Every morning when I awaken in my 8-by-10-foot cell, I peer out my small window and thank the Universe for such a view. It’s not much, mostly razor wire and uniform-clad convicts. I’ve found that during trying times like these, the simplest things matter the most. Sure, you’re trapped inside your home or apartment, but all’s not lost.
You also have your own bathroom and kitchen, which, I hope, given your access to the world of commercial sanitizing products, are corona free. I have none of these spaces. I share a bathroom with 96 other convicts. In my cell I have a narrow, lumpy mattress and a middle school-sized desk that I cram myself into while writing, as I am now as I type this.
I’d give anything to trade places with you right now. And when I say anything, I mean anything. If I owned a billion dollars I’d offer it over to you. A hundred billion. A trillion. That’s because I’m scared to death. I may die all alone in prison without any of my loved ones around to comfort me and send me off. I don’t want the last faces I see to be those of the two cruel prison guards assigned to watch over me while I slip away.
And I did deserve to come to prison. But I do not deserve a lonely death because of it. Neither do you.
Nee, zelfisolatie of quarantaine is niet net als in een gevangenis zitten, aldus Jerry Metcalf die een gevangenisstraf van 40 tot 60 jaar uitzit in de Thumb Correctional Facility in Michigan, V.S.
Reacties (64)
40 tot 60 jaar? Dat zijn pas fatsoenlijke straffen. Stel het is een moordenaar. Zou hij ook hebben gedacht dat zijn slachtoffer het misschien ook wel fijn had gevonden om te sterven in het bijzijn van familie ipv een wrede misdadiger? Tja Jerry, jij hebt je eigen lot gekozen.
@1: zucht…voorspelbare reactie…
@1: er is niets fatsoenlijks aan een gevangenisstraf waarvan de duur niet eens vaststaat.
Al ga ik ervan uit dat hij 24 jaar geleden (toen was hij 21) tot 60 jaar is veroordeeld en dat hij wellicht vanaf 40 jaar wegens goed gedrag kan vrijkomen (dan is hij 61, nog 16 jaar).
Of hij destijds een ‘wrede misdadiger’ was, weet je helemaal niet.
En zijn eigen lot heeft hij ook al niet gekozen. Zijn gevangenisstraf, die kun je aan hem toeschrijven, maar hij heeft er niet voor gekozen nierpatiënt te worden en ook niet om eens een lekkere corona-uitbraak te organiseren.
If you can’t do the time, don’t do the crime.
” Correctional Facility”
Voor die “corretion” hebben ze maar liefst 40 tot 60 jaar nodig.
Julian Assange moet in de Belmarsh prison zijn uitleveringsproces afwachten. Een vriend die hem telefonisch sprak zegt dat Assange is
@4: en nog een zucht…..
@5:
Johnny cash zingt hier over de ” Correctional Facility”
San Quentin.
Ik geloof inderdaad niet dat hier van enige vorm vorm van correcte sprake is.
En dan moeten we het maar niet hebben over het verrekt hoge aantal ten onrechte veroordeelden.
@4: en wordt geen nierpatiënt en zorg dat er geen corona uitbreekt? zoiets?
@3: Hij zal die straf toch niet hebben gekregen wegens het stelen van een pakje kauwgum. Doet er ook niet toe. Ik vind het totaal niet erg dat hij, net zoals gehandicapten en bejaarden die niet door eigen toedoen zitten opgesloten en alleen sterven, alleen zou moeten sterven. Ik vind zelfs dat misdadigers, net zoals ouderen, recht moeten krijgen op euthanasie. Als men de straf ondragelijk of te lang vindt zou dat nog een optie zijn. Dat is humaan.
@9:
Als hij geen moord had gepleegd dan had hij niet in deze situatie gezeten, ja dan was hij nog steeds nier patiënt geweest maar wel een nier patiënt die het corona virus zou kunnen ontlopen.
Sorry maar hij heeft zichzelf toch echt in deze situatie gebracht door iemand te vermoorden, dan zijn dit de consequenties.
1. Linkje openen = weten dat het om doodslag gaat = einde aan extreemrechtse speculaties over wat de man wel niet allemaal uitgevroten heeft.
2. Punt 1 doet er niet toe.
3. De man vraagt niet om medelijden van extreemrechtse internettrollen, dus waarom doen zij alsof dat wel het geval is?
@11: Nou, dan is er toch wat mis met de consequenties. Als je mensen hun vrijheid ontneemt, wordt je verantwoordelijk voor hun, inclusief hun gezondheid. Als jij als overheid dan niet in staat bent om een epidemie buiten de gevangenis te houden, dan is toch echt de gevange niet verantwoordelijk voor de consequenties. Hij is uiteindelijk niet ter dood veroordeeld maar door het onverantwoordelijke overheidsoptreden ligt het nu wel in het verschiet.
@3: Als je meer van zijn posts had gelezen dan wist je dat hij een zeer wrede misdaad heeft gepleegd, daar windt hij geen doekjes om.
@13 Wat Bismarck stelt, en evident is, dus de rest zit hopelijk een beetje te trollen. Deze mensen zijn niet veroordeeld tot Corona met de dood er op toe, want dan had de rechter dat wel gezegd, maar tot een gevangenzetting van x jaar met inachtneming van bepaalde waarden waarna je je leven kan voortzetten.
Als je je schouders ophaalt dan is het hek acht van de dam hoor, dan kun je net zo goed pokkendekens uitdelen daar, dan lost het gevangenenprobleem zich ook vanzelf op.
Het (geprivatiseerde) Amerikaanse gevangenissysteem is een opvolging van de slaverij, in een even sadistisch jasje. De Amerikaanse economie zou zonder de goedkope arbeid die er verricht wordt een flinke knauw krijgen. Om dat te voorkomen, moet er dus een constante aanvoer van nieuwe arbeidskrachten zijn.
@15:
Nee dat zijn geen trollen, maar mensen die hun ware ik tonen.
@4: Nou is die uitspraak altijd al holle retoriek. Bijna niemand maakt op het moment van de crime een rationele afweging tussen crime en time, los van het feit dat je dat op dat moment ook niet eens kunt, want je weet nog niet wat de time is, laat staan wat die inhoudt (je mag redelijkerwijs bijvoorbeeld zker niet verwachten dat time ook inhoudt dat je door een incompetente overheid weerloos wordt blootgesteld aan een dodelijk virus).
Daarnaast geldt in dit specifieke geval dat de time voor het overgrote deel niet het gevolg is van de crime, maar van de trial; Deze man was al lang vrij geweest als hij de plea deal van de aanklager had geaccepteerd en er geen recht was gesproken. De rechter heeft besloten hem met nog eens 30-50 jaar extra te straffen, omdat hij het waagde op sterk aandringen van zijn advocaat in de rechtbank te verschijnen.
@13:
40 tot 60 jaar in een amerikaanse cel op 24 jarige leeftijd is gewoon een doodstraf, executie methode : ouderdom of slachtoffer van gevangenis geweld.
@18:
Dit is de VS, daarvan is het echt van wel algemeen bekend dat als je een misdaad als een moord/doodstraf pleegt dat je dan gewoon voor een hele lange tijd achter de tralies verdwijnt in een gevangenis systeem dat niet bekend staat om zijn humaniteit.
Als wij in Nederland al weten dat het gevangenissysteem in de VS slecht is dan de hoort de gemiddelde amerikaan dat ook te weten en onwetendheid is geen excuus.
Ook dat is algemeen bekend dat als je in de VS toch naar de rechter gaat dat er een kans is dat je een (veel) hogere straf krijgt dan wat een aanklager aanbied, dat is de essentie van de deal, jij bekend schuld en in ruil van een duur en lang proces krijg je minder straf.
Gegokt en verloren dus.
@19: “gegokt en verloren dus”
Ja, en er zijn mensen – geloof het of niet – die dat onrechtvaardig vinden, gek he?
@11: “Sorry maar hij heeft zichzelf toch echt in deze situatie gebracht door iemand te vermoorden, dan zijn dit de consequenties.”
Ah! U is een voorstander van Saoedisch recht, dat had ik me nog niet gerealiseerd, sorry…
@19: [hoort de gemiddelde amerikaan dat ook te weten]
Dat verandert niets aan de vermijdbaar* shitty omstandigheden die iemand niet alleen de criminaliteit, maar bijgevolg ook het gevang in drijven.
En plea bargain heeft niets met rechtvaardigheid te doen, maar alles met kosten in baten omzetten. Een Amerikaan die dit systeem verdedigt vind ik verachtenswaardig.
*niet als individu vermijdbaar, maar hoe je de samenleving inricht.
@20:
Aanklager bepaalt de aanklacht.
Jury bepaalt schuldig/onschuldig
Rechter bepaalt de strafmaat.
Wat is hier onrechtvaardig aan?
@21:
Onzin argument, als deze meneer geen misdaad had begaan dan hadden we nu deze discussie niet gehad.
@22 Je wenst dit soort reaguurders bijna een enkeltje Guantanamo toe. Maar daar deug ik dan weer net iets teveel voor.
Het Amerikaanse rechts- en gevangenissysteem is zo verrot, daar lusten de honden geen brood van.
@22:
Je hoeft een plea bargain niet te accepteren, je mag ook je day in court opeisen, dan loop je alleen het risico dat je een hogere straf krijgt, maar weet je nu wat het probleem is, je hoort alleen de gevallen waarbij de straf (fors) hoger uitvalt.
@25:
Klopt als een bus en dan komen we dus weer op de oorspronkelijke stelling uit.
If you can’t do the time, don’t do the crime.
@27: Herhaling van je eerdere onbenullige uitspraak maakt ‘m niet beter.
Wie weet wat zijn achtergrond en motieven zijn/waren. Het is niet alsof dat er binnen dat systeem iets toedoet. Dat jij er zo over denkt bewijst dat je inderdaad voorstander bent van ’t Saoedische systeem; uitsluitend keihard straffen, ongeacht de consequenties voor de persoon én de samenleving.
En dan deze: “als deze meneer geen misdaad had begaan dan hadden we nu deze discussie niet gehad.” Daarmee bewijs je dat je geen idee hebt hóe serieus verrot dat systeem is. Duizenden en duizenden zitten er onterecht vast, of worden veel te hard gestraft voor de misdaad die ze hebben begaan. Kinderen worden zonder enige consideratie als volwassenen berecht, zwarten worden 10 keer harder gestraft, er worden executies gepleegd op geestelijk gehandicapten…
Je hebt blijkbaar geen benul van mensenrechten, het boeit je ook niet dat hele gezinnen naar de klote gaan en ook niet dat zo iemand er slechter uit komt dan ie erin gaat.
@26: Als dat geen duidelijk voorbeeld van wraakzucht is…
@1 Jerry Allen Metcalf heeft de pech gehad dat zijn zaak destijds nogal in het nieuws was, en dit gegeven blijkbaar een advocaat aantrok die graag over zijn rug de show wilde stelen.
Metcalf maakte er geen geheim van dat ‘ie iemand om het leven had gebracht, en wilde schuldig pleiten, maar zijn advocaat stuurde aan op een rechtszaak.
Dom, zeiden de beroepscriminelen in het cachot waar Metcalf zijn zaak afwachtte. Het systeem is namelijk niet in het voordeel van de beklaagde.
Bovendien is het makkelijker voor de officier van justitie als je bekent en een plea deal aanneemt, dus wordt je extra hard gepakt als je het op een rechtszaak aan laat komen. Zo geven ze de boodschap aan andere criminelen af: kies nou maar voor die strafrechtelijke schikking, anders ben je straks écht hard de klos.
Kortom de officier van justitie zal bij een rechtszaak draconische straffen eisen.
Daar heeft ‘ie niks op te verliezen en alles bij te winnen: hij komt immers op als strenge, geharde misdaadbestrijder én hij prikkelt er zoveel mogelijk misdadigers mee om het met hem op een akkoordje te gooien, hetgeen weer goed is voor zijn track record. Zo kan hij pochen dat hij wel duizenden criminelen achter de tralies heeft weten te krijgen. En de meeste officieren van justitie dromen van een carrière in het openbaar bestuur of politiek.
Enfin: Metcalf vertrouwde niet op de raad van andere gevangenen, maar op het advies van zijn gesjeesde advocaat in diens dure pak, hoewel er uiteindelijk een aanbod lag van 12 jaar cel.
Hij pleitte onschuld. Zijn schuld was echter eenvoudig te bewijzen. Hij had het ook gewoon gedaan, daar wilde hij ook best voor uitkomen. Eind van het liedje was dat de rechter dermate pissig was over de kolossale verspilling van tijd, dat ze Metcalf de volle mep gaf: 40 tot 60 jaar 2 jaar wegens verboden wapenbezit.
En daarom zit hij dus de rest van zijn leven in de cel en niet twaalf jaar.*
* Volgens z’n advocaat lag de gemiddelde straf voor een schuldbekentenis aan moord ergens tussen de 10 en 12 jaar, en zou Metcalf in een rechtszaak veel minder krijgen, oa. omdat hij blank was. Bij een misgok zou hij in ’t ergste geval hooguit 16-19 jaar cel opgelegd krijgen, verzekerde zijn advocaat.
lekker boeien weer. mensen die een mening hebben over een strafrechtelijke zaak waar ze weinig of niks vanaf weten, die zich heeft afgespeeld in een rechtsstelsel dat men alleen kent van Netflix (maar het is zo corona actueel!!) maar alleen een buitenkansje biedt om zichzelf van de nobele of juist strenge kant te laten zien.
@30: [ de rechter dermate pissig was over de kolossale verspilling van tijd, dat ze Metcalf de volle mep gaf ]
En als dat klopt geeft dat ook aan dat een aantal rechters ongeschikt zijn omdat ze op emotie en niet op ratio veroordelen. Tja, met deels gekozen rechters vraag je daarom.
@31: [ een rechtsstelsel dat men alleen kent van Netflix ]
20 of 30 jaar geleden zag ik al documentaires over het verrotte US plea bargaining systeem en het verrotte systeem van spelen met emoties om de jury naar je hand te zetten.
Niks nieuws onder de zon.
Tel daarbij op dat de gevangenissen grotendeels geprivatiseerd zijn, dus er is een belang om zoveel mogelijk gevangenen te houden. Lucratieve gevangenen, want zij produceren ook nog eens voor een habbekrats talloze goederen en diensten (zelfs call centers!) die voor een marktconforme prijs verkocht worden.
Dus niet gek dat een tijdje geleden een rechter betrapt werd die extra veel gevangenen naar de cel stuurde in ruil voor pecunia’s.
@32: de rechter was
en
en verder: Geen appeal ingesteld na het rechterlijke oordeel?
Veel mensen hier denken blijkbaar echt dat de VS een “apenland” (oid) is. Niet teveel netflix kijken mensen!
@33: [ Geen appeal ingesteld na het rechterlijke oordeel? ]
Nogal wat zaken worden na jaren opnieuw beoordeeld omdat men kan aantonen dat de advocaat van de verdachte incompetent of nalatig was.
Zelf nadenken mensen!
@34: men heeft in de VS ook gewoon een beroepsmogelijkheid na een rechterlijk vonnis.
enfin, ik laat het hierbij. Netflix wint toch
@35: 9 van de 10 verdachten heeft geen idee van de mogelijkheden en vertrouwt op zijn advocaat.
Zelf nadenken en onderzoeken, Sickbock! Jij gaat teveel van Netflix uit.
@36: ja, allemaal domme gasten die amerikanen. je krijgt 60 jaar cel maar denkt geen seconde na over een mogelijkheid om daar onderuit te komen. Als de zaak in dit geval zit zoals jij denkt Frank, dan verdient deze meneer ook niet veel beter. toch?
@37: Oh, dus als je geen verstand van juridische zaken hebt of niet erg slim bent, dan mag je gerust een veel te hoge straf krijgen?
Denk toch na, man.
Tussen nadenken en vanuit de gevangeniscel je recht krijgen, zitten enorm veel obstakels.
@31 Grappig, ik baseer me namelijk op de beschrijving die Jerry Metcalf zelf geeft van zijn zaak, en hij heeft het allemaal aan den lijve ondervonden, dus ik neem aan dat hij na vijfentwintig jaar intiem vertrouwd is met de details.
Hij vertelt ook nog dat wat hem de das om heeft gedaan was, dat hij het rechtsstelsel enkel kende van Amerikaanse courtroom drama’s over advocaten die hun cliënten vrij pleitten en series over gewetensvolle officieren van justitie die hun uiterste best doen een rechtvaardige uitkomst te bewerkstelligen.
Metcalf had daarom vertrouwen in de rechtvaardigheid van het rechtsstelsel en in zijn advocaat, die er uitzag alsof ‘ie succesvol was, en praatte alsof ‘ie deskundig was. Netflix had je in 1995 nog niet, dus documentaires en films over hoe het systeem je naait konden gemakkelijk aan je aandacht ontsnappen.
Nu kan het natuurlijk zijn dat hij glashard liegt, en dat ‘ie vroeger een gewetenloze moordenaar was die onder zijn straf trachtte uit te komen, door de schuld in de schoenen van een ander te schuiven. En dat ‘ie daarom zo’n hoge straf kreeg. Ik heb getracht artikelen en documenten over de zaak zelf boven water te krijgen, maar voor zover ik ze kan vinden, zitten ze achter een paywall.
@33 Indien je de moeite had genomen om even op de naam ‘Jerry Allen Metcalf’ te Googelen, had je in een paar tellen dit beroep uit 1998 gevonden. Wel in beroep gegaan dus, het heeft blijkbaar weinig tot niks uitgehaald.
Leuk en aardig dus, dat je neerbuigende oordeeltjes rondstrooit naar aanleiding van een strafrechtelijke zaak waar je weinig of niks vanaf weet omdat je de moeite niet hebt genomen je er even in te verdiepen; maar daarmee zet je toch vooral je eigen geborneerdheid te kijk.
@38 /@39: hehe :-) ik heb nog steeds geen zin om me in deze zaak te verdiepen, maar gelet op het feit dat het beroep blijkbaar niks heeft uitgemaakt en die beroepsprocedure niks met dat verfoeide plea bargaining systeem te maken heeft, kun je ook juist redeneren dat het aannemelijk is dat de opgelegde straf blijkbaar past ( in de Vs) bij de ernst van de misdaad die meneer begaan heeft.
Je kunt ook zeggen dat dit verfoeide plea bargaining systeem blijkbaar juist buitenkansjes biedt voor misdadigers. Dat meneer die boot gemist heeft omdat hij (naar eigen zeggen)een slechte advocaat getroffen heeft, tsja, dat berouw komt te laat. En nu is hij ook nog bang om dood te gaan aan corona!! Hoe actueel en Wat een ONReCHT!
@29: en volledig terecht want zijn slachtoffer had graag nu geleefd met de angst voor corona maar dat kan niet want die is al 24 jaar dood.
En nu moeten wij medelijden hebben met zijn moordenaar omdat ie bang is om alleen te sterven?
Zijn slachtoffer stierf ook alleen door zijn toedoen.
Nee sorry, zulke mensen hoeven van mij niet op medelijden te rekenen.
Dear John, Thank you for your letter. I see that you are in a difficult situation. Still look at things to be thankful about as it as it will make you feel better. Fear is not helpfull and not rational. Find hope. Joy and be thankful
AltJohan
@41 Zijn slachtoffer wist helemaal niks van corona, en du moment dat hij of zij het bewustzijn verloor, verdwenen al diens wensen, verlangens, ambities, ongemakken en angsten.
Die 24 jaar die het slachtoffer niet heeft doorgemaakt, heeft het ook niet meegekregen, en heeft het dus ook niet gemist.
Dat slachtoffer heeft dus slechts geleden aan wat meneer Metcalf ‘m heeft aangedaan voor de duur dat ‘ie bij bewustzijn was vanaf het moment dat Metcalf ‘m begon toe te takelen. Als er een vuurwapen in het spel was, en daar lijkt het op, kan dat mogelijk zelfs minder dan een minuut zijn geweest.
De ware slachtoffers van Metcalf, degenen die de rest van hun leven leed ondervinden aan zijn daden, zijn degenen die zich aan het slachtoffer waren gehecht, en die zijn ontrukking ervaren als een amputatie.
Nou kun je zeggen: die hebben levenslang, dus waarom zou Metcalf dat niet moeten hebben? Maar hij hééft levenslang, want hij moet leven met wat hij op zijn geweten heeft.
Daarnaast zit er de veronderstelling dat de enige manier van recht doen die van de vergelding is. Oog om oog, tand om tand. Inmiddels is ons mens- en maatschappijbeeld wat gelaagder.
Strafrecht gericht op herstel en verzoening zou vermoedelijk voor alle betrokkenen veel gezonder zijn dan misdadigers gewoon levenslang opsluiten en de sleutel weggooien. We zijn de tijd uit De Graaf van Monte Cristo (1844) hoop ik toch wel voorbij…
@43: meneer had in Nl waarschijnlijk tbs gekregen maar dat kennen ze niet in de vs. Vandaar de hoge straf denk ik.
@41: ” En nu moeten wij medelijden hebben met zijn moordenaar omdat ie bang is om alleen te sterven?
Zijn slachtoffer stierf ook alleen door zijn toedoen.”
Blijkbaar heb jij precies zoveel empathie als de moordenaar had op het allerslechtste moment in zijn leven.
@45: Prediker heeft gelijk, als je dood bent heb je nergens meer last van. De omgeving lijdt.
Voor mij geen argument voor een mindere straf.
Daarom snap ik ook niet dat vrouwenhandel zo licht bestraft wordt. Saban B. heeft
tientallen vrouwen jarenlang
gruwelijk mishandeld, afgeperst, verminkt, gegijzeld, bedreigd, (indirect) honderden keren verkracht, tot slaaf gemaakt, en dan ben ik vast nog flink wat vergeten.
Het leven van de meeste van die vrouwen zal daardoor nooooit meer huisje boompje beestje worden, een restleven in de goot is hoogstwaarschijnlijk.
De slachtoffers in deze zaak (en waarschijnlijk ook hun familie en vrienden) lijden dan ook veel langer en erger dan iemand die vermoord wordt.
Maar dat levert slechts 7,5 jaar gevangenisstraf op in plaats van 100% levenslang wat m.i. hier uitstekend op zijn plaats zou zijn.
Ik ben het overigens ook eens met Walders, tot 100% levenslang veroordeelden moeten recht op de doodstraf/euthanasie krijgen.
Allemaal heel zielig voor die moordenaar natuurlijk. Maar je kunt er ook anders tegenaan kijken en als iemand dat kan dan is Gerrit het wel. Eigenlijk zouden gevangenen misschien wel de eersten moeten zijn die bijdragen aan herd immunity. Zoals het er nu uit ziet gaat iedereen het CCP virus krijgen en mensen met een slecht geweten willen vast wel iets terugdoen voor de maatschappij. Voordeel is dat ze meteen geïsoleerd kunnen worden. Als men dan immuun is kan men in het kader van resocialisering mensen helpen buiten de gevangenis. Dus waarom eigenlijk wachten op het virus? Andere optie is, tijdelijk, de komende jaren dus, alle gevangenen en tbs-ers vrijlaten. Of dat ze zich zelf in huis opsluiten en beloven verder niet buiten te komen.
Iedereen met bewezen corona sterft trouwens een eenzame dood, dus zelfs al zou hij vrij zijn als ie besmet raakt dan sterft ie nog steeds een eenzame dood.
Misschien kan iemand dat hem ff vertellen, zal zijn lijden vast wel wat verlichten
@44 In Nederland krijg je geen tbs voor doodslag, of er moet sprake van zijn dat je dat deed vanuit een psychiatrische stoornis: tijdens een psychose bijvoorbeeld, of omdat je je agressie niet in de hand hebt (doorgaans is er dan al een waslijst aan bedreigingen en geweldplegingen, voorafgaand aan de doodslag).
Voor hetzelfde geld heeft Metcalf iemand om het leven gebracht tijdens een caféruzie. Als de Amerikaanse aanklager bereid was ‘m twaalf jaar te laten zitten, zal het geen gruwelmoord geweest zijn, vermoed ik zo. Maar hé, wat weet ik er nou helemaal van?
Voor doodslag krijg je in Nederland trouwens ook gemiddeld bijna 11 jaar cel, lees ik trouwens in de Volkskrant.
Afijn, je zit zelf te kniezen dat jan-en-alleman hier z’n opinies zit te ventileren over een zaak waar ze het fijne niet van weten, en vervolgens fantaseer je doodleuk dat ‘ie hier ‘waarschijnlijk’ TBS met dwangverpleging opgelegd had gekregen: waar baseer je dat op? Je eksteroog? Inzichten van gene zijde?
Wat mij opvalt is dat de tweeps in het autoritaire spectrum wanneer het maatschappelijke vraagstukken betreft, maar wat graag rechtvaardigen dat de staat iemand de rest van z’n leven foltert door z’n leven zo onaangenaam te maken als de mensenrechtenverklaringen maar toestaan. Omdat ‘ie het gore lef heeft mensen in quarantaine een spiegel voor te houden: jij denkt dat je het zwaar hebt, maar het kan heus nog honderd maal erger, jongens, dus tel je zegeningen.
Geloei van het wilde hondenkoor: Wáááát? Hoe waagt zo’n crimineel mij ter verantwoording te roepen over mijn beleving?! Hij moet z’n bek houden en z’n plaats kennen, de misdadige schoft!
@46 Rechtsfilosofen en ethici van het strafrecht zouden daar wel eens wat luider een punt over mogen maken.
Zo’n Saban B. is ook duidelijk een sociopaat/psychopaat: een gewetenloze, sadistische schoft, die zelfs in de gevangenis nog zijn handel en wandel zou voortzetten. Wat mij betreft breng je zo’n figuur gewoon om het leven. Zet zo iemand liever op het schavot, en dien ‘m een nekschot toe.
@46: Een europees hof (ik weet niet welke, ik neem aan het Europese Hof voor de Rechten van de Mens) heeft geoordeeld dat ook levenslang gestraften een mogelijkheid moeten hebben om vrij te komen, en dat in Nederland deze kans te klein was.
Dit hof oordeelde dus duidelijk tegen de uitgestelde doodstraf.
@46: Sommige bewaarders pleiten er thans voor dat gevangenen drugs (ik neem aan hasj/wiet) mogen gaan gebruiken, maar ik denk dat euthanasie nog een stapje te ver is.
@43:
Maar als we deze redenering* doortrekken, waarom maken we dan gewoon niet ook de nabestaanden dood? Dan is daarmee elk lijden en daarmee elk spoortje onrecht toch ook uitgewist?
___
* corrigeer me uiteraard als ik het onjuist begrijp, maar wat je volgens mij zegt is ongeveer: ‘de gedode persoon zelf lijdt niet (meer) onder de moord, en is dus eigenlijk geen onrecht aangedaan’ …
@53 Dat klopt in zoverre als de omgebrachte persoon lijden heeft ondervonden aan zijn/haar dood. Die persoon is volgens mij dus slachtoffer van het eventuele lijden dat de aanval en het stervensproces met zich mee heeft gebracht, maar niet van het loutere feit dat een ander zijn/haar leven heeft beëindigd.
Ga maar na: als ik vanavond in mijn slaap kom te overlijden, heb ik dan een probleem? Voor zover we weten niet. Het kan natuurlijk zijn dat ik angstig ga dromen als het tijdens m’n REM-slaap gebeurt, maar daar valt volgens mij nog niks zinnigs over te zeggen.
Dus volgens mij glijdt ik dan moeiteloos van de ene staat van niet-bewustzijn in de andere. Van niets naar niets. Lijd ik daaraan? Welnee. Ik heb dan geen probleem, integendeel: al mijn angsten en zorgen over denkbeeldige en reële problemen smelten als sneeuw voor de zon. Zalige vergetelheid is voor eeuwig mijn deel.
Degenen die een probleem hebben, dat zijn de mensen die mijn lichaam moeten opruimen, nabestaanden die hechten aan mijn aanwezigheid in hun leven en mijn dood als een gemis ervaren, en als smartelijke herinnering dat ook hun leven eindig is.
Welnu, stel dat mijn overgang van slaap naar eeuwige ‘slaap’ niet natuurlijk is, maar dat iemand in mijn omgeving mij eerder op die dag een middel toedient waardoor ik gedurende de slaap overlijdt.
Heb ik dan ineens wél een probleem? Dat lijkt mij van niet. Ook hiervoor geldt: al mijn problemen en neurosen verdwijnen als de schaduwen wanneer de zon ondergaat.
Ik kan me ook niet beroofd voelen, want ik ben er dan niet langer om daar hinder van te ondervinden. Dus in welke zin ben ik slachtoffer? Ja, maar anders had je mogelijk nog dertig jaar geleefd!
Ja, dus? Die werkelijkheid is sowieso contingent. Hij is er nog niet. En wie zegt dat het dertig gelukkige jaren zouden zijn geworden? Voor hetzelfde geld heeft iemand mij dertig jaar voorttobben bespaard. Of zou ik over vier jaar kanker hebben gekregen, en heeft de ander me een lijdensweg bespaard.
Volgens mij maken we ons dus eigenlijk druk over moord vanwege de angst die het losmaakt bij de mensen die achterblijven. Stel je voor dat iemand míj om het leven brengt, of mijn geliefden; of dat het gangbaar wordt om mensen om het leven te brengen.
Daar gruwen de mensen van, want zoals met alle fauna heeft de evolutie onze hersenen opgetuigd met een schier onontkoombare overlevingsdrang. Vervolgens projecteren ze die angst op de overledene: wat erg! Hij is beroofd van het leven! Er is hem het ultieme onrecht aangedaan!
Tja, je kunt dat natuurlijk met een beroep op Kantiaanse ethiek trachten te onderbouwen, dat ik een autonoom wezen ben en dat je die autonomie niet mag schenden: maar ik zeg dan, wat niet weet dat niet deert. Ik ben wat dat betreft een pragmaticus.
De reden dat je mij niet in mijn slaap mag ombrengen is dus niet zozeer omdat ik daar last van heb, maar omdat allerlei andere mensen daar last van hebben: getraumatiseerd van raken, langdurig verdriet van ondervinden, en collectief onrustig van worden.
Want ja, als we eenmaal beginnen met mensen in hun slaap ombrengen, zeggen mensen dan: wie zegt dan dat ík straks niet in mijn slaap wordt omgebracht. En niet iedereen denkt zo epicuristisch over de dood als ik, dus jan-en-alleman gaat zich dan lopen aftobben over wat er in de toekomst mogelijk met ze gaat gebeuren.
En dan lijden ze dus wel, namelijk aan hun fantasie over hoe ze bijvoorbeeld ooit door zoon of dochterlief het hoekje om kunnen worden geduwd omdat ze ’tot last zijn’, om maar een zijstraat te noemen. Maar dan lijd je dus aan je fantasie, niet aan de moord zelf, want als die buiten jouw bewustzijn om gepleegd wordt heb je daar geen last van.
Komt bij dat ik uitga van een ideaal scenario waarin de moord buiten het medeweten van de persoon in kwestie wordt gepleegd, maar ook volmaakt slaagt in de opzet, dat te doen terwijl de persoon in kwestie buiten kennis is. In de praktijk zal dat natuurlijk niet zo vlekkeloos verlopen. Met allerlei leed tot gevolg.
Maar het principe blijft volgens mij staan. Alleen denk ik niet dat daar de conclusies uit vallen te trekken die jij in de redenering hieronder doet.
De geschiedenis leert dat massamoorden wel samen móeten gaan met terreur, angst, gruwelen. Er is niet zoiets als een schone, humane massamoord. Daar hebben we de technologie gewoon niet in huis. Da’s één.
En alleen de gedachte al dat de staat een campagne heeft om groepen mensen tegen hun zin uit hun lijden te verlossen, zal angst, piekergedachten en stress met zich meebrengen. Mensen zullen zich anders gaan gedragen, contact met de overheid mijden. Kortom, het heeft allerlei effecten die extra lijden op zouden leveren, bij leven.
Anders gezegd: de kosten wegen ook vanuit utilitaristisch perspectief niet op tegen de baten. Dat is wat het immoreel maakt.
Maar als morgen een gekke wetenschapper de laatste hand legt aan een God-wapen, waarmee ‘ie – met een knip van zijn vingers – alle aardbewoners in een oogwenk zou kunnen desintegreren, zonder dat ze dat zelfs maar doorhebben – dan lijkt me dat niet goed of kwaad. Is het een slechte zaak dat de dinosauriërs niet langer bestaan? Of al die andere soorten die zijn uitgestorven?
Ons leven doet er in kosmische zin net zo weinig toe als een bacteriekolonie in mijn tandplak; en die roei ik ook rücksichtsloos uit. Het bestaan is enkel zin- en betekenisvol voor zover iemand daar betekenis aan geeft: en du moment dat er niemand meer is om aan ons bestaan zin- en betekenis te verlenen, dan houdt die zin en betekenis daarmee als bij toverslag op te bestaan.
Maar ja, zo’n toverstafje bestaat nou eenmaal niet, en zal vermoedelijk ook nooit bestaan.
Doe niet zo belachelijk Prediker, de grootste schade van moord is het aantal afgepakte levensjaren voor de persoon in kwestie; dat die dat niet meer kan ervaren is precies het punt.
Behoudens zeer oude of zeer ongelukkige mensen zullen mensen altijd die extra jaren willen ervaren. Dus hoewel er na de dood geen sprake meer is van lijden, betekent het niet dat de dode geen onrecht is aangedaan.
@54: Bedankt voor het uitgebreide antwoord. Helaas heb ik geen tijd om er iets zinnigers op te antwoorden.
@55 Hoezo is dat ‘schade’? Voor wie dan eigenlijk?
Heeft de overledene zelf daar last van, dat ‘ie 2, 10, 20, 40 etc jaar niet meemaakt? Antwoord: Nee, want zodra ‘ie daadwerkelijk omgebracht wordt, heeft ‘ie nergens meer last van.
Kortom, het zijn de nabestaanden (en buitenstaanders die bang zijn dat ze zelf mogelijkerwijze nog eens aan de beurt komen) die hun morele verontwaardiging over het aantal verloren jaren op het slachtoffer projecteren.
Daar zitten dus allerlei filosofische veronderstellingen onder over individuele autonomie, die vervolgens worden gegoten in een semantisch frame van individuele rechten.
Maar dat zijn allemaal ficties, hè. Mensen hebben dat bedacht. Maar waarom zou je een varken wel het leven mogen benemen en een mens niet? Of een kip wel en een mens niet? Of een vis wel en een mens niet? Of een bij wel en een mens niet? Of een mug wel en eens mens niet? Of 300 miljoen bacteriën wel en een mens niet?
Het hele idee dat een mens intrinsieke waarde heeft en een individuele autonomie lijkt me ontleend aan de monotheïstische godsdiensten, waarin de mens als schepping het beeld en gelijkenis is van God. Neem nou de volgende Verlichtingstekst:
Kenmerkend voor het liberalisme. Maar de meeste seculiere humanisten denken dat je dit humanistisch mensbeeld kunt handhaven wanneer je ‘by their Creator’ weghaalt uit die frase dat mensen zijn begiftigd met bepaalde onvervreemdbare rechten.
Da’s natuurlijk onzin. ‘Endowed’ door wie? Door de Natuur? De Natuur kent echter geen morele orde en deelt geen rechten uit. Door de Mensheid zelf dan? Maar de mensheid bestaat niet in realis (louter als concept): er bestaan enkel individuen.
Zodra je door gaat vragen als een kind (‘Ja, maar waarom dan?’) kom je erachter dat die onvervreemdbare mensenrechten uiteindelijk gewoon neerkomen op: ‘wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet’ i.c.m. een gezond wantrouwen jegens de staatsmacht.
Het zijn menselijke bedenksels, meer niet. Zodra je door gaat vragen op de vooronderstellingen, valt het uit elkaar.
@57: niet mee eens. Als jij gelijk hebt, dan mag je ook stelen van iemand die ook wel zonder kan, dronken rijden als je geen ongelukken maakt, je drugsafval langs de kant van de weg zetten mits de vaten niet lekken, vreemd gaan als je vrouw er maar niet achterkomt etc.
Punt natuurlijk is dat het individu dat misdrijven begaat, niet bevoegd is om die te plegen, omdat de gevolgen daarvan door anderen gedragen moeten worden. Omdat individuen vaak hun eigen daden vooraf niet goed kunnen beoordelen hebben we daarom gedragsregels vastgelegd in de wet.
Als jij God in je eigen universum zou zijn zou je gelijk hebben, maar zo ver ben je volgens mij nog niet van het padje af.
Verder hebben ook andere groepsdieren gedragsregels en is de mens geen uitzondering. Gedragsregels hebben dus ook een biologische basis.
@58 Die gevolgtrekking volgt volgens mij niet noodzakelijk uit wat ik schets.
Sterker nog, de overwegingen die jij geeft waarom we er verstandig aan doen niet toe te staan dat individuen op eigen houtje gaan zitten beslissen of ze zich wel of niet aan de wet hoeven te houden (‘Zo’n plasje tegen een boom, daar heeft toch niemand last van?’), zijn in mijn argumentatie reeds verondersteld.
Ik zeg ook niet dat we moord en doodslag moeten toestaan. Er zijn namelijk altijd slachtoffers en overlast door onvoorziene consequenties. Dus op dat punt zijn we het gewoon eens.
Wat ik wél stel is dat degene die omgebracht wordt slechts het slachtoffer is geweest van de moord in zoverre als dat hem/haar lijden heeft berokkend. Dat lijden, dat is volgens mij waar het onrecht ‘m in zit, en daarom zijn de nabestaanden volgens mij de ware slachtoffers.
Du moment dat het bewustzijn uitgaat, is het leed voorbij. Zodra ik dood ben, ben ik er niet meer. Er is dan slechts een lichaam, een lege huls. Ik ervaar mijn lichaam echter niet als mijzelf, maar als een verlengstuk van mijzelf, waar ik mijzelf mee identificeer.
Maar hoe kan ik slachtoffer zijn, als ik niet besta? Dat lijkt me een fictie. Of een spookverhaal.
Wat ik stel is niet dat je mensen best tegen hun zin in om mag brengen; ik stel slechts dat zij niet het eigenlijke slachtoffer zijn wanneer iemand hen buiten hun medeweten/bewustzijn om het leven brengt.
Wat niet weet, dat niet deert: kent u die uitdrukking? Verder geloof ik inderdaad niet dat de firma Aldi eronder lijdt als je de winkel uitloopt met een tablet waar je €15,- voor betaalt omdat de cassière niet op zit te letten; of dat Jeff Bezos er iets van merkt als iemand vijftienduizend euro van z’n rekening oversluisd om het komende half jaar door te komen.
Het is niet voor niks dat Robin Hood in de Europese mythologie als held wordt voorgesteld, trouwens. Stelen van de rijken om het te geven aan de armen
Ik zie mezelf zelfs niet als Übermensch. Ik ben geen Raskolnikov die meent boven conventies van goed en kwaad te staan en zichzelf daarin identificeert met uitzonderlijke mannen van het slag Napoleon die boven de mensenmeute uitstijgen en hun wil opleggen aan de geschiedenis. (Dostojevski reageert daarmee in ‘Schuld & Boete’ op Nietzsche, zo lijkt het.)
Het voornaamste wat er zou veranderen, is dat de nadruk bij moord- en doodslag in strafzaken veel minder zou komen te liggen op wat dit voor het slachtoffer betekent, en veel meer op wat het voor nabestaanden betekent.
En straffen voor zwijnen als Saban B. zouden – als we een hedonisch-utilistische ethiek leidend zouden maken – veel hoger uitvallen.
Ik snap niet wat je bedoelt denk ik. Je spinsels zijn wel grappig maar misschien moet je niet alles op jezelf betrekken. “Kan er wel een slachtoffer zijn als dit reeds is omgebracht” is wat mij betreft eenzelfde vraag als: is de appel wel opgegeten als die reeds in de buik zit?
Ik snap dan ook niet waarom je denkt dat (bij moord of doodslag) een straf wordt opgelegd om het lijden van het slachtoffer “te compenseren”? Denk je dat de rechter niet weet dat het slachtoffer dood is?
Strafregels hebben niet alleen een morele component maar ook een biologische (of pragmatische, evolutionaire) functie en dienen om de samenleving te beschermen/ en of vooruit te helpen. Als de kostwinner wordt vermoord, raakt wellicht het gezin aan de bedelstaf en gaan de kindjes dood. Een opgelegde straf heeft tot slot nog een vergeldingscomponent. Bedoel je dat laatste?
@60.
Belangrijkste component is afschrikking, alleen werkt dat niet bij iedere burger, en zij zijn dan ook oververtegenwoordigd.
https://www.rechtspraak.nl/Organisatie-en-contact/Rechtspraak-in-Nederland/Rechters/Paginas/Strafrechter.aspx
@57:
In puur fysieke zin ervaart de overledene niets meer, dus ook geen last. Maar hij heeft wel degelijk schade geleden. Ernstige schade, want het verlies aan ervaringen door moord is substantieel.
Juist in deze coronatijd is er veel aandacht voor de waarde van een mensenleven en het verlies aan levensjaren.
Jou stelling is een beetje van het type als een boom valt in het bos en er is niemand bij, maakt die dan geluid? Het is niet noodzakelijk dat het slachtoffer zich bewust is van de misdaad of de schade om iets een misdaad te laten zijn.
Bullshit Prediker. Dat ook slachtoffers zelf erg hechten aan die extra jaren weten we van situaties waarin mensen toch overleven. Het is een ding om na overlijden te accepteren dat deze persoon heeft opgehouden te bestaan, het is iets heel anders om te doen alsof deze persoon nooit bestaan heeft, zoals jij in feite doet door de wensen bij leven als irrelevant te verklaren.
Hoorde net op radio 1 dat in Duitsland er al sommige gevangenen naar huis worden gestuurd. Met enkelband. In NL zijn ze niet overbevolkt zei de deskundige of woordvoerder, dus andere situatie. Zeker in vergelijking met landen waar de cellen wel overvol zitten. En dus de kans op besmettingen en overbrengen veel groter is.
@62: [ Dat ook slachtoffers zelf erg hechten aan die extra jaren weten we van situaties waarin mensen toch overleven. ]
Uhm… Zoiets van “als ze nadat ze vermoord waren nog geleefd hadden, dan hadden ze het erg gevonden”.
En als je na een mislukte moordaanslag nog 30 jaar volledig verlamd en kwijlend in een rolstoeltje moet doorbrengen, zal het slachtoffer snel denken “had hij me maar vermoord, dan had ik niet nog 30 jaar marteling moeten meemaken”.
[ het is iets heel anders om te doen alsof deze persoon nooit bestaan heeft, zoals jij in feite doet door de wensen bij leven als irrelevant te verklaren. ]
Dat slaat nergens op, ook niemand zegt hier dat moord niet of laag bestraft moet worden. Feit blijft gewoon dat de vermoorde nergens meer last van heeft, en dat sommige misdaden zoals vrouwenhandel veel meer en langduriger en blijvend leed bij overlevenden veroorzaken.