“Europe should be setting an example as regards civil liberties. How can you condemn human rights violations abroad if you do not behave irreproachably at home? The Obama effect, which has enabled the United States to recover 20 places in the index, is not enough to reassure us.”
Het is alweer even geleden dat een artikel met de woorden: journaliste en Tsjetsjenië ook ‘vermoord’ moest bevatten: maar laat dat de pret niet drukken: in Europa gaat het bergaf met de persvrijheid. Reporters Zonder grenzen hebben hun jaarlijkse grimmige Persvrijheidlijst gepubliceerd, de 8ste alweer. Frankrijk daalt stevig – het Sarkozy-effect wellicht, Berlusconistan schommelt altijd al rond plek 40 a 50 ondanks het achternaflitsen van rechters, en de US doen het Obamaprima. Oja, prinske Willem-Alexander heeft bevolen dat de Nederlandse pers vrij is zoveel hij maar wil, dus Nederland zit gezellig in de top tien.
Men kan zich overigens de vraag stellen of het oude idee van de boze Staat die censureert (het NoordKorea-model) het niet langzamerhand moet gaan afleggen tegen het zelfcensuur van een heel andere orde, iets wat men de Murdochtrine zou kunnen noemen. Adverteerdersglijmiddel, paparazzipulp, welnessdiarrhee, … De notie dat een journalist kritisch is en zoveel mogelijk aan het licht probeert te brengen lijkt helaas niet meer zo vanzelfsprekend.
Quote du Jour | Persen
Foto:
Reacties (9)
Waarom zouden we ons druk maken? Persvrijheid is een speeltje van links, aldus Wim van de Camp.
Ik wou dat ik de link had bewaard naar het artikel van een paar jaar geleden waarin studenten van de opleiding Journalistiek. Allemaal wilden ze wellness blaadjes maken, vrolijke stukjes schrijven. De ambitie -in goed nederlands- to speak truth to power was nergens te vinden.
A la Louis van Gaal: doen wij het zo goed of doet de rest het zo slecht?
Kortom: abonneert u op de Groene Amsterdammer, onafhankelijk weekblad sinds 1877. Full disclosure: ik ben tweede generatie abonnee.
“zo langzamerhand”?
Volgens mij is Manufacturing Consent al in 1988 geschreven.
@Crachat:
Dus eigenlijk moeten er 2 lijsten komen:
1 van vrijheid binnnen landen
1 van vrijheid van media van andere belangen (maar hoe meet je dat? statuten, aandelen, financiering)
In de jaren ’30 had de pers net zo’n hond-baasverhouding met de politie als nu met het Koninklijk Huis. Toen rasjournalist Piet Bakker een baan kreeg in Den Haag, en merkte dat het daar al net zo ging als in Amsterdam was hij het helemaal zat. “Ik ging niet meer naar die bijeenkomsten, maar ik smeet alles in de krant wat ik hoorde, waar of niet. Ze waren woest. Dat duurde twee maanden, en toen kreeg ik een telefoontje van de hoofdcommissaris of ik niet eens wou komen praten.”
@1
Hehe ja.
Overigens heb ik gisteren Van Baalen (vvd) gehoord in discussie met die dino vd Camp.
Van Baalen had hem wel klem en het enige wat vd Camp kon inbrengen was: ‘Het was een anti-berlusconi motie en daar gaan we niet in mee’.
Wat een kolder en aanfluiting die vent plus zijn partij.
Ik vroeg mij af of het bergafwaarts gaat met persvrijheid en ik heb daarom maar eens wat gerekend.
Ik heb per 25 landen het gemiddeld aantal strafpunten berekend en die staan in de eerste vier kolommen -de laatste groep, 151+, heeft niet ieder jaar een gelijk aantal landen-.
In de laatste vier kolommen heb ik een vergelijking gemaakt met 1996.
In vergelijking met 1996 is er niet echt veel veranderd behalve de top 25 landen die 25% minder strafpunten krijgen. Wel is de persvrijheid duidelijk gedaald tov vorig jaar.
De verschillen zijn nogal groot als je naar het gemiddelde van de eerste 150 landen op de lijst kijkt. Stijgt 21 dan daalt het 29 punten om dan weer 12 punten te stijgen.
Zulke grote verschillen in één jaar?
@7 Waarom is de tabel niet zichtbaar???
Kleine letters?
yes
Ik geef het op:
http://stukkiefietsen.com/extra/personvrijheid.jpg