Joop.nl: jij staat niet centraal

Een kleine twee weken geleden opende de online opiniesite Joop haar deuren. GeenCommentaar heeft hoopvol haar medewerking aan dit nieuwe initiatief verleend, en het is dus tijd voor een - persoonlijke - eerste indruk. Om eerlijk te zijn, deze is niet heel erg positief. Joop staat voor "Jouw Online OpiniePagina", maar het is vooralsnog onduidelijk waar we het "jou" terugvinden op de site. Alles wijst erop dat het Joop niet om de bezoeker gaat, maar om de schrijver van de artikelen. En zelfs die laatste komt er bekaaid vanaf. Het begint nog veelbelovend, hoewel voor Nederlandse begrippen onconventioneel. Een grote foto met een nog grotere kop erboven. Lekker overzichtelijk, maar nogal, ehm... zoals de Huffington Post. Maar als je daaronder kijkt wordt het minder mooi. Drie kolommen die, lijkt het wel, tot in de oneindigheid doorlopen. De bezoeker wordt overvoerd met ongecategoriseerde informatie en muist zich het ongans. Hoewel er duidelijk is nagedacht over de opmaak van de afzonderlijke onderdelen van de site, lijkt het geheel op de voorpagina zonder veel overleg in elkaar geschoven te zijn. De opiniemakers van het blog moeten het met de zijkanten van de site doen, terwijl de belangrijke opening en middenkolom een veredelde linkdump is naar vaak gevestigde partijen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vijftig procent PVV!

, door

Ik zit in een kring. Als ik aan de beurt ben sta ik op en zeg: “Mijn naam is Hanedop en ik ben vijftig procent PVV”. De groep zegt “Hallo, Hanedop” en ik vertel: “Ik baseer mijn Wilders-index van vijftig procent op de website van de PVV. Daar staan hun standpunten, in de vorm van het verkiezingspamflet uit 2006.

pvvlogoHet document omvat een korte preambule en negen min of meer concrete thema’s. In de preambule wordt de toon gezet van een beweging die zich zorgen maakt over een te grote en bemoeizuchtige overheid, te hoge criminaliteit, te lage straffen en ouderen en kwetsbaren die in mensonwaardige situaties leven. Als belangrijk probleem noemt het pamflet de toename van het aantal niet-Westerse allochtonen als gevolg van immigratie en geboorte. Het fatsoen moet terug in onze samenleving, zo eindigt de preambule. Daarna volgen negen onderwerpen met in totaal 94 actiepunten. Vermeld staan achtereenvolgens de naam van de paragraaf, het aantal vermelde actiepunten en het aantal actiepunten waar ik het eigenlijk wel mee eens ben.

Belastingverlaging: 7 actiepunten 3 eens Keiharde aanpak criminaliteit en terrorisme: 20 12 eens Onderwijs en gezin: 7 4 eens Immigratiestop/intergratie: 18 8 eens Directe democratie: meer invloed van burgers: 7 6 eens Zorg/Sociale zaken: 6 4 eens Infrastructuur/Ruimtelijke ordening/Energie: 6 3 eens Europese unie/vredesoperaties/Buitenlands beleid: 11 3 eens Dierenrechten/dierenwelzijn: 6 4 eens

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende