Quote van de Dag: Politiek leider

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

“Je kunt niet tot politiek leider worden benoemd, jezelf daartoe uitroepen is helemaal onverstandig. Wie dat is, wordt door de omstandigheden bepaald. Hij heeft bij interne diepe meningsverschillen beslissende invloed en de macht. Als je de leider bent, hoef je jezelf zo niet te noemen.”

Hans Wiegel orakelt over Bos, wiens optreden als minister van Financiën tijdens het hoogtepunt van de economische crisis door KRO’s Zembla Reporter werd beschouwd.

Natuurlijk heeft Wiegel gelijk. Hij is zelf de grootste onderbouwing voor zijn stelling. Niet omdat hij zich ooit ‘heel bescheiden’ opgesteld heeft (hij wist dat hij ‘het leiderschap nog moest verdienen’), maar omdat hij met zijn ‘natuurlijke partijleiderschap’ zelfs decennia na vertrek van het politieke hoofdpodium nog VVD-leiders in de wielen rijdt. De man is als een schimmelinfectie.

In tegenstelling tot Wiegel denk ik niet dat de PvdA een leiderschapsprobleem heeft. Tenminste, niet zoals bij de VVD, die er een traditie van heeft gemaakt de leidersvraag bijna wekelijks en in alle openbaarheid ter discussie te stellen. Het probleem van de PvdA zit een heel stuk dieper: het is een achterbanprobleem, een inhoudsprobleem en een imagoprobleem. Van die partij is Wouter Bos de onbetwiste leider.

Reacties (11)

#1 Martijn

Het onhoudsprobleem en imagoprobleem zijn veroorzaakt door Bos. Die kiezers die over zijn gestapt naar D66, SP en GL kunnen zo weer terugkomen als bv Job Cohen de partijleider zou worden.

  • Volgende discussie
#2 Roy

@1: daarover ben ik het niet met je eens. In het rapport “De kaasstolp aan diggelen” (2002) staat bijvoorbeeld dit:

Deze verdeeldheid uit zich niet zozeer in duidelijk afgebakende tegenstellingen of vleugels binnen de PvdA, maar eerder in een diffuus program met weinig consistentie. Illustratief zijn in dit verband de pogingen om tot een nieuw beginselprogramma te komen.

en

Achter een onduidelijke, fletse opstelling blijken vergaande meningsverschillen schuil te
gaan. De verschillen van opvatting over centrale politieke vraagstukken zijn niet op een productieve manier tot nieuwe eenheid gesmeed, maar zijn naast elkaar blijven staan.

dezelfde problemen die zich nu nog in de PvdA voordoen. In het rapport “De scherven opgeveegd” (2003) is de conlusie dat er met het eerdere rapport nog niet veel is gedaan. Nu kun je zeggen dat Wouter Bos, toen hij in 2002 opkwam, die handschoen had moeten oppakken, maar ik denk dat deze kwesties tot in de haarvaten van de partij voelbaar zijn en er is meer voor nodig dan een leiderswissel om dat te veranderen.

Het imagoprobleem heeft deels met Bos te maken. Deels met Hamer. Deels met Ploumen. En deels met alle zichtbare mensen binnen de partij. En met de inhoud. Want die zwabbert alle kanten op.

Dat het inhoudsprobleem en imagoprobleem veroorzaakt zijn door Bos vind ik dus nogal ongenuanceerd.
Ik vraag me trouwens af of Job Cohen die aantrekkende rol nog wel kan spelen. In 2002 misschien wel, maar nu niet meer.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Martijn

@3: Maar goed, als er dus een Jan Marijnissen-type opstaat die zegt: “Zo doen we het en als je het er niet mee eens bent, dan rot je maar op”, dan zijn veel van de problemen opgelost.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Roy

@3: Ja, dat was een goed idee geweest in 2002 (toen Bos dus aan de macht kwam), met in de rug een rapport dat de PvdA meer moest luisteren.

Ik denk dat die situatie alleen bestaat bij partijen die gemaakt worden door een persoon. Fortuyn, Wilders, Marijnissen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 HPax

Geachte Mr. Roy. M.i. houdt u niet van Wiegel; ik ook niet. Die VVD-er heeft zich al te goed aan Nederland gedaan. En dit nihil of te weinig voor Nederland. Maar nu een vraag. Stel u zit samen, levend en wel, met die welgedane Wiegel in een Tv Programma van NOVA, Buitenhof of Maroc.nl, of zoek maar iets van uw gading uit. Welnu, zou u dan ook willen/durven zeggen: ?De man is als een schimmelinfectie.?? Taal uit de goot. ?For your convenience?*: alleen het antwoord ?neen? voldoet.

*Stond op mijn afrekening van een NY-City restaurent.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Obscura

@5 Nochtans vind ik de typering ‘schimmelinfectie’ beeldend en goed getroffen. Steeds als je denkt: nu is-ie toch echt verdwenen, voor altijd in ruste, dan komt hij weer om de hoek kijken.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Roy

@5: Als ik u was zou ik ook een brief op hoge poten naar de erven Hermans sturen om te voorkomen dat een zoveelste herdruk van “Mandarijnen” of “Boze brieven aan Bijkaart” verschijnt. Pittige teksten van een schrijver die zoveel voor onze mooie Nederlandse cultuur heeft betekend.

Overigens bedoel ik met de vergelijking met een schimmelinfectie natuurlijk dat elke keer als je denkt dat het écht weg is, het toch weer terugkomt. En het jeukt. Misschien ziet het er ook onaangenaam uit.

Mocht ik overigens ooit de eer hebben met de heer Wiegel in gesprek te zijn, dan denk ik dat u zult zien dat hij een zeer respectvol gesprekspartner tegenover zich heeft. Een deel van het liberale gedachtengoed delen we, net als de voorliefde voor pompeusheid en onze grenzeloze zelfoverschatting. Zijn gevoel voor humor onderschat ik niet. Ik vind hem een sterk politicus, maar het moet maar eens klaar zijn met de aan hem klevende mogelijkheid (lees: dreigement) tot terugkeer.

En verder mag u mijn stukje best op dezelfde manier zien als zijn column: het is een grap. Waar wel over nagedacht is.

PS Ik ben nog nooit in een NY-City restaurant geweest, is dat aan te raden?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 HPax

@6. De qualiteit van de beeldspraak bestrijd ik niet. Zij is niet slecht, of zelfs goed. Maar mijn – omzeilde vraag – was en blijft: zeg je het ook waar de persoon op wie die sloeg levend naast je staat? Zo ja, ga door; zo nee, zoek iets anders. Laat je leiden door wat je voor jezelf (= ego, vrouw, kind, vriend) nog acceptabel vindt. Ik doe geen suggesties.

@7
1 Ref. @ 6 boven.
2 W.F. Hermans en zijn erven erbij halen, vind ik gezocht en misplaatst. Wat ik van WFH weet, is dat hij stond voor wat hij zei en dat hij (daarom) uit NL is weggetreiterd.
3 3e Alinea van comment 7 is een te duidelijk vertoon van wat dier-deskundigen onderwerpingsgedrag noemen dan dat ik daar op in ga. Ik houd van trotse mensen.
4 4e Alinea cmt. 7: ?het (= mijn stukje) is een grap?. En niet voor het eerst bij zulke uitspraken is mijn reactie: Bijbel, Spreuken 26: 18-19. Lees het, leer het. Herhaling doet wonderen.
5 En over dat New Yorkse restaurant: dat komt later wel.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 Roy

@8: Dank u, ik vind mijn beeldspraak ook zeer geslaagd. En omdat die zo geslaagd is, zou ik er ook zeker niet over twijfelen om die te gebruiken in een gesprek met Wiegel zelf, mocht het gesprek over zijn Ewige (politische) Wiederkehr gaan.
Wiegel op zijn beurt zou erom gniffelen en met grote gebaren duidelijk maken dat het ’toch echt niet kan’. Na enige schimpscheuten zouden we een mooie fles cognac openen, we zouden het Io Vivat aanheffen, waarna we elkaar op de schouder zouden kloppen.

Laat je leiden door wat je voor jezelf (= ego, vrouw, kind, vriend) nog acceptabel vindt. Ik doe geen suggesties.
Verdere informatie uit het boek “zelfhulptips in 80 clichés” heb ik niet nodig, het ligt in mijn kast. Dank u.

Verder vind het noemen van W.F. Hermans niet misplaatst. Als u meent dat ik niet sta voor wat ik zeg, bent u abuis. Het is mij ook volledig obscuur hoe u die aanname kunt doen. Maar het staat u vrij natuurlijk.

Mijn liefde voor trotse mensen is ook groot, mits ze kunnen relativeren. Als u denkt dat een van mijn alinea’s een te duidelijk vertoon van (…) onderwerkpingsgedrag is, dan heeft u gelijk. Soms wordt de stijlfiguur ‘overdrijving’ gebruikt voor iets dat ‘humor’ genoemd wordt.

U heeft mijn opmerking over “een grap” niet zo begrepen als ik bedoel. Trots als ik ben, ga ik dat niet uitleggen.

Herhaling doet wonderen, zegt u. Daar is geen twijfel over mogelijk, we zien het elke dag op tv (en niet eens alleen in de vorm van reclame). Het mooiste voorbeeld van wonderen door herhaling is natuurlijk Mr. Miyagi en de Karate Kid: “wax on, wax off”. Karate Kid wint. Als u het vaker over Spreuken heeft, wordt u mijn Mr. Miyagi. Dat zou me ontroeren.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Mark

Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?

23 Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.

Ach, hoe heerlijk; Those were the days

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 HPax

@10 De Bijbel terug in de openbare discussie! Mijn missie gaat zich realiseren. Nog wat van dit type reacties en ik kan bij de de EO gaan solliciteren. In verband met mijn inkomen, of beter: met mijn gebrek daaraan.

  • Vorige discussie