Start de persen!
Nieuwsgierig geworden naar de tijdelijke voorstelling over H.J.A. Hofland, ging ik gisteren naar het Persmuseum. Het museum blijkt al sinds 1903 te bestaan en vanaf 1989 op de huidige plek aan de Zeeburgerkade, in het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis. Een plek die niet zo snel in het oog springt.
Hofland werd in 1999 door zijn collega’s uitgeroepen tot journalist van de eeuw. Zijn carrière beslaat inmiddels al vijtig jaar en momenteel schrijft hij nog steeds wekelijks twee columns in NRC (onder eigen naam en als S. Montag) en één in de Groene Amsterdammer. Deze gegevens leken voor het Persmuseum voldoende te zijn, want de tentoonstelling bestaat uit enkele columns die zijn opgehangen in verschillende categorieën, te weten Rotterdam, Amsterdam en New York. Verder zijn er nog wat parafernalia van de man te zien, zoals zijn collectie van tinnen (belangrijke) gebouwen en staatsmannen, volkomen overbodige zelfgemaakte machines, zoals die van de laatste groet en de Sisyphus machine, waarbij Hofland de nadruk er op legt dat het belangrijk is te blijven spelen. Het zal allemaal wel. De geschiedenis van zijn carrière zou een stuk interessanter zijn. Maar misschien wilde hij het zelf wel zo en is het wachten op een biografie.
De permanente tentoonstelling heet ‘Start de persen’. Het begint leuk met een introductiefilm, waarin de geschiedenis van zo’n 400 jaar nieuws in Nederland wordt weergegeven. De wetenswaardigheden zijn aardig: de oudste Nederlandse krant bestaat sinds 1618 (zie afb.),
Nederland was de voortrekker in de nieuwsverstrekking in de 17e eeuw en de eerste opinies werden nog openlijk verbrand. De ontwikkeling van de krant wordt getoond aan de hand van drie ‘krantenmagnaten’ uit de 17e, 18e en 20e eeuw.
Het mooiste zijn echter de verschillende kranten uit verschillende jaartallen, waaronder de Tijd uit 1877 met het gouden bischopsdom van Pius de 9e en de Waarheid uit 1949 waar op de voorpagina kameraad Stalin wordt gefeliciteerd met zijn 70e verjaardag. Te mogen grasduinen in de omvangrijke archieven van het museum moet voor elke geïnteresseerde in (sociale) geschiedenis een verademing zijn. Toch toont het Persmuseum niet echt waar het werkelijk om draait, nl. het tot stand komen van een krant. Er wordt wel een poging gedaan middels korte documentaires, maar de helft daarvan werkt niet of is zonder geluid. Voor verbetering vatbaar dus.
www.persmuseum.nl
Reacties (7)
Ze hebben wel een internationaal befaamd archief met allerlei oorspronkelijke pamfletten, boeken en spullen van echte commi’s. Ik geloof dat ze een paar keer een Russisch archief op de kop hebben weten te tikken. Alles op te vragen aldaar, en veel buitenlandse wetenschappers gebruiken het IISG om eens flink voor een keer in hun leven zich helemaal plat te blowen en langs de hoeren te lopen de hele nacht, allemaal op kosten van een of andere sociale onderzoekssubsidie natuurlijk. Als je af en toe eens een bezoeker in de bieb aanspreekt heb je over een paar jaar met een paar wereldberoemde wetenschappers gesproken.
Alles in het kader van mijn werkstukje over Ferdinand Domela Nieuwenhuis, die toen al majesteitsschennis pleegde, nu doen de majesteiten zelf niet anders.
Ik heb het grootste deel van mijn leven tegenover het gebouw gewoond, in zo’n mooi verbouwd abattoir-arbeiders woning.
Iniedergeval vermoedde ik altijd dat het een soort Men In Black instantie was die in het gebouw huisvestte.
Maar man wat is het ding lelijk.
Caprio: jouw reactie doet me denken aan één of ander kul-artikel van een half jaar geleden over het feit dat je ongeveer zes handdrukken verwijderd bent van die van Saddam Hoessein. Kun je nagaan als je die wetenschappers dus ook nog een hand geeft.
Toinerz: ik ken die woningen sinds kort, erg mooi inderdaad. Eigenlijk zou je twee van die appartementen moeten hebben, zodat je uitzicht en zon aan beide kanten hebt. Het aanzicht van het instituut aan de Zeeburgerkade is overigens wel mooi.
Sik: Goh wat leuk dat je ook zo te spreken bent over mijn woning. Maar een dubbel appartement is niet aan te raden. Het is nu al niet warm te stoken in deze half-vrijstaande villa.
kwas er een tijdje terug voor de tentoonstelling van (o.a. Telegraf-)cartoonist Fritz Behrendt*.
Vwb de permanente tentoonstelling vond ik het ook een beetje mager, maar die oude kranten zijn inderdaad wel leuk om te zien.
*:
he wat doet dat parasietje daar onder op onze mooie aardkloot?