Vandaag is het laatste beetje kernafval uit de inmiddels gesloten kerncentrale in Dodewaard gehaald. De centrale zelf is natuurlijk ook kernafval, maar die laten we de eerstvolgende 40 jaar maar eens lekker uitwasemen alvorens de sloophamer er op los te laten.
Het afval gaat het land uit, en wordt naar de Engelse opwerkingsfabriek in Sellafield, alwaar het verwerkt zal worden tot weer een ander gevaarlijk stralend goedje. Dat daarbij afval vrijkomt dat ook radioactief is, is voor de Engelsen geen enkel probleem. Dat lozen ze gewoon in zee, waarom ook niet? Daar kraait geen vis naar!
Niet he-le-maal waar gelukkig, want organisaties als Greenpeace ijveren al jaren voor de sluiting van deze centrale, maar het eind lijkt nog niet in zicht. Op internet zijn extreem veel documenten te vinden tegen Sellafield, zoals www.shutsellafield.com en www.corecumbria.co.uk waar inwoners uit de streek waar de opwerkingsfabriek zich bevindt, zich tegen de aanwezigheid verzetten.
Gelukkig is er op energiegebied ook een klein lichtpuntje te melden vandaag: De hoge raad heeft alle bezwaren tegen een windmolenpark in zee afgewezen, dus ondanks de horizonvervuiling (daar zaten onze voorouders ook niet mee, die hadden liever droge voeten en landbouwgrond dan een schone horizon, en maalden niet om vogels) zal er op 10 kilometer uit de kust van Egmond een windmolenpark worden gebouwd.