Closing Time | Long, Long Time
Een lief liedje van Linda Ronstadt, gecovered door jazzmuzikant Dave Neves. En in geen velden of wegen een autotune te bespeuren.
De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders
Een lief liedje van Linda Ronstadt, gecovered door jazzmuzikant Dave Neves. En in geen velden of wegen een autotune te bespeuren.
Dit weekend kwam ik een filmpje tegen van een 75-jarige Grace Jones die negen minuten lang een hoelahoep in de lucht weet te houden op de klanken van dit nummer.
Helaas was de beeldkwaliteit niet om aan te zien. Daarom deze versie, geproduceerd door Trevor Horn.
Damon Albarn (leadzanger van Blur en Gorillaz) blijkt gewoon over een fraaie, diepe zangstem met een warm timbre te beschikken.
Jammer dat we die niet terughoren op z’n studioalbums.
Robert Finley is een oude rot in het vak. In 2016 maakte hij zijn comeback. Met ‘Sneakin’ Around’ houdt hij een terugkerend thema in de Bluesmuziek in ere: vrouwelijke ontrouw.
U bent vermoedelijk vertrouwd met het geluid van Dick Dale doordat Quentin Tarantino een hit van hem gebruikte in Pulp Fiction.
De surfrocker werd na een concert eens uitgedaagd door een knaap dat hij vast geen pakkend deuntje kon maken op één snaar. De half-Libanese Dale herinnerde zich hoe zijn oom ‘Misirlou‘ speelde, en de rest is geschiedenis.
John Cooper Clarke is, zullen we maar zeggen, de Engelse versie van Jules Deelder. Dat ligt niet alleen aan het zwarte colbert en zonnebril.
Clarkes voordracht doet soms zelfs zozeer aan de eermalige Rotterdamse nachtburgemeester denken, dat ik me afvraag of hij de kunst wellicht stiekem van de Nederlander heeft afgekeken.
De ‘Bard van Salford’ trad echter ook op met band, en dat levert af en toe nog een lekker nummer op ook.
Op Youtube zit een Amerikaanse knul die irritant hyper allerlei Nederlandse plaatsen en plaatsjes bezoekt en van puberaal commentaar voorziet.
Hij maakt echter ook remixes, en dat klinkt lang niet slecht.
Zelf dacht ik aan een Japanse uitdrukking, maar het blijkt dat Ke-mo sah-bee de term is die het Indiaanse hulpje van de Lone Ranger voor hem gebruikt, een verbastering van een woord uit enkele inheems-Amerikaanse talen.
Zo leer je nog eens wat.
Hako Yamasaki is een Japanse singer-songwriter die grote successen boekte in de jaren zeventig, in de jaren negentig aan lager wal raakte toen haar platenmaatschappij failliet ging (en haar jarenlang bleek te hebben gepiepeld), en zich uiteindelijk heruitvond.
Help Me is van haar tweede plaat ‘Tsunawatari’ uit 1976. Yamasaki was toen pas 19 jaar oud.
Een aardig raadspelletje bij dit soort videoclips is jezelf de vraag te stellen: uit welk jaar stamt deze muziekclip?
Menig muziekartiest heeft zich beklaagd over de prijs van de roem. Sommigen maakten er zelfs liedjes uit. David Bowie en John Lennon bekritiseerden het in Fame, Nick Cave schildert zelfs een psychose in Oh My Lord.
Sinéad O’Connor wierp haar duit in het zakje met deze cover van van countryzangeres Loretta Lynn uit 1962.
Mocht u meer willen weten over Sinéad O’Connors relatie met hip-hop, dan is hier een aardige introductie.