefshaming. Het schijnt – dit kan bijna niet waar zijn, maar ik meld het toch even – dat het management van de rappende belhamel de champagne heeft laten aanrukken in het zicht van blingende verkoopcijfers.

Wij zien ons hier geconfronteerd met een nieuwe maatschappelijk fenomeen: muzikanten die met hun teksten de jeugd in ongepaste verwarring brengen. Logisch dat ouders en beleidsmakers zich zorgen maken. Ik stel voor dat de regering een commissie instelt om de verwildering der jeugd in kaart te brengen en passende maatregelen te nemen.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Sociale werkplaats

Onder verantwoordelijkheid van iemand die een jaar geleden minister van sociale zaken was maar inmiddels fractievoorzitter van de PvdA, zijn in Nederland de sociale werkplaatsen goeddeels ontmanteld. Mensen die niet konden meekomen op de commerciële arbeidsmarkt werden “in hun eigen kracht” gedumpt. Onder verantwoordelijkheid van iemand die in Drente over sociale werkplaatsen ging maar inmiddels fractielid is van de PvdA, werd dat beleid ontdoken. Een schijnconstructie deed iedereen tekort, maar behoedde wel meer mensen voor “participatie”.

Nu is er bonje binnen de PvdA. De discussie gaat niet over wie het meest sociale beleid voerde, maar wie de regeltjes ontdook. Het is een treurig gezicht. De sociaal-democratie in Nederland weet ergens nog wel dat ze ooit ideologische veren had, maar heeft geen idee meer hoe die eruit zagen of waar ze te zoeken.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Gedachtengoed

Tijdens een vijf uur durend etentje met Jared Taylor was Thierry Baudet weer eens zo ontzettend met zichzelf bezig dat hij zich na afloop weinig van het gedachtengoed van de alt-racistische denker kon herinneren. U denkt allicht: moet dat nou, twee dagen achter elkaar een lompe Baudet-grap? Dan zeg ik: u heeft gelijk, maar deze was te mooi om te laten liggen.

Enfin, ik vroeg mij dus af of ik wel eens met minder frisse types aan tafel heb gezeten en in hoeverre ik vervolgens door dat gedachtengoed besmet ben geraakt. Ik kon het me niet heugen. Maar dat is natuurlijk het gevaarlijkst, dat je onbewust andermans verderfelijke ideeën overneemt terwijl je voor je gevoel alleen over jezelf gepraat hebt.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Designated Survivor

Mocht zich op Prinsjesdag een gruwelijke aanslag voordoen, dan is vermoedelijk de enige overlevende landelijke politicus Thierry Baudet, omdat die op zulke momenten wel iets beters heeft te doen dan een toneelstukje in Den Haag bij te wonen. Dus ja, op zich snap ik de behoefte van D66 wel aan een designated survivor, een dappere dodo in bezit van brein die het land door dergelijke moeilijke tijden zal heen slepen.

Maar moet zo iemand benoemd worden? Lijkt me niet. Wie in tijden van rampspoed uitzonderlijke bevoegdheden nodig zal hebben om orde op zaken te stellen, heeft daarvoor een krachtig mandaat van het volk nodig. De designated survivor dient een gekozen functionaris te zijn. Ik zelf zou daarvoor, zo is mijn bescheiden mening, een uitstekende keuze zijn.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Lelystad Airport

Onlangs was ik in Zuid-Korea, waar je al gauw een uur bezig bent om vanaf het vliegveld op een eiland in zee de hoofstad Seoul te bereiken. Toen een luchtvaartofficial in de gaten kreeg dat ik journalist was, nam hij me even apart: ‘Jullie moeten echt niet langer wachten met het uitbreiden van Lelystad Airport’, fluisterde hij me toe. ‘Anders zijn jullie de risee van de luchtvaartwereld.’

Onverwijld beloofde ik hier iets aan te gaan doen. Uitstel van Lelystad Airport ondermijnt niet alleen het vertrouwen van burgers en bedrijven in de overheid, zoals ik vanochtend in de krant las. Het schaadt de wereldwijde reputatie van Nederland als nietsontziende handelsnatie. Als zelfs Nederland niet meer bereid is het welzijn van zijn burgers en leefwereld op het spel te zetten voor keiharde pegels, wie dan nog wel?

Vorige Volgende