De oorlog in Syrie vonden Westerse politici natuurlijk vanaf het begin “heel erg”. Maar nu de EU zelf plotseling te maken krijgt met honderdduizenden, wellicht miljoenen, Syrische asielzoekers moet er plotseling iets gebeuren.
Veilige Gebieden inrichten in Syrie dus. De bedoeling ervan is dat Syriers in Syrie blijven en dus niet meer naar de omliggende landen (Turkije, Libanon of Jordanie) gaan omdat ze daarvandaan naar de EU trekken.
Maar Veilige Gebieden inrichten in Syrie is geen goed idee en zeker geen oplossing. Het is zelfs een gevaarlijk plan.
Oorlogsverslaggever Harald Doornbos vindt de plannen van Van Haersma-Buma en zijn medestanders maar naïef en zelfs gevaarlijk. In een rake blogpost legt hij uit waarom.
1. Moslims zullen de zoveelste militaire inmenging van Westerse mogendheden in een land in het Midden-Oosten interpreteren als de zoveelste kruistocht. Westerse troepen in Syrië zou een propagandageschenk zijn voor Al-Nusra en IS, want daarmee kunnen ze hun strijd voorstellen als een tegen de kruisvaarders. Het is zelfs waarschijnlijk dat ze daarmee het Syrische volk achter zich zouden krijgen.
2. In de praktijk zullen ‘veilige gebieden’ in Syrië betekenen dat Syriërs verhinderd zullen worden om naar buurlanden te vluchten (waar het een stuk veiliger is). Je kunt die Syriërs bovendien niet dwingen om in die zogenaamd veilige enclaves te blijven, anders dan met geweld. Gaan we dan schieten op vluchtelingen?
3. ‘Veilige gebieden’ in een gebied (Noord-Syrië) dat op leven en dood worden bevochten tussen Al-Nusra (Al-Qaeda in Syrie), ISIS, pro-Turkije-rebellen, het Syrische regeringsleger (Assad dus) en linkse Koerden van de YPG? Dat moet een wrange grap zijn.
4. Zulke veilige gebieden vereisen een no-fly zone, dat vergt dus Westerse gevechtsvliegtuigen en vliegdekschepen die Assads luchtmacht aan de grond moeten houden. Dat is niet alleen extreem ingewikkeld, maar brengt ook verdere Westerse interventie met zich mee.
Zonder luchtmacht stort Assads leger in. Feitelijk presenteer je Syrië dan op een zilveren blaadje aan Al Qaeda en IS, die op dit moment negentig procent van de gewapende rebellengroepen uitmaken.
5. Gevolg zal een nieuwe vluchtelingenstroom zijn, nu van Syriërs in door Assad gecontroleerd gebied die op de vlucht slaan voor de jihadisten. Die vluchten dan naar Libanon, en vervolgens de EU. Je krijgt er dus een veelvoud aan vluchtelingen voor terug.
Kortom, idioot plan dus van panikerende politici.
Reacties (37)
een militaire vakbond vond het ook al riskant
http://www.godmobileapp.com/binnenland/24439690/___Safe_haven_Syrie_riskant___.html
Wat een bangmakerij weer.
1. Niet waar, moslims zijn geen eenheid en hun reactie op westerse inmenging dus ook niet. De al bestaande inmenging tegen IS is best populair; de meeste boosheid komt doordat de steun zo selectief is, en niet tegen Assad gericht is bijvoorbeeld. Moslims zijn net gewone mensen, als je ze steunt zijn ze er blij mee en als je ze bombardeert worden ze boos. Dat zal hier niet anders zijn.
2. Als de gebieden veilig zijn, zullen ze ook niet willen vluchten. Bovendien worden vluchtelingen nu ook al tegengehouden (Koerden door Turkije bijvoorbeeld) van tijd tot tijd, er is geen reden aan te nemen dat dit ineens heel anders wordt.
3. Zucht, het idee is om die gebieden veilig te maken. Dat is het hele punt. Het gebied in Noord-Aleppo waar het om gaat is nu van IS, en aan de andere kant vechten soennitische rebellen die op dit moment samenwerken. De veiligheid van dit gebied wordt al vergroot door IS te verdrijven, als je daaroverheen nog een samenwerkingsafspraak maakt over het bestuur en het gebied beschermt tegen de luchtmacht van Assad is het gebied veilig. Lastige opdracht, maar als je veilige gebieden in Syrië wil creëren dan is dit wat er voor nodig is.
4. In Libië kon het ook, dus dat ‘extreem ingewikkeld’ is een gelegenheidsargument. Het is bovendien maar zeer de vraag of Assad de no-flyzone gaat aanvallen; hij is nu al gestopt met het bombarderen van de beoogde bufferzone om Turkije en de VS niet te provoceren. Hij weet ook dat hij zonder luchtmacht de oorlog gaat verliezen, uiteindelijk.
Mar: de luchtmacht van Assad veroorzaakt op dit moment met afstand het grootste aantal burgerslachtoffers. Het uitschakelen van die luchtmacht zorgt dus voor zeer grote veiligheidswinst in de gebieden die niet door Assad worden gecontroleerd.
Dat stukje over presenteerblaadje aan AQ en IS is pure bangmakerij. Assads luchtmacht doet vrijwel niets tegen IS, dus IS zal het vacuüm niet vullen, Al Nusra is slechts een minderheid van de rebellen, die niet in staat zullen zijn de macht in Syrië over te nemen. Een potentiële spoiler zijn ze zeker.
5. Onzin, want het is maar zeer de vraag of de rebellen in staat zijn de Alawitische gebieden te veroveren, daarnaast keren de Soennitische vluchtelingen juist terug, dus of er een veelvoud komt is de vraag, ook hier weer bangmakerij.
Punt 3 is verreweg het sterkst. Beetje jammer dat-ie met zijn zwakste argument begint.
Het is gewoonweg niet realistisch te verwachten dat je een veilig gebied kan creeren in Syrie, met al die strijdende partijen. Buitengewoon onnozel als je denkt dat dat kan. Het lukte ook niet in Afghanistan, Irak en Bosnie.
Angstvallig wordt het woord kampen vermeden.
Een gebied vol met ongewapende, weerloze mensen, dat door bewapende militairen wordt bewaakt, lijkt alleen maar op een gevangenkamp.
Verbazingwekkend hoe snel het sturen van militairen naar Noord-Afrika en Syrië en het beperken van het vrije personenverkeer in Europa bespreekbaar is geworden.
@2
In Libië kon het ook? Libië is nou niet bepaald het beste voorbeeld van hoe zegenrijk het westerse ingrijpen is….
En dan is Libië nog een overzichtelijk land. Er zijn geen Koerden, Sji-ieten, Alawieten. En geen buurlanden (Hezbollah, Iran) die zich er mee bemoeien.
De hele discussie lijkt nu alleen nog maar te gaan over wel of niet gewapend ingrijpen, waarbij ons eigen belang van veiligheid en het tegenhouden van vluchtelingen, voorop staat.
Vanuit het perspectief van Syriërs, moslims en niet-moslims, kijkt de wereld nu al een jaar of vier toe zonder noemenswaardig iets te doen aan het beschermen van burgers. De helft van de Syrische bevolking is ontheemd, miljoenen mensen worden opgevangen door buurlanden, Assad bombardeert op dagelijkse basis zijn eigen bevolking, gifgasaanvallen zoals in Ghouta blijven ongestraft.
Als Syriërs de internationale gemeenschap iets verwijten, dan is dat op dit moment niet ‘een kruistocht’, maar veeleer dat hun leven er in onze ogen niet toe lijkt te doen. Dat, én de hypocrisie dat we niet ingrijpen vanwege hun leven dat in de waagschaal wordt gesteld, maar slechts om ons eigen straatje schoon te vegen van vluchtelingen. Dat we wel moord en brand schreeuwen als christenen en yazidi het slachtoffer worden, maar niet als soennitische moslims in groten getale hun eigen land moeten ontvluchten.
Is dat een idealistische stellingname? Nee. Eerder een praktische. Je kan nog zoveel grenspatrouilles in het leven roepen en muren om Europa heen bouwen, zo lang je niks doet aan de redenen dat mensen vluchten helpt dat geen zier. Die patrouilles en muren gaan vluchtelingen niet tegenhouden in hun zoektocht naar een leven wat niet uitzichtloos is.
De roep om opvang in de regio klinkt sterker en sterker. De werkelijkheid is dat nagenoeg alle vluchtelingen al lang in de regio opgevangen worden. Het argument dat dat beter is omdat ze dan sneller naar huis terug kunnen keren als de oorlog voorbij is, is een volstrekt non-argument. Er is voor de talloze Syriërs in de vluchtelingenkampen in Syrië zelf, in Turkije, Libanon, Jordanië, Irak, Egypte en zelfs Libië geen enkel perspectief dat er binnen afzienbare tijd vrede gaat komen in Syrië en zij naar hun eigen land terug kunnen keren. Wij vragen dus van mensen dat ze jarenlang in limbo gaan leven in een vluchtelingenkamp. Wij vragen van gastlanden dat zij al die mensen jarenlang opvangen en de druk die dat op beschikbare voorzieningen voor zorg, onderwijs, huisvesting en werk zet maar accepteren. Dat is een onhoudbare situatie.
Mocht de internationale gemeenschap besluiten dat niet ingrijpen de beste weg is, laat ze dan in ieder geval iets doen om de mensen die het slachtoffer worden van al dit geweld, een menswaardig bestaan te bieden. En laat ze de landen die die mensen opvangen, ondersteunen met de financiële middelen om dat langjarig vol te houden.
Op zich een goede samenvatting. Veel van de redenering gaat -mijns inziens- uit van een hellend vlak.
1) Als er safe havens komen, dan moet er een no-flyzone komen.
2 Als er een no-flyzone komt, dan kan Assad de eigen luchtmacht niet tegen IS/Nusra gebruiken.
3 Als Assad de eigen luchtmacht niet kan gebruiken, dan verliest hij van IS/Nusra en die heeft dan de macht.
4 Als IS/Nusra de macht heeft, dan komt er een enorme vluchtelingenstroom op gang.
Hoewel ik niet twijfel over punt 4, heb ik behoorlijk wat twijfels over de punten die daaraan voorafgaan. De noodzaak van een no-flyzone zie ik niet, als de safe haven op de grond bewaakt wordt. Assad kijkt wel uit, heeft hij eerder niet de chemische wapens opgegeven om buitenlandse interventie te voorkomen? En dan zou hij maar even die safe havens bedreigen? Hetzelfde geldt eigenlijk voor IS: die hebben ook geen behoefte aan internationale escalatie.
Zelfs bij het invoeren van een no-flyzone hangt het van de omvang af of Assad de luchtmacht kan gebruiken. Ook hoeft de naleving van die no-flyzone altijd even streng gehandhaafd te worden.
En ook als de luchtmacht niet gebruikt kan worden, is een nederlaag voor Assad nog niet gegarandeerd.
Overigens mis ik nog wel een punt dat mij meer van belang lijkt tegen safe havens. De zichtbaarheid van het probleem neemt af: geen bootjes vol vluchtelingen, geen Macedonische treinstations die overpuilen, geen stoet aan vluchtelingen die over de spoorwegen van Servie naar het noorden trekken. Het instellen van safe havens lost misschien (tijdelijk) het vluchtelingenprobleem van Europa op, maar neemt niet de oorzaak weg.
@6
Eens. Je vindt misschien dat de nadruk in deze discussie ligt op wat de oorlog in Syrië voor ‘ons’ betekent: de vluchtelingenstroom (die in geen verhouding staat met de vluchtelingen die al in de buurlanden worden opgevangen) die naar Europa willen. Ik hoop dat je begrijpt dat een dergelijke oplossing voor het probleem zo makkelijker te verkopen is aan nationalistische/rechtse groepen in Nederland en Europa.
Het schrijnende is dat -vooral de EU, als geheel en via individuele landen- al financiele hulp biedt. In 2013 was het al verreweg de grootste donateur, met $1.8 miljard, tegenover $800 miljoen door de VS. Het beschamendst is natuurlijk regionale macht Saoedi-Arabië: het doneert slechts $280 miljoen (volgens wikipedia, maar daar is het bronlinkje dood), of slechts $100 miljoen, en weigert -via de Gulf Cooperation Council- om vluchtelingen op te nemen.
Dus als het Westen grondtroepen en vliegtuigen stuurt naar Syrië en gaat vechten tegen IS/Nusra dan wint IS/Nusra?
@6:
Griekenland bijvoorbeeld?
Met financiële middelen bedoel je waarschijnlijk euro’s. Die worden gewoon nieuw aangemaakt door de ECB (of een andere bank). We hebben nl.geen spaarpot met ongebruikte euro’s, maar wel een enorme schuldenberg in Europa.
Financiële steun is ook geen oplossing. Je moet de vluchtelingen een kans geven om een zinvol bestaan op te bouwen. Ze hebben vooral een baan nodig. En helaas zijn er al zoveel Europeanen zonder baan…
@9 Financiële middelen, dat zijn inderdaad euro’s. Of dollars, of dinars, of wat dan ook. Financiële steun is geen oplossing inderdaad, maar zo lang mensen niet kunnen terugkeren wel noodzakelijk. Terwijl wij al steigeren bij de 2% Syriërs op de vlucht die naar Europa komen, wordt 98% van die stroom door buurlanden opgevangen. Dat legt een enorm beslag op de basisvoorzieningen in de landen, zoals gezondheidszorg, onderwijs, huisvesting, water en voedsel. Het lijkt me duidelijk dat die landen dat zonder steun niet volhouden, te meer daar de toenemende schaarste en de concurrentie op de toch al niet florissante arbeidsmarkt de binnenlandse verhoudingen nogal onder druk zet.
Wat je schrijft over Europa, geldt natuurlijk nog veel sterker voor de buurlanden van Syrië. Niet alleen omdat die landen stuk voor stuk minder rijk zijn dan de meeste Europese landen, maar ook omdat men daar voorheen ook al kampte met aanzienlijke (jeugd) werkloosheid. De oplossing is dus niet dat we de problemen in de schoenen schuiven van landen die het over het algemeen al een stuk zwaarder hebben dan wij.
@8 Lezen is ook een kunst. Als die grondtroepen en vliegtuigen alleen gebruikt worden om die safe havens te bewaken, en verder dus geen deel hebben in het bestaande conflict, maar wel de bewegingen van een van die partijen (Assad) in het conflict belemmert, dan zou IS/Nusra volgens de link in #0 winnen.
@7 Ik neem aan dat je reactie cynisch bedoeld was? Ik vind niet alleen dat de nadruk ligt op wat de oorlog in Syrië voor ‘ons’ betekent, maar veel meer nog dat het ontbreekt aan empathie met de Syrische bevolking en met de bevolking van de landen die de vluchtelingen wél opvangen. De facto laten ‘we’ (als in: de internationale gemeenschap) de Syriërs gewoon in hun sop gaarkoken, tenzij het toevallig christenen of yazidi zijn.
Misschien moet ik dan eigenlijk blij zijn dat ‘we’ nu een probleem ervaren, want misschien gaan we daardoor eindelijk stappen zetten die leiden tot bescherming van de Syrische burgers en het ontlasten van de buurlanden.
Het is inmiddels alweer twee jaar geleden dat ik bij een expertmeeting was waar iemand pleitte voor het instellen van safe zones, maar dan aan de grenzen met de buurlanden, te bewaken door politiemissies onder VN-vlag. Twee jaar geleden en de situatie is alleen maar erger geworden.
Safe zone, dacht het dus niet he.
Politici moeten niet op de stoel van de generaals gaan zitten, er zal geen militair zijn die dit een goed idee zal vinden.
Komt nog eens bij dat het feitelijk een invasie is, want als jullie denken dat Rusland en China dit (maffe) idee niet zullen treffen met een veto dan ga je van een koude kermis thuis komen.
Dus geen mandaat.
Dit kan wat mij betreft niet vaak genoeg benadrukt worden (van @6)
Vanuit het perspectief van Syriërs, moslims en niet-moslims, kijkt de wereld nu al een jaar of vier toe zonder noemenswaardig iets te doen aan het beschermen van burgers. De helft van de Syrische bevolking is ontheemd, miljoenen mensen worden opgevangen door buurlanden, Assad bombardeert op dagelijkse basis zijn eigen bevolking, gifgasaanvallen zoals in Ghouta blijven ongestraft.
Als Syriërs de internationale gemeenschap iets verwijten, dan is dat op dit moment niet ‘een kruistocht’, maar veeleer dat hun leven er in onze ogen niet toe lijkt te doen.
Dank Johanna.
@14 En ‘de wereld’, ‘de internationale gemeenschap’ dat is uiteraard het Westen, want van Aziatische landen, Zuid-Amerikaanse landen, Afrikaanse landen hoeven we niets te verwachten.
De Chinezen doen niets, net zo min als de Afrikaanse Unie, de Unie van Zuid-Amerikaanse Naties; laat staan Rusland.
Nee, het Westen mag de kolen weer uit het vuur halen. En het zal haar niet in dank afgenomen worden.
@15:
En welke van die landen hebben de Arabische ‘lente’ toegejuicht en aangewakkerd, welke van die landen heeft actief rebellen bewapent en getraind.
Welke van die landen heeft in Libië gebombardeerd om een regime change af te dwingen?
En welke van deze landen heeft ook al weer Iraq gedestabiliseerd waardoor ISIS op kon komen?
Ik ben benieuwd.
@10: begrijp me niet verkeerd, Johanna. Ik ben het eens met de dingen, die in schrijft in#8. Ik weet nu effe geen oplossing voor het vluchtelingenprobleem.
Ik weet alleen dat financiële middelen geen probleem zijn en dat financiële middelen ook geen oplossing zijn.
Het enige wat mij opvalt, is dat de Westerse manier van ingrijpen (bombarderen en de rebellen steunen) de problemen erger maakt. Bombarderen wordt ons verkocht als humanitaire steun tegen de barbaren als de Taliban, Gadafi, IS en Assad.
Maar het is gewoon onmacht en een manier om de omzet van de wapenindustrie op te krikken.
Hou toch op! Toen de Egyptenaren massaal de straat opgingen om Mubarak te verdrijven, deed de VS helemaal niets, want ze hadden de junta in hun zak, en je wist maar niet wat je ervoor terug zou krijgen; en Israël was bang dat de Moslimbroeders aan de macht zouden komen, en o help, daar waren ze aan de macht, vervolgens heeft diezelfde militaire junta dat in anderhalf jaar op gewiekste wijze om zeep geholpen; en ondertussen krijgt die junta gewoon voor miljarden militaire steun van de VS.
Kopen ze nu Franse Rafales mee, heb ik begrepen.
Dus nee, het Westen wakkert geen Arabische lente aan, of het moest zijn om dictatoriale regimes te verzwakken die zij niet in haar zak heeft zitten. Maar daar vallen de Golfstaten bijvoorbeeld al niet onder.
@18: Ach komop Egypte was maar 1 domino in het spel, en zeker niet het begin van de rommel, kan me vergissen maar volgens mij is deze vluchtelingen crisis begonnen met Libie, goh wat deed het westen daar, oja een resolutie om de bevolking te beschermen misbruiken om een regime change af te dwingen, vervolgens kiest het westen de kant van de rebellen in Syrie en daarna rook ISIS hun kans in Iraq en Syrie los te gaan.
Egypte was waarschijnlijk ook ten prooi gevallen aan deze zooi als de junta niet had ingegrepen.
Het westen heeft deze zooi veroorzaakt, en nu moeten ze op de blaren zitten.
@14 Prediker, wat is er nou in vredesnaam mis met een oproep voor het beschouwen van de menselijke maat in de Syrische oorlog zonder gelijk in een reflex van whitemans burden te schieten? Juist dit soort reflexen leidt af waar het over zou moeten gaan, dat ik deze schaal van menselijk leed niet acceptabel vind en hoop dat onze “beschaving” dat ook zo vind.
Overigens vind ik de reflex ook nogal hypocriet als je kijkt dat Europa en Amerika er alles aan hebben gedaan en aan zullen blijven doen om hun energie voorziening vanuit het MO en elders veilig te stellen, inclusief het bevriend zijn met regimes die terreur binnen en buiten hun grenzen verspreiden en het kaltstellen van democratische regimes die tegen onze economische belangen durven op te komen.
Grenzen streng bewaken zodat niet Jan en alleman probeert binnen te komen en geld voor opvang in de regio lijken me beter dan ons in het zoveelste wespennest gaan begeven.
@15
Waarom doe je dat, woorden van anderen verdraaien? Als ik ‘het Westen’ had bedoeld, had ik dat wel geschreven. Ga liever in op mijn pleidooi om de Syriërs te laten merken dat hun leven er voor ‘ons’ wel toe doet.
@17 Ik heb die oplossing evenmin en dat maakt dat ik me erg onmachtig voel, niet in het minst in mijn gesprekken met Syrische vrienden. Normaal gesproken ben ik ook niet een voorstander van geweld inzetten. Maar de vraag is wel of je zonder militair ingrijpen het afschuwelijke geweld dat er nu is, van zowel de kant van IS als van Assad, een halt toe kunt roepen. Er zijn ook in het nog redelijk recente verleden situaties geweest waarin mensen vochten voor de vrijheid van anderen. Vrijheid is voor ons inmiddels zo normaal, maar het is ook voor ons pas één generatie geleden dat vrijheid iets was wat bevochten moest worden.
@23 Ik verdraai niets, ik precizeer eenvoudigweg waar het – zoals altijd – op neer zal komen. Ongeacht of jij dit nu bewust zo bedoelt of niet.
Wie zijn dat precies, ‘ons’? Is dat China, de Afrikaanse Unie, de Unie van Zuid-Amerikaanse Naties?
Dat ligt niet erg voor de hand. Wel voor de hand ligt dat je daarmee Nederland, Europa, het Westen op het oog hebt. Zoals ik hierboven al opmerkte.
Dus je spreekt jezelf hier in twee zinnen gewoon tegen, al heb je dat blijkbaar niet door.
Verder komt je pleidooi uiteindelijk gewoon neer op een beroep op emotie: ‘Ja, maar we kunnen die mensen toch niet laten stikken!’
Bij mij roept dat dezelfde afweermechanismes op als wanneer ik een reclame zie voor een of andere liefdadigheidsinstelling met zielige kindjes of zeehondjes in de hoofdrol. Ik ervaar dat namelijk als emotionele chantage. Brrrrr!
Een effectievere manier van argumenteren zou zijn om het omvattende noodhulpplan van de UNHCR tot uitgangspunt te nemen, en de cijfers voor zichzelf te laten spreken.
De Verenigde Naties hebben een omvattend tweejarig noodplan opgesteld waar 5,5 miljard dollar voor nodig is. 1 miljard daarvan wordt door regionale opvanglanden opgehoest, de rest moet door de overige VN-lidstaten worden opgebracht.
Kijk, op die manier wordt het al een stuk behapbaarder: 4,5 miljard op wereldschaal over een periode van twee jaar, dat valt nog best te overzien.
Wat je zou kunnen doen, is dat je bij met dit plan in de hand bij (euro)parlementariërs gaat lobbyen om te vragen hoe Nederland of de Nederlandse euro-fracties zich inspant om ervoor te zorgen dat Europa haar fair share van dit bedragt betaalt.
Dat haalt waarschijnlijk meer uit dan hier bakkeleien over hoe het Syrië-vraagstuk opgelost moet worden.
@25 Ik zou graag willen dat mensen wat meer bakkeleien over hoe het Syrië-vraagstuk opgelost wordt. Jij kennelijk ook, want per slot van rekening ben jij degene die deze blogpost plaatst.
Ik plaats kanttekeningen bij het eerste argument van Doornbos. Die kanttekeningen laat je tot nu toe gevoeglijk liggen. In plaats daarvan meen jij kennelijk te moeten herschrijven wat ik bedoel en schrijf. Misschien is het handiger als we afspreken dat ik ga over mijn woorden en jij over de jouwe.
Als jij een pleidooi om mensen te helpen alleen kan zien als ‘white man’s burden’ en als ‘beroep op emotie’, zegt dat iets over jou, niet over mij. Wat erger is, is dat jij dat kennelijk reden vindt om het maar gelijk helemaal van tafel te vegen.
Ik vind inderdaad dat we ze niet kunnen laten stikken. Ik vind namelijk dat we anderen moeten behandelen zoals we zelf behandeld willen worden. Toen wij zelf leefden met onderdrukking en geweld, waren we maar wat blij dat anderen bereid waren desnoods hun leven in de waagschaal te stellen om onze vrijheid te bevechten. Zo blij dat we dat nog jaarlijks herdenken.
Bovendien hebben we in internationaal verband – mede naar aanleiding van de gruwelijkheden van twee wereldoorlogen – met elkaar regels hebben afgesproken over oorlogen, over gewapende conflicten, over het verbod op het gebruik van onder meer chemische wapens, over de bescherming van burgers, over politieke en burgerrechten, etcetera. Het opstellen van regels vraagt ook om handhaving. En dat is precies waar ik om vraag.
Jouw voorstel voor een aanpak is een voorbeeld hoe je dicht bij huis kunt proberen daaraan bij te dragen, door je eigen politici en je eigen regering te bewegen hun invloed aan te wenden. Die aanpak lost het probleem echter niet op. Wel zou hij de ergste nood enigszins kunnen lenigen en de buurlanden kunnen ontlasten. Vluchtelingen zijn echter niet het probleem. Vluchtelingen hebben een probleem, namelijk de oorlog en het geweld waaraan zij proberen te ontkomen. Dat, plus het uitzichtloze perspectief van jarenlang in limbo te moeten leven omdat, in tegenstelling tot wat sommige politici hier verkondigen, de kans dat zij binnenkort snel naar hun land terug kunnen keren nihil is. Primair is dat op het conto te schrijven van de partijen die geweld gebruiken. Secundair op de internationale gemeenschap die niet of onvoldoende in staat is haar eigen verdragen te handhaven. En dan doel ik niet alleen op Nederland, op Europa of op het Westen. Want het is zonneklaar dat de VN nauwelijks tot effectief optreden over kan gaan zonder de medewerking van landen als Rusland, China en Iran.
@12 (Johanna)
Ik neem in #7 een harde positie in. Niet zozeer omdat ik alleen dat aspect zou zien, maar meer omdat ik denk dat je met een appel op medemenselijkheid niet de hoeveelheid medestanders krijgt die je nodig hebt om een verschil te maken. Nu valt dat op sargasso nog wel mee.
Schuif je qua reageerders wat verder naar rechts op, dan zullen ze al snel zoiets denken als: “Daar heb je die gevoelige Johanna weer. Ze is té emotioneel en daardoor irrationeel. Daarom kun je er dus op vertrouwen dat al haar uitspraken uiteindelijk niet op rede, maar op weke gevoelens berusten. Daarom luister ik sowieso niet meer naar haar.”
Neem bijvoorbeeld #22: medemenselijkheid is daarbij ver te zoeken. Als die zegt ‘geld naar opvang in de regio’, dan ziet dat er verdacht veel uit als het afkopen van schuld, of ‘hier heb je wat geld, ga ergens anders arm wezen zijn’. Het probleem van vluchtelingen bestaan niet, als de muren maar hoog genoeg zijn om er niet meer overheen te kijken.
Ik schrijf #7 dus was meer gericht op een ander publiek, met een ander frame. Is dat cynisch? Ik denk het. Ga jij echter door met hoe jij reageert!
@26 Dan vergis je je toch. Volgens mij is het conflict namelijk te complex om even vanachter de tablet op de bank opgelost te worden, alsof het een soort mikado-constructie betrof.
Waar het mij om gaat is dat mensen zich bezinnen wanneer ze pleiten voor militaire betrokkenheid bij een oorlog met tal van nationale en internationale spelers, elk met hun eigen belang.
Vandaag werd bekend dat er Russische soldaten meevechten aan de zijde van Assad. Turkije gebruikt IS om de Koerden en Assad te verzwakken; Saoedi-Arabië gebruikt al-Nusra en IS om de sji’itische invloed in Syrië en Irak te verzwakken; Iran steunt Hezbollah en Assad om haar invloed te behouden. En de VS stopt 1 miljard per jaar in het trainen en bewapenen van troepen die variëren van geharde criminelen tot Al-Qaeda light.
Ik ben erg benieuwd welke mogendheid of internationale instantie überhaupt over de legitimiteit én de slagkracht beschikt om daar veilige gebieden te handhaven of zelfs de strijdende partijen uit elkaar te houden. De blauwhelmen met hun speelgoedgeweertjes? De NAVO dat de militaire arm is van het imperialistische Westen?
Ja, dus? Wat wil je daar nou mee zeggen? En hoe houdt dat verband met het argument van Harald Doornbos dat een Westerse troepenmacht gemakkelijk kan worden afgeschilderd als een invasie van christelijke kruisvaarders?
Vertel het maar: wat zou er precies moeten gebeuren, en waarom zou dat goed aflopen? Want dat wordt me uit jouw bijdragen maar niet duidelijk.
@28
Dat ik graag zou zien dat we wat minder praten over hoe we ‘het vluchtelingenprobleem’ oplossen en wat meer over hoe we het probleem waar de vluchtelingen mee kampen – ontheemding als gevolg van langdurig geweld. Het eerste is symptoombestrijding, waarbij NIMBY nogal op de voorgrond staat. Het tweede pakt het probleem bij de wortel aan.
Zie mijn reactie @6.
Ik heb niet de illusie dat er pasklare oplossingen voorhanden zijn. Maar dat ontslaat ons wat mij betreft niet van de verplichting om daar wel naar te blijven zoeken, en bij het zoeken niet alleen rekening te houden met ons eigen belang maar ook met dat van de Syrische bevolking en dat van de buurlanden die wel in staat zijn om miljoenen vluchtelingen op te vangen. Verder zie mijn reactie @26.
Aanvulling: niks doen of niet ingrijpen is ook een keuze. En ook die keuze heeft, net als alle andere mogelijke keuzes, gevolgen.
@29 Ik lees in je post precies nul (!) ideeën over hoe dit probleem opgelost zou kunnen worden. Idem in #6.
Logisch ook, want daar is het probleem eenvoudigweg te complex voor, zoals ik al zei.
Het is heel makkelijk om te roepen dat het Syrische volk zich in de steek gelaten voelt, en dat ‘de wereld’ nu eindelijk eens in actie moet komen om de oorlog daar te beslechten, maar dat is een beetje als de medische wereld verwijten dat niemand een bijzonder gevaarlijke en hopeloos ingewikkelde hersenoperatie wil uitvoeren om een tumor te verwijderen, zonder dat je ook maar enig idee hebt wat dat allemaal met zich mee zou brengen en wat de risico’s zijn.
Maar het lucht vast op, dat soort noodkreten.
@30 Ik vat even samen. Jij post een blog van Doornbos waarin een aantal argumenten staan. Ik reageer op het eerste argument van Doornbos. En dan vraag jij me waarom ik zo reageer en trekt in twijfel dat ik meen wat ik schrijf, je maakt er je eigen verhaal van en valt vervolgens een legertje stromannen aan. Ik hoop dat jij daar plezier aan beleeft. Ik in ieder geval niet. Ik zou je willen uitnodigen om eens te oefenen in een wat aangenamere manier van communiceren.
@30 Maar het lucht vast op, dat soort noodkreten.
Nou Prediker, uit je hele stijl van argumenteren waarin je geen een keer kunt constateren dat het menselijk lijden in Syrië niet te overzien is en dat het onaanvaardbaar is maak ik op dat jij het allemaal wel best vind zo. Die indruk wek je tenminste bij mij.
@30:
Zoals altijd maak je een karikatuur van de argumenten van je tegenstanders. Naast de algemene oproep zijn er namelijk meer dan genoeg concrete ideeën.
Jouw bezwaren komen neer op het verdedigen van de status quo: je bent alleen maar tegen oplossingen van anderen, je bent niet ergens voor, en daarmee verdedig je de huidige situatie van wegkijken en niets doen.
Analogieën zijn leuk, maar deze bewijst niet half zo veel als je zou willen. Als we namelijk te maken hebben met een uiterst agressieve tumor die bovendien besmettelijk is, dan wordt een ingewikkelde operatie ineens een goed idee.
Naast risico’s zijn er kansen, je moet beide meenemen.
Overigens ben ik blij met de plotselinge aandacht voor Syrië op Sargasso, en de lange discussies die daar optreden. @Johanna en @frankw, bedankt voor jullie reacties, helemaal mee eens.
@33 Ach, ja, zoals het steunen van de gematigde rebellen, zoals jij bepleit.
Nou, dat heeft de CIA dus een paar jaar lang geprobeerd. De Amerikanen hebben er zelfs een miljard per jaar in gestopt, een tiende van het CIA budget voor buitenlandse operaties.
Maar het werkt voor geen meter. En dat viel ook niet te verwachten.
Sterker nog, die rebellen zijn genoodzaakt met de voornaamste islamistische groeperingen, IS en Jabhat al-Nusra samen te werken. Soms lopen ze zelfs gewoon over.
Voorbeeld is regiment-30, een door de VS getrainde eenheid, die met hangende pootjes aan Al-Nusra vraagt of ze hun ontvoerde soldaten terug mogen. Want, zo zegt de leider, ze hadden toch een afspraak gemaakt de handen ineen te slaan om Bashar al Assad te verdrijven?
Gematigde rebellen werken ook samen met IS, sluiten bestanden met IS, eenvoudigweg omdat hun eerste prioriteit het omverwerpen van het regime Assad is.
Kortom, jouw voorstel is reeds jarenlang uitgeprobeerd, en het heeft jammerlijk gefaald.
@34: je illustreert fraai mijn punt: wel uitgebreid argumenteren waarom ideeen van anderen niet werken, maar zelf niet met alternatieven komen. Laf.
@35 Een voorspelbare reactie. Maar tevens een drogreden.
Mijn stellingname is namelijk dat dit conflict dermate complex is en de wirwar van tegenstrijdige belangen te groot dat het nauwelijks opgelost kan worden, laat staan op de bank vanachter de tablet. (zie #28)
Wanneer ik er op wijs dat discussiegenoten wel hard roepen dat de wereldgemeenschap met een oplossing moet komen, maar zelf ook geen flauw benul hebben hoe dan (logisch ook, want het is een onontwarbare knoop), of juist met oplossingen komen die reeds geprobeerd zijn en niets opgeleverd hebben (logisch ook, want het is een onontwarbare knoop), is dat volstrekt consistent met mijn achterliggende stellingname dat het hier een ontontwarbare kluwen betreft.
Ik hoef zelf helemaal geen plan te leveren om de knoop te ontwarren, want zo’n plan valt volgens mij helemaal niet te leveren. Het afschieten van ondoordachte ‘oplossingen’ van leunstoelgeostrategen zoals jij is daarmee uiteraard geheel in lijn: je hebt het mis, de knoop is onontwarbaar.
Wat de brandweer doet als een pand niet meer te redden valt, is het gecontroleerd uit laten branden. Het zou wel eens het verstandigste kunnen zijn dat ook hier te doen. Het is al heel wat als men kan voorkomen dat Libanon de oorlog ingezogen wordt, en men IS in Irak terug kan dringen en de daarop volgende massaslachtingen onder de soennitische bevolking door sji’itische overheidsmilities enigzins kan inperken.
Aan Syrië valt weinig meer te redden, in ieder geval niet totdat er een patstelling tussen de strijdende partijen ontstaat.
@36
“Over de manier van het losmaken van de knoop heeft het orakel niets gezegd”