Toen ik een jaar of twaalf was keek ik op een vakantieavond samen met mijn neef een tv-film over de ramp van met de space shuttle Challenger. De film duurde meer dan twee-en-een-half uur en was achteraf gezien niet bijster goed. Wij zaten echter de hele rit uit omdat we wisten wat er op het eind zou gebeuren: De space shuttle zou ontploffen en een goede ontploffing, daar blijf je wel voor kijken. Dat het een slechte film was nam niet weg dat we toch merkten dat we mee voelden met de personen die aan boord van de Challenger gingen, omdat we wisten dat geen van hen zou overleven.
Aan het einde van de lange zit, toen de lancering eindelijk een feit was en de explosie nog maar een paar seconden op zich liet wachten liep de spanning hoog op en we probeerden niet te knipperen om maar niets te missen van deze apotheose. Die vervolgens uitbleef, de film eindigde twee seconden voor de explosie en de aftiteling rolde over een zwart scherm. Verbijsterd staarden we naar de lijst van namen en tegen beter weten in hoopten we dat de explosie misschien voor NA de aftiteling bewaard was. Toen ook dat niet het geval bleek restte ons niet dan het besef dat we meer dan twee uur van ons jonge leven verspild hadden en dat ‘Challenger’ een kutfilm was.
Nu zag ik gisteren ‘United 93’, de film over de gebeurtenissen aan boord van het gelijknamige vliegtuig een van de vier gekaapte vliegtuigen op die elfde september, vijf jaar geleden. Ook hier weet je voordat je de bioscoop instapt de afloop van de film al: het vliegtuig zal zich de grond inboren en geen van de mensen aan boord zal de crash overleven. En ik moet alle 12-jarige explosiefanaten teleurstellen: ook deze film zal een seconde voor de crash eindigen.
‘United 93′ heeft op papier alles in zich om net zo’n belabberde tv-film te worden als ‘Challenger’. Een waargebeurd verhaal, zich opofferende passagiers, kwaadaardige terroristen en een emotioneel stukje recente amerikaanse geschiedenis. Je hoort de violen al aanzwellen en je ziet de stars and stripes in slowmotion voorbij komen. Nu had ik al wat goede verhalen gehoord, maar mijn verbazing was nog steeds groot toen ik merkte dat regisseur Paul Greengrass om alle valkuilen heen was gemanouvreerd.
De eerste goede zet is de casting geweest: voor alle rollen werden vrijwel onbekende acteurs gecast en voor de scenes die zich in de vluchtleidingscentra afspelen werden voor een groot gedeelte geen acteurs maar de werknemers zelf gebruikt.
Ten tweede werd aan de passagiers en de terroristen geen twee-dimensionale achtergrond meegegeven. Dus geen ‘Girl next door’, geen ‘The old couple that are on their second honeymoon’ en meer van deze rampen-film cliche personages. Dit zijn mensen zoals je die in een vliegtuig tegenkomt, je leert ze niet kennen maar je zit met elkaar in hetzelfde schuitje. Ook over terroristen krijgt het publiek weinig te weten. We weten al wat hun motieven zijn en die zijn al kwaadaardig genoeg, Greengrass kiest er verstandig genoeg voor om ze dus niet extra ‘evil’ te belichten of duistere synthesizer muziek onder hun close-ups te monteren.
De muziek is uberhaupt spaarzaam ingezet. Geen getetter dus als twee van de andere gekaapte vliegtuigen zich in het WTC boren, aanzwellende violen als de passagiers besluiten dat ze in opstand moeten komen tegen de kapers.
Al deze elementen zorgen ervoor dat United 93 een ingetogen film is geworden over echte mensen. En dat is waar goede films over gaan.
****1/2 uit 5 dus.
Reacties (19)
?
Er zijn toch wel wat vragen die ik zou willen stellen. En de film gaat daar dus volledig aan voorbij en jij ook.
Je bedoelt complottheorievragen? Ik denk niet dat deze film hiervoor bedoeld is. Ik denk dat je daar beter discovery voor kan kijken of 75 jaar wachten totdat het “staatsgeheim” etiket eraf mag.
nee deze film gaat inderdaad over de mensen in het vliegtuig en de mensen in de verkeerstorens. Niet over complot theorieen.
Heb ‘m toevallig gister ook gezien en vond het een hele sterke film, om vrijwel dezelfde redenen als jij!
Ben benieuwd welke vragen RennieB ontweken weet maar niet stelt. Speak up!
Het feit dat de bugervader van het plaatsje waar het vliegtuig is neergekomen nooit bewijzen, danwel het vliegtuig zelf ooit gezien heeft.
Het feit dat er diverse ooggetuigen zijn van een Business jet die een scherpe bocht maakt en daarna in een pluim van rook verdwijnt.
Het feit dat het technisch gewoon volledig uit te sluiten is dat er op die hoogte en met die snelheid een aantal telefoon gesprekken zijn geweest die meer dan 10 minuten duurde en kraakhelder zijn.
Het feit dat er op de beelden van de crashsite géén brokstukken te zien waren van een 757…
“Het feit dat het technisch gewoon volledig uit te sluiten is dat er op die hoogte en met die snelheid een aantal telefoon gesprekken zijn geweest die meer dan 10 minuten duurde en kraakhelder zijn.”
Hiernaar zijn onderzoeken gedaan. Het bleek weldegelijk mogelijk.
Maar…
Idd. het gaat om de film en de recensie…
@ Spuyt.
Het is juist uit te sluiten.
De telefoon heeft tijd nodig om contact te maken met de zendmasten.
Op die hoogte en snelheid krijgt het netwerk te weinig tijd om in te loggen en tegelijkertijd de vogende mast te zoeken en contact te maken.
Link
Daarnaast is het zo dat de mobiele telefoon, omdat hij zo klein is, weinig zendcapaciteit heeft. In het netwerk zorgen de masten voor de juiste sterkte van het signaal om contact te kunnen maken. Huidige telefoons hebben een bereik van hooguit 2 mile
Hmmm… Een aantal van de gesprekken ging via de “airphones”. Daarmee kon wel degelijk een goed gesprek gevoerd worden.
Maar als ik even zoek is het niet uit te sluiten dat mobiele telefoons werkten… Het is onwaarschijnlijk, maar wel mogelijk.
http://www.globalresearch.ca/articles/CHO408B.html
Maar ockhams razor noopt me je gelijk te geven…
Coole complottheorieen, waar ik niet van gehoord had. Wat dat betreft is de film wat aan de conservatieve kant.
Maar, RennieB, wat is er volgens die theorieen dan met United 93 gebeurd en waarom?
ach ja, die complottheorieen zijn altijd leuk maar vaak onzinnig. Hier geldt hetzelfde als bij veel andere complottheorieen: selectieve keuzes van de voorbeelden.
Bij de vraag of het wel echt een vliegtuig was dat zich in het pentagon boorde werd ook gezegd dat er wel tien mensen waren die geen vliegtuig zagen maar een raket. Dat er honderd mensen waren die wel degelijk een vliegtuig zagen wordt dan natuurlijk niet vermeld.
Complottheorieen, hoe leuk ze ook zijn, zijn vaak helaas een manier van mensen om met een ingewikkelde en omprettige waarheid om te gaan.
[pretentieus]
Soort van religie eigenlijk, zie ook de Slinger van Foucault[/pretentieus]
@Pokey: Maar feit blijft dat er veel ongerijmdheden zijn en blijven.
Ik weet wel dat we niet alles weten :-)
Het lijkt me dan ook erg aannemelijk dat United93 is neergeschoten. Dat zou ik ook gedaan hebben. Als je er later achterkomt dat het vliegtuig misschien te redden was, dan kan je ervoor kiezen om dat in de openbaarheid te brengen, of het te verbergen. De VS regering heeft dat laatste in het verleden vaak gedaan.
Spuyt, hoe doe je die url hier op die manier?
klein puntje aangaande de “airphones”.
Als Usama Bin Laden (CIA spelling)
vanuit een grot in the middel of f*cking nowhere in staat is om de volledige aanslag te bedenken en bijna perfect uit te voeren, zou hij wellicht ook die telefoons in de smiezen hebben gehad. Die dingen zitten vaak in het gedeelte tussen cockpit en passagiersruimte. Nogal in het zicht zegmaar. Zou dat dan niet het eerste zijn wat je onmogelijk maakt?
@14: Je zet gewoon de link neer, dat wordt automatisch aanklikbaar.
Ik heb eigenlijk geen idee.
Rummy versprak zich laatst behoorlijk en gaf aan dat deze vlucht is neergeschoten. (link volgt}
Maar dat kan nog niet verklaren dat er geen brokstukken gevonden zijn die in de verste verte overeenkomen met de brokstukken van een willekeurige andere crash. (die normaal gesproken weer als een puzzel in elkaar gezet wordt om onderzoek te doen. Deze keer niet)
Remember de Challanger? Brokstukken over een gebied van honderen kilometers, maar alnog te indentificeren als.
Er zijn diverse verklaringen en ooggetuigen van een klein zakelijke jet. Of bijvoorbeeld een Global Hawk.
Maar dan zitten we met het vliegtuig en de passagiers. Waar zijn deze?
Er zijn in project Nortwoods voorstellen gedaan door Mc Namara om een vliegtuig te vervangen door een leeg vliegtuig en die dan te laten ontploffen boven Cuba.
Maar waar zijn dan de pasagiers?
Ik ga zeker niet zover dat deze mensen om het leven zijn gebracht en een leeg vliegtuig of iets dergelijks de crash heeft veroorzaakt.
Maar al met al,
I smell a rat, i big rat!
ps de dekkingsgraad van het aantal passagiers was nog geen 20%. Dus van de gebruikelijke hoeveelheid passagiers het hele jaar door, zaten er nu maar 20% aan passagiers in.
Strange…
Een prachtige film waar een indruk wordt gegeven van hoe het er ongeveer aan toe gegaan moet zijn aan boord.
De hele zaal was muis- en muisstil na afloop!
Mensen, doe toch even normaal. Dit is op geen enkele wijze te beschouwen als een goede film.. Terroristen die rode karatebanden om hun hoofd knopen, zodat ze er slecht uit zien en vooral gevaarlijk!? En dat ze dan vervolgens met “C 3(!) HIGHLY EXPLOSIVES” om hun buik geknoopt rondlopen.. en natuurlijk kan een boeing zulke manouvres maken zonder te scheuren en nee, mensen hebben daar geen last van binnen een vliegtuig.. sorry, maar dat gaat er echt niet in bij mij! wat een ronduit verschrikkelijk slechte amerikaanse film, waar iedereen weer intrapt en waar totaal geen feiten bij aan te pas zijn gekomen!