Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Kinderachtig inslikken van woorden door Welten
Zoals zo vaak leidt een interview voor een zaterdagkrant met een belangrijk persoon tot een opening van de krant. Het lijdend voorwerp schrikt meer dan eens van zo’n sterke aanzet voor een interview waaruit de nuance nog moet blijken. C’est le ton qui fait la musique. Zo’n openingsartikel vervormt vaak de toon van een verhaal, omdat de krenten uit de pap worden gehaald. De journalist gaat aan het werk.
Bij het interview van Marcel Haenen van NRC Handelsblad met de Amsterdamse hoofdcommissaris van politie Bernard Welten speelt dit echter niet. De toon is keihard. De vier pagina’s in het NRC Weekblad worden nog voorzichtig ingeleid, maar daarna barst Welten los over zijn relatie met Cohen, zijn veranderde taak ten opzichte van één van zijn voorgangers (Nordholt) en zijn contact met minister Ter Horst. Of zijn gebrek aan contact met haar liever gezegd.
De vraag van Haenen komt neer op: “Komt u regelmatig op de koffie bij Ter Horst?” Welten antwoord daarop: “Neen, nooit.” Hij vervolgt zijn verhaal door te verklaren dat de minister hoofdcommissarissen van de politie stoorzenders vindt. Klare koffie, dunkt me. Welten vindt dat hij wat in de melk te brokkelen heeft, maar Ter Horst slikt dat niet. Dat betekent dus dat Welten een andere mening heeft dan de minister, maar dat die mening niet wordt gehoord.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
What if: Nederland Marokkanenvrij
What if: Nederland Marokkanenvrij
Net zo tendentieus als Wilders, maar dan met een andere insteek.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Nam oud-chauffeur Fortuyn steekpenningen aan?
Drie communicatie-adviseurs voor Willem-Alexander
Drie communicatie-adviseurs voor Willem-Alexander
Project Mozambique publicitaire ramp. Populariteit koningshuis met 37% gedaald.
Quote du Jour | Dank je babyboomers – not
“Maar ondertussen hebben we het ook over een generatie die heeft kunnen profiteren van een zeer ruim sociaal stelsel: studiefinanciering zolang ze wilden, vut, prepensioen, WAO voor elk pijntje, ontslagvergoedingen. Voorzieningen waar wij allemaal geen gebruik meer van kunnen maken, of alleen in een sterk versoberde variant. En nu worden de babyboomers weer uit de wind gehouden. Maar ja, waar waren we? Onze stem werd nergens gehoord.” (Rosanne Hertzberger, NRC 19 oktober 2009)
dagsluiting | Debe-en
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.