Rammelammedamrotterdambam, thank you ma’am en zo rok en rollen we het weekend in middels het onvertogen, onvergelijkbare, ongemene gespannende Schermschot, brought 2 U by VJ’s M&CS’z.
Gallopeer uzelf naar hogere eigendunk, meer van hetzelfde maar dan het goede, en noteer tien dikke vette strepen op uw mouw – en graag onder 1 en dezelfde nick (ja: ook jullie daar!)
Soekses!
“O Wilde”
*****************************************************
DE SCHERMSCHOTQUIZ: Rond pakweg Schermschot #100 ontvangt de beste Sargassale Schermschutter een prijs na een shootout tussen drie (of vier) finalisten. De 1e finalist is Lothar Matthäus.De tweede en derde finalist zijn bekend na resp. #66 en #99.
Reacties (11)
Oh Boy!, van Orlow Seunke
Nee… Dit is een verfilming van een boek van een schrijver die zelf ook een (korte, maar beruchte) film heeft gemaakt.
Querelle
Dinges! DINGES!!! RRRROFFFFFELDERDROOOOFELDEDRAMATISCHEDDRRUUUUMSOLOOOOOO!
Zo heel erg raak dat het niet raker kan zijn!!
Zo diep kunnen wij niet buigen om de feilloosheid te benadrukken!!
— later çe soir licht ik wat bij qua film, nu even pizzaatje voor de buis with the wife …
quatro stagione?
*gaat op zoek naar de ultieme drumsolo*
Mag ik zo vrij zijn dit als ouwe lul aan te bevelen, geluid geen beeld maar mooie roffel vanaf 6:22:
http://www.youtube.com/watch?v=J02fBoam-14&feature=related
Voor de jongeren op onze hangplek “in a gadda da vida” is een verbastering van “in the garden of Eden”
thx Larieman.
Querelle is een ronduit en rechtvoorderaaps meesterwerk. De laatste van Fassbinder, en zoals Fassbinder was, was die ook meteen de laatste.
Een bedrieglijk eenvoudige film, met meer dubbele bodems dan menig andere top-1000 film.
De producent heeft een rol, de eeuwige jonge Franco Nero geeft het beste van zichzelf, en Jean Genet kon zich geen broeieriger vertolking voorstellen dan de deze van zijn meesterwerk.
Alles aan deze flic is kunst – van de soundtrack tot aan de dialogen, via de decors over de Shakespeariaanse edoch instinctief aangeraakte beweegredenen der protagonisten.
Homofilm? Er is lust, mannnendom en begeerte in, maar volkomen universeel. Universeel, in de zin dat, wanneer je het alledaagse kan sublimeren naar poëzie, je altijd geslaagd bent, laat staan het buitengewone naar een universele set symboliek – dus eigenlijk gaat het over liefde, zoals steeds, maar zonder grenzen.
Deze zit wel degelijk hoog in mijn favorietenlijst, en wie weet, loopt en wel een onbevangen hoofd voorbij, die de analogiën tussen de grafische Crachàt op deze site en deze briljante film kan waarderen.
Onbevangen analogenwaardering. Had ‘m meteen geraden.
& klikmelink Larie
Gezien, m’n armen jeuken en buren protesteren. Wat zit uw hoofd toch vol zeg *larie woont in ton* :)