“Maar Polanski is niet iemand ‘als ieder ander’. Immers, ‘ieder ander’ kan zich, ook na een grove misstap, min of meer onopvallend rehabiliteren. Maar Polanski’s beroep en talent verhinderen anonimiteit. Ze maken hem kwetsbaar voor omgekeerde klassejustitie ? extra zware aanpak om iedere schijn te vermijden. Hij krijgt, als gevolg van zijn roem, dan een niet door de rechter opgelegd, maar wel impliciet een levenslang beroepsverbod dat een ander niet zou treffen.”
Het hoofdredactioneel commentaar van NRC oordeelt mild over het geval Polanski. De regisseur die een 13-jarig meisje seksueel mishandeld zou hebben, werd toendertijd 42 dagen opgesloten en psychologisch geëvalueerd. De verwachting was dat daarna een voorwaardelijke straf zou volgen, maar toen de rechter liet doorschemeren dat het toch gevangenisstraf zou worden sloeg Polanski op de vlucht.
Jarenlang kwam Polanski niet in landen die hem mogelijk zouden uitleveren, maar in Zwitserland werd hij alsnog opgepakt. Omdat de Zwitserse justitie het uitleveringsverzoek echter onduidelijk vindt, is Polanski alsnog op vrije voeten gekomen. Een scenarist had het niet absurder kunnen verzinnen.
Reacties (10)
Ontzettend gevaarlijk. Iemand bestraffen door te zeggen dat iemand is beroemd en zal daar op gestraft worden. Is dat vergelijkbaar met een gevangenisstraf of met een boete die 1/3 van je inkomen vergt? Een ‘arme’ met een strafblad krijgt ook moeilijker een nieuwe baan. En een bankbediende kan het helemaal vergeten zijn oude baan nog op te nemen.
Nederlandse taferelen.
Hier gaat ’t allang niet meer om wat er nou rechtvaardig zou zijn, dan zou er ook geluisterd moeten worden naar ’t meisje (ondertussen vrouw) die destijds het slachtoffer was. Zij wil er niet telkens aan herinnerd worden en heeft gevraagd de hele boel te laten rusten.
Als meisje misbruikt voor de seks en nu weer, maar nu voor politiek gewin.
Het uitleveringsverzoek onduidelijk? Welnee, het uitleveringsverzoek was heel duidelijk, maar Amerika heeft de Zwitserse vragen omtrent het uitleveringsverzoek niet beantwoord.
De Zwitsers zeggen: “The US had failed to disprove Polanski’s argument that he fled before sentencing in 1978 because he believed the judge would renege on a plea agreement”.
De Amerikanen beantwoorden die vraag niet, omdat “The rape of a 13-year-old girl by an adult who should know better and does know better is a crime”.
De Amerikanen willen dus niet op het argument in gaan, omdat het zo erg is, wat hij heeft gedaan, waarmee ze in mijn ogen feitelijk toegeven, dat ze een plea bargain hebben gesloten en zich niet aan die afspraak willen houden. De minachting van de Zwitsers, door hun vraag niet te beantwoorden, heeft tot dit resultaat geleid.
@3: dat argument is relevant voor de vrouw zelf, maar niet voor de maatschappij als geheel, die beschermd moet worden tegen Polanski’s gedrag door het straffen van overtreders.
Het is wel een interessante vraag waarom deze zaak juist na zoveel tijd weer wordt “geopend”
@4: #3 slaat niet in de eerste plaats op de vrouw of de maatschappij, meer op diegenen die er nu werk van maken.
Overigens lijkt het me ook maatschappelijk relevant wat de rechten van een slachtoffer zijn tegenover mensen die haar zaak politiek willen uitbuiten (bedenk dat rechters en openbare aanklagers in de VS gekozen worden).
Sorry, @4 moest natuurlijk @5 zijn.
De aanranding/verkrachting vond plaats in het huis van Jack Nicholson, die gaf daar een van zijn snuif- en zuip-feesten.
Wat deed een 13 jarige daar? Het lijkt me beter de ouder(s) van het meisje verantwoordelijk te stellen…
@6: zoals ik al zei is dat een relevant issue, maar losstaand van de strafzaak zelf.
@8: het lijkt me niet dat de ouders de eerste verantwoordelijke zijn voor wat een derde hun kind aandoet.
Van wiki:
According to Geimer’s testimony, Polanski had asked Geimer’s mother (a television actress and model) if he could photograph the girl as part of his work for the French edition of Vogue,[24] which Polanski had been invited to guest-edit. Her mother allowed a private photo shoot. Geimer felt uncomfortable during the first session, in which Polanski asked to photograph her topless, and initially did not wish to take part in a second, but nevertheless agreed to another shoot. This took place on March 10, 1977, at the home of actor Jack Nicholson in the Mulholland area of Los Angeles. At the time of the alleged acts, Nicholson was on a ski trip in Colorado, and his live-in girlfriend Angelica Huston who was there, left, but later returned while Polanski and Geimer were there.