Ontmoet Stefan. Wijkende haargrens, stekels, gel. Roze polo. Witte broek. niet-geupdatet profiel op Hyves met foto's van de vakantie in Griekenland en Turkije. Werkt als front office medewerker in de facilitaire dienst. Woont in een eengezinswoning in het midden van het land met Larissa (parttime-medewerkster in de kinderopvang) en zoontje Jimmy. Vandaag lopen wij een dag met Stefan mee en kijken naar Stefans bijdrage voor een beter milieu. Mijn auto is toch mijn rijdende kantoor, zegt Stefan altijd. Hij wurmt zijn BMW tussen de andere auto's op de A1. Neemt een stukje vluchtstrook mee. Scheelt weer tijd. Radio 538 schalt door de speakers van de autoradio. Dat vindt Stefan wel 'lachen'. Op zijn werk checkt hij eerst een rits websites voor hij aan zijn werk gaat. Onheilsberichten over smeltende poolkappen skipt hij. Liever zoekt hij wat op onder het kopje 'opmerkelijk'. In zijn kantoor kan het raam niet open. Klimaatbeheersing, zegt de afdeling Service. Stefan kijkt op het display van de klimaatbeheersing. Buiten is het warmer dan binnen. Het is koud. Misschien kan je een paar handdoeken voor het rooster hangen, suggereert Jeffrey van de afdeling Service. Of maandag even bellen naar Danny van de technische dienst.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Als we het klimaatprobleem binnen enige perken willen houden, moeten we in Kopenhagen met een gigantische koevoet een trendbreuk zien te forceren in de tot op de dag van vandaag versneld stijgende uitstoot van broeikasgassen. In het afgelopen jaar is daarom het getal 40 (emissiereductie voor alle industrielanden tussen 1990 en 2020) uitgegroeid tot de absolute succesfactor voor de klimaattop en het nieuwe klimaatverdrag.
Maar dat neemt niet weg dat de opvolger van Kyoto, volgens Yvo de Boer ‘het meest complexe verdrag ooit’, ook over zaken gaat die ver weg staan van onze kolencentrales, permanent verlichte badkamers en volgepakte snelwegen:
Het stoppen van ontbossing. Het vinden van een financieringsstructuur die structurele investeringen in koolstofarme economische groei mogelijk moet moet mogelijk maken.
Last Post
En dan is er de sluitpost. Voor ons althans. Want voor miljoenen mensen is het adaptatiefonds straks het enige beetje compensatie dat ze krijgen voor een vernietigd land – een vernietiging waar zij niet verantwoordelijk voor waren.
Als na rijst ook tarwe het niet meer doet in grote delen van India, zullen nieuw gekweekte droogtebestendige gewassen beschikbaar moeten zijn, zodat boeren nog ergens op kunnen overstappen. Wanneer de Kalahari zich uitbreidt over zuidelijk Afrika kunnen de kusten bewoonbaar blijven met onziltinsinstallaties, net als de Peruviaanse miljoenenstad Lima, dat straks geen zoet water meer heeft, want geen gletsjer bovenop de berg. Hollanse dijken zullen er wellicht wel altijd te duur blijven, maar als Bangladesh nog vaker onderloopt, moeten er tenminste vluchtheuvels kunnen worden gebouwd, voor de mensen en hun vee.
Ieder z’n vak, ieder z’n autoriteit. Als cardiologen wereldwijd een structureel verband vinden tussen roken, verhoogd LDL-cholesterol, vernauwde bloedvaten en hart- en herseninfarcten, dan accepteren we dat. Zij zijn immers cardiologen, zij weten hoe een cardiovasculair systeem werkt.
Het mag meteen al duidelijk zijn waar deze vergelijking naar toe gaat. Ik ga ‘m dan ook niet afmaken.
Het achterhoededebat met academisch ongetalenteerde nitwits is aan de cutting edge van de mensheid irrelevant, want het is volledig losgekoppeld van het wetenschappelijke debat – dat wél op onderzoek is gebaseerd en waar álle grote relevante wetenschappelijke instituten al lang consensus hebben bereikt over de 3 hoofdconclusies:
1. klimaatverandering is
2. we’re the ones
3. de schade is onaanvaardbaar
Updates binnen dat debat wijzen bovendien structureel één kant op: het is niet minder erg, het is erger.
Dus wat moeten we dan met de NUjij-generatie, die recentelijk een lang gestorven koe op internet hebben geplempt: ‘Het is allemaal fokking bullshit weet je want de zon doet heel die shit tog gewoon ben je domofzo’ – vrij geciteerd.
Jazeker, de zon.
Maar nee, niet de zon. En daar hebben we zometeen slechts 117 woorden voor nodig en daarna is het voor eens en voor altijd klaar met die lulkoek:
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Ook niet meer de Partij voor de Allochtonen
When does the hurting stop?
Na de klik geeft blogger Carlos duiding bij de cartoon van Erik Alkema:
Bijna 20% van alle broeikasgas emissies op aarde is afkomstig van ontbossing. Nog steeds worden de (primaire) bossen in hoog tempo omgehakt, zo snel dat halverwege deze eeuw het tropisch regenwoud goeddeels verdwenen is. Het tegengaan van ontbossing is een effectieve manier om emissies te reduceren en de biodiversiteit op aarde te behouden. Reducing Emissions from Deforestation and Forest Degradation (REDD) moet daarom een belangrijk onderdeel worden van het nieuwe klimaatverdrag. Milieu- en ontwikkelingsorganisaties strijden hierover met elkaar echter een verbeten strijd uit. Het ene kamp ziet in REDD enkel onheil: een bedreiging voor armen en inheemse bevolking en een aflaat voor het Westen om nog niet zelf aan emissiereductie te beginnen. Het andere kamp ziet juist mogelijkheden voor armoedebestrijding en natuurbescherming en stelt dat het een nuttige rol kan hebben naast strenge reductiedoelstellingen voor de Westerse emissies. En dan is er ook nog eens de ideologische discussie of er ‘bossen CO2 credits’ op de markt mogen worden verhandeld. Tegenstanders vrezen een ‘flooding’ van de markt met goedkope bossen credits (prijs daalt). Voorstanders beweren juist dat deze relatief goedkope credits financiële ruimte overlaat voor energie efficiëntie en innovatie in het Westen. De strijd lijkt zich soms enkel toe te spitsen op zij die iedere rol van de markt (=kapitalisme) afwijzen en zij die de markt wel een kans willen geven. Een feit is dat zolang deze (puur theoretische) discussie voortduurt en er niks gebeurt en de bossen gewoon omgezaagd worden. Zoals in de cartoon te zien is zijn degenen die voor geld het bos vernietigen de lachende derde in dit verhaal.
Bijna een jaar geleden zat ik rond deze tijd in de Paraguay. Om te bekijken of ik met een lokale natuurorganisatie ‘een plukje bos’ kon beschermen tegen de oprukkende landbouw en veeteelt en zo CO2 uitstoot door ontbossing te reduceren. Inmiddels ligt het gebied waar ik heb rondgelopen in de as. Mijn eigen micro-ervaring voegt zich hiermee in een lange rij van feiten en verhalen over de kap van de bossen op aarde: het gaat onverminderd door en de tegenkrachten ontbeert het aan financiële middelen. Het klimaatverdrag in Kopenhagen zal daarom moeten voorzien in krachtige bosbescherming willen we ooit ontbossing en de daarmee gepaard gaande CO2-uitstoot afremmen.
Toen ik over de Paraguayaanse Chaco vloog kon ik met eigen ogen zien hoe dit ongerepte gebied momenteel in rap tempo opgaat in rook. Ons vliegtuigje ploegde zich door de rookwolken, een misselijkmakende ervaring. Vorige week werd bekend dat bulldozers in de Chaco het leefgebied een geïsoleerd levende volksstam illegaal zijn binnengedrongen, de urgentie is hoog. Veeboeren zetten het Paraguyaanse bosgebied nu versneld om in grasland. De Europese Unie laat immers sinds een paar jaar vlees toe uit Paraguay: een lucratieve export.
Een deel van mijn reis bracht ik door in het observatiestation Tres Gigantes in een beschermd natuurgebied op het drielandenpunt van Paraguay, Bolivia en Brazilië midden in het grootste wetland op aarde: de Pantanal. De discussie ging destijds of op papier reeds beschermd gebied nog wel in aanmerking mocht komen voor geld dat bedoeld is voor het ‘voorkomen van ontbossing’ (in de toekomst zogenaamde REDD-gelden). Nee was het antwoord, beschermd is al beschermd, das logisch… Maar zeiden de Paraguayanen: het is enkel op papier beschermd, we hebben middelen zoals parkwachters, voorlichting, monitoring nodig voor een volwaardige bescherming?!
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Voor Fitna is flink geleend van andere film
Weten we nu eindelijke het PVV-standpunt over auteursrecht.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek)
D66: Herdruk Vertrouw op de Eigen Kracht van Mensen
Het boek ‘Vertrouw op de eigen kracht van mensen’ van de Permanente Programmacommissie D66 (PPC) wordt wegens groot succes opnieuw gedrukt. In dit boek gaat de PPC op een theoretische ontdekkingsreis langs de grenzen van het vertrouwen op de eigen kracht van mensen, en die van mensen onderling.
