I didn’t want to use force. I mean force is the last option for a President. And I think it’s clear in the book that I gave diplomacy every chance to work.
Uit de talloze quotes die de afgelopen dagen verschenen uit en over het nieuwe boek van George W. Bush de bovenstaande. Deze illustreert het beste de cognitieve dissonantie aanwezig in de voormalige president van de Verenigde Staten. Misschien is het ook maar beter voor hem dat hij niet inziet wat hij in de wereld heeft aangericht. Daar valt moeilijk mee te leven lijkt me.
Reacties (12)
Daar valt moeilijk mee te leven lijkt me.
Lijkt jou. Je moest eens weten hoeveel gestoorde geesten heel graag leven met de schade die ze aanrichten. Ze zien het nl niet als schade maar als winst [voor henzelf].
Jou uitspraak gaat uit van een bepaald mensbeeld dat wellicht niet op iedereen toepasbaar is.
In elk geval is schade voor de een winst voor de ander. Win-win is een sprookje dat sommige mensen zichzelf wijsmaken.
Dat hij na 300.000 doden nog steeds blijft volhouden dat Irak hier beter van is geworden vind ik nog wel het ergste.
@1: Hoe is schade precies winst? Ik bedoel als je een fiets jat is het duidelijk, je bent een fiets rijker. Maar welke winst heb je eraan als je een fiets vandaliseert?
@3 Levensgeluk mijn beste Bismarck!
@4: Dan zal het toch aan mij liggen, maar ik zie in vernieling geen levensgeluk. Ik kan me voorstellen dat je uit pure frustratie/woede in een vlaag van verstandsverbijstering wel eens iets kapot maakt, maar ik heb daar dan achteraf toch altijd juist een naar gevoel bij (juist als het iets van iemand anders is).
Bush liegt! (zegt Gerhard Schröder…)
http://therearenosunglasses.wordpress.com/2010/11/10/gerhard-schroder-says-former-us-president-george-w-bush-is-lying/
Ik zie geen cognitieve dissonantie wel een verkooppraatje, Bush heeft naar goed vinger aflikkend rechts gebruik zijn zakken en de zakken van zijn neoliberale vriendjes op alle mogelijke manieren gevuld, oorlog is de beste manier om belastinggeld en geleend geld in je eigen zak te deponeren
@5 Toch wel een erg cynisch materialisme als je alleen materiele winst (een fiets) als winst ziet. Destructie kan zoals je zelf zegt je frustratie of woede verlichten. Destructie kan de verveling verlichten. Destructie kan zelfs een creatief proces zijn. Heel veel kunstenaars hebben ook met destructie als vorm geexperimenteerd. Boek: Graham Greene’s The Destructors.
Riefenstahl, Heesters, Junger, Heidegger e.d. zijn in denial ook zeer oud geworden; Bush junior zal dus ook wel zeer oud gaan worden.
@Bismarck#3
Er zijn nogal wat mensen uit het militair/beveiligings complex niet echt armer geworden van het hele gebeuren in Irak.
Het is niet de destructie zelf die de win is, het is de opbouw erna en de destructietechniek tijdens die winnen.
Niet zo moeilijk toch?
(Overigens heeft gbh#7 het ook al gezegd en heeft Anoniem#8 ook wel degelijk een punt)
@8: Maar dat doet het dus niet. Als je dan die fiets vernield hebt, ben je daar weer over gefrustreerd.
Goh:
http://www.rawstory.com/rs/2010/11/german-chancellor-bush-lies-book/