In een tijd waarin westerse politici steeds harder op zoek moeten naar een verhaal, en waarin de Europese grensbewaking lijkt op die van een kat in het nauw, is Agamben een van de meest prikkelende commentatoren die je kunt treffen. Eind jaren negentig breekt de Italiaan met Homo sacer internationaal door. Hierin presenteert hij een volledig originele analyse van de westerse politiek – vergezeld van het nodige schokeffect: moderne politiek is een aaneenschakeling van uitzonderingstoestanden en uitsluitingsmechanismen en kent dezelfde juridische structuur als het concentratiekamp. Zijn analyse is niets ontziend: een construct, dat zorgvuldig is weggestopt op de zwartste bladzijden van de geschiedenis, staat ineens model voor moderne democratieën.
Joe van der Meulen schetst in de Groene Amsterdammer een helder portret van een van de prikkelendste denkers van deze tijd, Giorgio Agamben.
Reacties (10)
Een concentratie kamp waarvan de slachtoffers hun leven wagen om erin te komen, met bootjes worden opgehaald en vervolgens worden verzien van gratis huisvesting, onderwijs, medische zorg en uitkeringen op kosten van de Europeanen.
Prikkelend. Niets ontziend. Analytisch. In staat uit om onder het mom van een filosofische positie kreten te uiten die wanneer geuit door de redactie van de groene als niets meer dan een rammelende onderbuik worden gezien.
@0
Wat maakt deze persoon nou “van de prikkelendste denkers van deze tijd”? Vind hem weinig aan namelijk. Ook qua politiek is hij helemaal niet zo vernieuwend als je zou denken.
Een voor mij onbekende man met bijzonder interessante zinnige denkbeelden.Dank!
@1 en@2 hebben jullie uberhaupt de moeite genomen het artikel te lezen? Of zijn jullie gewoon blijven haken bij concentratiekamp en bootvluchtelingen?
@3: Ik heb zelfs meer dan t artikel gelezen. Jij ook?
Filosoof Giorgio Agamben onderzoekt waar de drang tot in- en uitsluiting vandaan komt.
en
moderne politiek is een aaneenschakeling etc…
Denken we werkelijk dat je de oorzaken zo dichtbij in de tijd kunt vinden? Moeten we daarvoor niet wat verder terug. Zijn het geen fundamentele eigenschappen? Van mens of samenleving?
Daar is echt in de loop van de tijd wel meer over gezegd.
Rangschikken en uitsluiten.
Als het je eigen groep maar niet benadeeld.
Als het je eigen groep maar bevoordeeld.
Of wat voor reden je ook wilt verzinnen.
@5 Uit het artikel in De Groene:
Uit een recensie van Homo Sacer met een korte samenvatting van de centrale stellingname in het boek:
Het lijkt me dan ook dat je verwijt Agamben niet treft.
@3: Wat vind je er interessant aan? De beschrijving in de Groene blijft vrij algemeen, behalve dat hij een cultuurpessimist is en stevige uitspraken niet schuwt wordt ik niet veel wijzer.
En wat Hans zegt, de geschiedenis is slechts een uitwerking van veel fundamenteler mechanismen op biologisch/sociaal vlak.
@6: Het is de vraag hoe hij dat operationaliseert; zo op het oog is het noemen van Aristoteles en het Romeinse recht uitermate verdacht, want allebei onvergelijkbare samenlevingen als de onze, en toevallig door de zeef van de geschiedenis overgebleven.
Het moderne concept van burgerschap aanvallen is vreemd, aangezien dat concept juist erg weinig mensen uitsluit, vergeleken met andere concepten waarin mensen de wereld indelen.
Maar goed, ik ben dan ook betrekkelijk optimistisch over de stand van zaken in de wereld.
@6: Mmm… ja, zo op het eerste gezicht werd ik op het verkeerde been gezet door iets te scannend lezen en te vlot te willen commentariëren. Agamben heb ik gemist, zal gaan lezen. Boeken en zo…
Aanvullend: de meest saaie animatie ooit :