The myth of national sovereignty helps big corporations screw us over.
Aldus Thomas Piketty in een interview met The Huffington Post:
[…] there are issue areas where national sovereignty is just an illusion. Corporate taxation is a good example of this. No state can fight tax havens or multinationals on its own.
Hoewel Piketty dus voor meer internationale samenwerking is, moet het wel anders:
The current EU structures are not working. There is no democratic decision-making; it’s all done behind closed doors. We only see our heads of states proclaiming at summit after summit that they have yet again saved Europe. But the people don’t know how or what decisions have been reached. It’s understandable that people turn their backs on the EU. The European project needs more democracy and accountability to regain public support. The Eurozone parliament, with its majority decision-making, would be a step in the right direction.
Reacties (6)
Waar komt die adoratie van Ikpikhetniet vandaan? Zo bijzonder nieuw zijn de feiten niet die hij naar voren brengt. door veel andere wetenschappers al gedaan en daar is ook niks mee gedaan.
@1: Het gaat hier niet over de eventuele adoratie van Piketty. Maar nu je er toch over begint: wat volgens mij veel interessanter is, is de vraag waarom er eerder zo weinig aandacht was voor anderen die aandacht vroegen voor dezelfde problematiek.
Dirk @ daar heb je zeker een punt.
De adoratie komt voor een deel omdat Piketty feiten en mythes probeert te onderscheiden, neutraal in zijn methoden is en de aannames en onderliggende data inclusief onzekerheden openbaart en mensen uitnodigt die te bekritiseren/aanvullen.
Hij blijft als econoom uit het wespennest van de mainstream economie die als wetenschap de laatste eeuw een ideologisch vehikel is geworden voor het verdedigen van een vrije markt die vrij noch markt is en uiteindelijk alleen de supergrote jongens tot dienst is (dankzij de Friedmansen et al). Zijn boekwerk is door deze open en intens wetenschappenlijke houding tot nu toe moeiteloos overeind gebleven tegenover de pogingen van het financieel establishment het onder uit te halen. Vervolgens schetst Piketty ook nog maatschappelijke consequenties in begrijpelijke taal.
Ik vind dat een verademing. Het toont ook aan hoe overbodig veel van de mainstream economie is.
Hij legt zijn vinger weer precies op de zere plek.
Ja dat klopt allemaal, maar er zijn zoveel sociologen, economen, politici, vakbondsleiders, en weet ik wat al niet meer die dit deze misstanden ook aan de kaak probeerden te stellen en daar was in de media amper aandacht voor.