Rip-Hop Soulcore Crush, dat klikt toch megavet? Naar ik begreep zijn dit de bandleden van de ter ziele gegane metalbands Znowhite en Cyclone Temple, en damn dit klinkt echt heel anders… meer funky, wat meer groove. Ik heb eigenlijk geen flauw idee hoe ik dit zou moeten noemen, qua stijl. Boeit ook niet, want het is leuk. Gaat dat luisteren!
Babymetal kwam hier al eerder langs, maar Slaughter to Prevail nog nooit. Bij deze dus! De mensen die opletten zien overigens dat dit al de derde keer is dat een samenwerkingsprojectje van Babymetal langs komt – het blijkt dat hun nieuwe album Metal Forth bestaat uit vrijwel alleen maar samenwerkingen. Leuk!
Driemaal is scheepsrecht! In een (ver) verleden hadden we twee prachtige, epische, de tien-minuten-overstijgende liederen van Helloween hier. Maar daar kan er best nog eentje bij, want het is erg mooi. Op het album Helloween (ze zijn erg creatief met namen, onze Duitse vrienden) keerden de verloren zonen Kai Hansen en Michael Kiske terug. Daarmee keerde de band ook terug naar de sound uit de gloriedagen van de late jaren tachtig, zoals onder andere te horen op hun albums Keeper of the Seven Keys (deel 1 en 2). Hebben ze goed aan gedaan! Volgend jaar mogen ze Dynamo Metalfest headlinen, ter ere van hun 40 jarig bestaan.
“I’m blue, Da ba dee da ba di..” – afijn, jullie kennen ‘em wel. Maar niet zo! Ik was afgelopen weekend op Dynamo Metalfest, en tot mijn opperste verbazing waagden de Italianen van Fleshgod Apocalpyse, bekend van hun onnavolgbare cross-over van klassieke muziek en brute death metal, zich aldaar aan een cover van Blue (da ba dee), oorspronkelijk van Eifel 65. Dat had ik blijkbaar even gemist, dat dit bestond. Omdat er misschien meer mensen zijn voor wie dat geldt: laat mij jullie uit jullie onzalige onwetendheid verlossen!
Meer moois van de Zomerfeesten/Valkhof Festival. Kelsey speelde daar een thuiswedstrijd, want het zijn Nijmegenaren. Ze omschrijven zichzelf als ‘a blend of chaotic Hardcore and Post-Metal, brought with a DIY Punk attitude’. Dat willen jullie natuurlijk ook horen, toch?
Tja… als zelfs de black metal bands beginnen te zingen dat we onze moeder aarde grondig naar de kloten aan het helpen zijn, dan is er echt wat aan de hand. Black metal, weet u nog? Vrij extreem subgenre van de metal, herkenbaar aan de hoge (krijs)vocalen, de vaak matige productie van de muziek en een bezongen thematiek die vooral de duivel, de hel, o ja, en satan behandelt.
Eerder deze avond werd bekend dat Ozzy Osbourne is overleden. De pionier van het heavy metal-genre werd 76 jaar oud. Osbourne leed al enige tijd aan Parkinson.
Onlangs gaf hij een afscheidsconcert met Black Sabbath, de band die hem wereldberoemd maakte. Die show vond plaats in Birmingham, waar de vier oorspronkelijke bandleden vandaan kwamen.
Leuk! De symphonische death metal-grootheden van Fleshgod Apocalypse wagen zich aan Rammstein.
Onlangs nam Ozzy Osbourne definitief afscheid van het grote publiek met een optreden van Black Sabbath en een keur aan heavy metal-bands die ode brachten aan hun inspiratie.
Ozzy is natuurlijk wel een beetje de GOAT van het genre. Inmiddels is ‘ie 76 jaar en lijdt hij aan Parkinson. Ze hadden ‘m voor de zekerheid maar aan zijn stoel vastgebonden. Die eigenwijze knar wil straks gaan staan, dachten ze vermoedelijk.
YouTube search results for GauchoSalta