Closing Time | Christmas Time
, door
Voor een kerstnummer klinkt dit lang niet slecht. En The Darkness, wie waren dat ook alweer?
De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders
Closing Time | Come on Over
, door
Isobel Campbell begon haar muziekcarrière als klassiek geschoolde celliste, maakte de overstap naar de Indierock als achtergrondmuzikant in Belle & Sebastian, om vervolgens een solocarrière te beginnen.
Van 2007 tot 2013 nam ze een drietal platen op met Mark Lanegan, die we hier eerder deze week voorbij zagen komen.
Closing Time | Gettin’ Tired of Gettin’ Old
, door
Natuurlijk komt Robert Connely Farr uit Mississippi. Bolton, Mississippi om precies te zijn, thuishaven van blueslegendes als Charley Patton, Sam Chatmon, Bo Carter en Walter Vinson.
Farr leerde het muziekvak van Henry Stuckey en Jimmy “Duck” Holmes, die hem wegwijs maakte in de lokale stijl bekend als ‘Bentonia Blues’.
Closing Time | Mistress Violet
, door
Ik vroeg me even af of ik wellicht een überfout jaren-80 hitje had gemist, maar Violet Chachki blijkt gewoon een contemporaine artiest. Ze is het alter ego van Paul Jason Dardo.
‘Mistress Violet’ is deels gebaseerd op een dominatrix waar Dardo voor werkte. Hier vertelt Dardo hoe ‘ie in het kader van ‘forced feminization’ macho zakentypes met behulp van make-up omtoverde in aantrekkelijke dames.
Closing Time | Hit the City
, door
In 2004 bracht Mark Lanegan (Screaming Trees) het solo-album Bubblegum uit, met daarop dit nummer.
Nou ja, solo-album… Een sterrencast aan gastmusici speelden mee, waaronder PJ Harvey zoals u hoort,Josh Homme en Nick Oliveri van Queens of the Stone Age, Greg Dulli uit The Afghan Whigs, en Duff McKagan en Izzy Stradlin van Guns N’ Roses.
Closing Time | Stengun
, door
Vandaag werd bekend dat de Nederlandse actrice Linda van Dyck op 75-jarige leeftijd is overleden. Hierboven zingt ze in wat een muziekvideo uit de jaren ’60 lijkt.
Van Dyck speelde in tientallen theaterstukken, films en series. Ze raakte bij een groot publiek bekend dankzij rollen in ‘Twee vorstinnen en een vorst’ (1981), ‘Ciske de Rat’ (1983) en ‘Daens’ (1992).
Closing Time | I Lost Something in the Hills
, door
Ergens zonde dat folkzangeres Sibylle Baier niets is doorgebroken toen ze jong was. Dat had een boel lieve luisterliedjes op kunnen leveren.
Closing Time | By Fire & Sword
, door
Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik vrienden en kennissen heb die me af en toe een berichtje sturen “dat je dit echt moet luisteren!” Dergelijke zendingsdrang is sowieso te prijzen, maar in het geval van het album Glory van By Fire & Sword des te meer, en des te passender. Wat is dit ontzettend gaaf! Denk aan een vage, eclectische mix van seventies hardrock, traditionele heavy metal en een zanger die zingt en spreekt alsof hij op de domineeskansel staat. Ik snap het, menig lezer zal nu niet gelijk denken ‘dit moet ik horen’, maar vertrouw me: het totaal klopt gewoon. En de kwaliteit van de nummers is zó ontzettend hoog, zo pakkend, en zo strak uitgevoerd!
Closing Time | Meat Suit
, door
Met een naam als ‘Doodseskader’ kun je pokkeherrie verwachten, en dat leveren Tim De Gieter en Sigfried Burroughs dan ook volop.
Zelf spreken ze liever van ‘sonische terreur’, maar als ik het kan verteren zal dat wel meevallen.
Closing Time | Purple
, door
De Stone Temple Pilots bereden in de jaren negentig met succes de golf van de Grunge. Ronkende gitaren, vies klinkende versterkers en een nihilistische kijk op het leven kenmerkten deze muziekstroming.
Closing Time | Vesoul
, door
Ze doen net alsof het tempo van dit liedje zo hoogt ligt, de dames en heren van Pomplamoose, maar Jacques Brel deed het in drie minuten.
Closing Time | 1987
, door
Diamante Azzura Bovelli weet hier een lekker stukje retropop neer te zetten. Da’s toch knap voor iemand die in 1996 geboren is.