Gebrek aan goede kandidaten heette de reden waarom Geert Wilders alleen in Almere en Den Haag zal meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar. Maar daar komt Hero Brinkman in het altijd goed ingelichte Binnenlands Bestuur toch ineens nog met een andere reden op de proppen:
“Wij hebben door de lage vergoedingen te weinig mensen weten te interesseren voor het raadswerk en daarom doen we maar in twee gemeenten met de raadsverkiezingen mee.”
De PVV heeft vorig jaar al geprobeerd om van raadslid een full-time baan met bijbehorende vergoeding (.doc alert) te maken. Alleen het lid Verdonk steunde het voorstel. De andere fracties vinden het belangrijk dat raadsleden met hun andere been in de maatschappij blijven staan.
Het lastige van de vergoedingen is dat ieder raadslid evenveel krijgt, terwijl de werkdruk enorm kan verschillen. Een fractielid van een grote partij heeft veel minder te doen dan een eenmansfractie. En hoeveel je van de vergoeding overhoudt, hangt van de rest van je inkomen af, reden waarom de VVD hem belastingvrij wil maken. Overigens ging de vergoeding vorig jaar al omhoog.
Maar goed, gezien de peilingen is de PVV geen kleine partij en dus is de bestaande vergoeding meer dan fatsoenlijk. Het valt door de PVV te hopen dat hetzelfde probleem niet gaat spelen bij de statenverkiezingen waar ze nu mensen voor werft. Om de opkomst van de PVV te saboteren zijn de linkse partijen alweer bezig met een lobby tegen verhoogde vergoedingen.
Reacties (16)
De gemiddelde PVV-aanhang vindt de vergoedingen van een raadslid dus te laag? Is dat dezelfde aanhang die alle politici zakenvullers vindt? Consequent zijn is niet hun sterkste punt blijkbaar.
Interessante spagaat voor de PVV; ik ga er van uit dat de achterban juist tegen verhoging is, zoals de PVV-achterban tegen alles is wat met het extra belonen van politici en andere publieke functionarissen te maken heeft.
Ik ben benieuwd hoe ze dat gaan communiceren.
Geef alle partijen die de kiesdrempel hebben gehaald in een raad evenveel zetels en laat de verkiezingsuitslag in het stemgewicht tot uitdrukking komen.
Geen backbenchers meer die tot achter de komma gaan zeveren en geen eenlingen meer die in het vergaderbos verdwaald raken. Je kan zelfs een ‘floating’ kiesdrempel maken. Vb. max. 7 partijen in de raad, dus wie 8e is in stemmental heeft pech. In een grote stad vb. 6 raadsleden per fractie. In een kleine gemeente 2 of 3.
Politiek totaal onhaalbaar, maar waarom eigenlijk?
@3 Het zou de politiek behoorlijk wat saaier maken, omdat fracties geen dissidenten meer kunnen kennen, die op cruciale momenten met de oppositie meestemmen (of omgekeerd).
De gemeenten worden nog steeds groter, door samenvoegingen. De allergrootste gemeenten kennen dan wel wijkraden of dorpsraden. Amsterdam en Rotterdam kennen deelgemeenten.
Daarnaast zijn er krimpende gemeenten. Minder inwoners, minder bedrijvigheid, dus ook minder werk voor het gemeentebestuur en gemeenteraad?
In gemeenten met 3000 inwoners is er 1 raadslid op elke 333 burgers, in gmeenten met 200 duizend inwoners is het 1 op de 4444 burgers. Voor de 2e kamer geldt: 1 volksvertegenwoordiger op de 109.370 burgers.
Mij lijkt het niet meer dan redelijk de vergoeding te differiënteren naar de hoeveelheid en complexiteit van de zaken die in een gemeente tot de dagelijkse sores behoren. Even gek gesteld: je zal in een erg kleine gemeente alleen maar bewoners en bedrijven met multi-problematiek hebben. Dan heeft B&W het erg druk en zal ook het controlerend raadswerk veelomvattender zijn.
Of her raadslidmaatschap dan ook full-time moet zijn? Dat zou kunnen. Maar een alternatief kan dan ook zijn de gemeenteraad wat groter te maken.
Overigens: het is niet zo dat alle linkse partijen lobbyen tegen een vergoging van de vergoeding. De link verwijst naar de SP en die is, voor zover ik het weet, de enige die tegen is. Een onderzoekje van vorig jaar wees uit dat 4 op de 5 raadsleden voor een hogere vergoeidng zijn.
@5, laatste alinea: het lijkt me niet erg van belang welk gedeelte van de raadsleden tegen een verhoging is, het raakt ze immers zelf. Het gaar er om wat de landelijk politiek daar van vindt.
@5 Laatste alinea. SP is mordicus tegen, binnen GL en PvdA zijn er ook stemmen. Die laatste link zijn drie links. (en in de opmerking mag je enige ironie lezen)
@7: om onduidelijke reden deden twee van je links aan het eind het niet. Inmiddels gefixed.
Ah! Links gerepareerd. Dank u!
Overigens verwijzen een paar links naar opemerkingen over statenleden. Nu kan die discussie misschien los gezien worden van de vergoeding voor gemeenteraadsleden. De Provinciale Staten moeten, wat mij betreft, eens nader bekeken worden. Immers door de voortgaande samenvoegingen van gemeenten (dus schaalvergroting), zou je kunnen afvragen wat er nog aan werk voor de provincie overblijft en of die tussenlaag niet afgeslankt of helemaal verwijderd kan worden.
@Christian: ironie? Mooi. Bedoel je dat er eigenlijk geen echt linkse partijen zijn? (lees ook hier ironie…).
Dus al die zielige verhaaltjes over PVV kandidaten die “bedreigd” zouden worden blijken flauwekul. Wat een verrassing; het blijkt dat wat extra beloning wonderen doet.
Ik vind het op zich wel consistent van de PVV-stemmers. Ze zien de overheid als een bedrijf dat diensten (vooral veiligheid) moeten leveren aan de burger en stellen zich op als kritische consument. Als je zo naar de overheid kijkt, dan ga je niet uit idealisme voor een appel en een ei in de gemeenteraad zitten.
Vanaf 125000 inwoners zit je op (en boven) minimumloon. Dat zou dus een fulltime baan moeten kunnen zijn.
Het verbaasd me trouwens niet dat er problemen zijn met het vinden van raadsleden. Dit probleem hebben zeer veel gemeenten in Nederland en heeft twee redenen. Het betaalt slecht. Maar de belangrijkste reden is: gemeentepolitiek in Nederland is gemiddelt wel van zo’n bedenkelijk niveau dat elk zichzelf respecterent politicus zijn handen handen daar niet vuil aan wilt maken. Ben je eenmaal werkzaam op gemeentelijk niveau, dan is de kans dat te ontstijgen bijna nihil, wat dus gelijk staat aan carriere-zelfmoord.
@13 En zo spiraalt het naar beneden. Maar ik weet niet of meer geld nou de remedie is. Ook in de Tweede Kamer zakt het niveau zodanig dat partijen moeite hebben om goede mensen te vinden. Geld is daar niet het probleem, maar mensen met een maatschappelijke carriere zeggen steeds vaker: op mijn huidige plek kan ik meer betekenen voor de samenleving.
Daar komt bij dat werkgevers politicus niet als een baan zien. Als je vier of meer jaar lang je volledig aan de politiek wijdt, wordt dat gezien als vier jaar geen werkervaring. Fulltime politiek, zelfs als wethouder in een grote stad, is een carrierestopper.
@14: Dat lijkt me een duidelijk pleidooi tegen fulltime (of in ieder geval zelfbedruipend salaris verdienende) raadsleden. Voor je het weet heb je beroepsraadsleden en -wethouders, die hun functie volledig invullen in het licht van hun herverkiezing. Dan liggen er nog wel wat meer sinterklaas-affaires op de loer.
@14
“Daar komt bij dat werkgevers politicus niet als een baan zien”
Ze weten vaak totaal niet wat het inhoudt en wat iemands rol is:
– “ah, je was ambtenaar” met vervolgens alle vooroordelen over inflexibel, 9-5, risicomijdend etc.
– “is dat fulltime?” terwijl in elke stad van enige omvang bestuurders makkelijk weken van 60 uur maken
– “ja, maar je bent nergens echt verantwoordelijk voor, toch?” ….
Terwijl succesvolle politieke bestuurders vaardigheden hebben die ook voor het bedrijfsleven absoluut relevant zijn:
– zich snel de essentie van complexe problemen eigen kunnen maken
– resultaatgerichtheid
– inlevingsvermogen en sensitiviteit
– kunnen herkennen van gedeelde belangen
Die houding van werkgevers, die Christian ook noemt, is veel dodelijker voor de recrutering van talentvolle mensen dan het geld.
Voor de beeldvorming zou het helpen als oud-politici die een ruime staat van dienst hebben in het bedrijfsleven, zoals Wijers en Winsemius, zich uitspreken over hoe in de politiek opgedane lessen hen in hun verdere carriere geholpen hebben.