Inspirerend. Hier word ik warm van.
Jammer dat we hier in de polder wonen en dat we het moeten doen met onze “spruitjes” politici
#2
Rene
Bij deze een voorstel voor het spruitje als symbool van de democratie. Iedereen die achter grote leiders wil aanlopen verhuist maar naar een dictatuur.
Credit voor dit filmpje naar Isaac trouwens (#4) …
#3
Martijn ter Haar
Krijg er kotsneigingen van. Of laat ik het in de stijl van het filmpje zeggen: mijn ingewanden geven me bij dit filmpje zo een gevoel van onrust, dat er geen klik is, maar zeg maar alleen een beetje een negatieve vibe of zo.
#4
Joost
En politicus heeft een visie. Die visie uit hij, met de bedoeling mensen te bewegen op hem te stemmen. Zo werkt democratie. Dat meteen als dictatoriaal te bestempelen, en het stemmen als “achter grote leiders aanlopen” is echt zeer cynisch – omdat het makkelijk is, maar ook omdat het alternatief is: visieloze politici die op de winkel passen. DAT is pas dicatoriaal, want die zijn niet transparant (hebben geen plannen), en zijn dus ook niet te toetsen.
Wat mij aan de toespraak waaraan dit nummer is ontleend erg bevalt is de positieve toon. Dat is toch wel erg belangrijk lijkt me, na een decennium waarin de regeringen van het westen hun macht ontleenden aan angst, en op basis van angst allerlei nare maatregelen namen. Niet dat positieve politici geen nare maatregelen nemen, maar je kunt maar beter nare maatregelen nemen op basis van een goede gedachte.
Ja, noem me maar naief hoor. Ik kan er tegen.
Dit nummer toont wat mij betreft aan dat Obama een uitstekende speechwriter heeft. Dat een speech zich zo makkelijk laat gebruiken als liedtekst – compleet met coupletten, refreinen en zelfs een brug – zegt iets over de kwaliteit van de tekst als podiumtekst. Ook als je Obama de tekst zelf hoort uitspreken, denk je voortdurend: “I saw the best minds of my generation….”
#5
Martijn ter Haar
En politicus heeft een visie. Die visie uit hij, met de bedoeling mensen te bewegen op hem te stemmen.
Obama heeft geen visie. Die heeft alleen een set zalvende platitudes.
(Kan er niet weer een mooie quote/blockquote-tag komen?)
#6
Joost
Hoe kun je er dan achteraan lopen?
#7
Rene
Door een set zalvende platitudes aan te zien voor een visie.
Begrijp me niet verkeerd, ik zie persoonlijk liever Obama als president dan Clinton, en al helemaal liever dan welke republikein ook, maar blijf alstublieft wel reclame en werkelijkheid uit elkaar houden.
“Yes, we can!” Hoe? Niet belangrijk! “Yes, we can!”.
Stemmen bestempel ik niet als achter grote leiders aanlopen. “Warm worden” van dit soort nietszeggende, lege marketing (#1) bestempel ik als zulks.
In de perfecte democratie zit de visie bij het volk en zijn politici uitvoerders en controleurs van die uitvoering. Eigen mening volstrekt onbelangrijk. Aan de andere kant hebben we de dictatuur waar slechts de mening van één enkel persoon van belang is.
Vergelijk nu eens Obama met Balkenende en verdeel ze over een lat met de twee bovenstaande situaties aan beide uiteinden.
Geprezen zij het het Spruitje…
#8
Martijn ter Haar
In de perfecte democratie zit de visie bij het volk en zijn politici uitvoerders en controleurs van die uitvoering.
Dat ben ik niet met je eens. Wie gelukkig is al timmerman of dokter kan best het nadenken over en ontwikkelen van een visie overlaten aan een ander en er dan wel of niet voor kiezen. Daarom delegeren we ook onze macht naar de regering. Een politicus met goede radicale ideeën mag die ook best enthousiast naar voren brengen.
Maar Obama heeft helemaal geen goede nieuwe ideeën; hoggstens wil hij het beleid een beetje bijsturen, “dat de mensen in het land het een klein beetje beter krijgen.” Niks mis mee, maar doe alsjeblieft niet of de man een visionair is, die alles gaat veranderen.
#9
Rene
Ho, ik zei alleen perfecte democratie, niet perfecte samenleving.
Ik gebruikte ‘m enkel als abstract eindpunt, niet als reëel. Mijn voorstelling erbij is een maatschappij waar alle burgers de hele dag met het stemkastje op schoot direct over alles beslissen. Dat ik niet zou willen leven op die manier omdat ik graag nog wat anders doe zij gegeven — het is een beroerde samenleving maar nog steeds een perfecte democratie.
Het andere uiteinde, de dictatuur, beschouw ik in Nederland als net zo irreëel, hoewel aangezien die elders wel bestaat de symetrie voor wat betreft abstractie toegegeven scheef loopt. Het punt is slechts dat ik die lat zou indelen als:
Demo. Balk. Obam. Dict.
| | | |
——————————–
Enkel relatieve posities relevant — afstanden niet. “Balk.” en “Obam.” mogen hier even symbool staan voor de Nederlandse versus de Amerikaanse democratie en dat ik de Nederlandse democratischer acht komt onder meer _omdat_ wij minder ruimte hebben voor “grote visionairen” door onze inherente coalitie-structuur.
#10
Rene
(Variable width fonts allemaal okee maar 8 spaties comprimeren naar 0 wordt te gek. Nouja, je begrijpt het tekeningetje wel)
#11
Steeph
@Rene: gebruik NBSP; met daarvoor het en-teken.
Sp aties
#12
Rene
Dank je Steeph. Ik laat de volgende keer de ASCII art sowieso wel achterwege denk ik…
#13
Rene
Ik zeg dat trouwens verkeerd. Mijn laatste zin doet mij taalkundig een causaliteit coalitie-structuur => minder ruimte “grote visionairen” => democratischer uitspreken terwijl wat ik _wil_ zeggen is dat
coalitie-structuur => democratischer (want meer meningen vertegenwoordigd)
en
coalitie-structuur => minder ruimte voor grote visionairen (want compromis is noodzaak)
Punt verandert verder niet maar het valt me op dat mijn laatste zinnen vaak problemen hebben. Ik moet uitkijken met uitsmijters…
#14
Oplawaai
Beetje makkelijk wel, om te zeggen dat Obama geen visie heeft. We krijgen hier vooral zijn oneliners te zien, en soms wat reclamespotjes of de wat meer demagogische stukken uit zijn speeches. En dat zijn ook de dingen die het meest te zien zijn op bijvoorbeeld CNN.
Maar ik heb hem vorige week zien debatteren met Hillary Clinton, en dan blijkt er toch wel wat meer te zijn. Ideeën over de manier waarop de invloed van sponsors en lobbyisten teruggebracht moet worden. Over de inrichting van de gezondheidszorg. Over oorlog en terrorisme. Of over de stijl van leiderschap die nodig is.
Dat is trouwens wel het mooie van die voorverkiezingen: omdat de verschillen tussen de kandidaten van dezelfde partij niet zo groot zijn wordt er ingezoomd op de punten waar er wel verschillen zijn. En daardoor moeten ze soms behoorlijk diep ingaan op inhoudelijke zaken. Als je het mij vraagt was dat Clinton-Obama debat een stuk inhoudelijker dan we gewend zijn van Nederlandse verkiezingsdebatten. Al kwam dat natuurlijk ook wel omdat er maar twee kandidaten waren, die ook nog afgesproken hadden aardig voor elkaar te zijn.
#15
Michel van der Klei
Visie of geen visie. Laten we het houden dat de man charisma heeft. Het geeft gewoon een goed gevoel. Obama en Clinton staan tenminste niet te zwaaien met het vingertje zoals de dominee Balkenende cq Rouvoet dat doen. De ware test voor elke politicus is waar maken wat hij/zij beloofd heeft. Maar helaas staan tussen visie en werkelijkheid een ambtenaren apparaat dat in beweging gebracht moet worden. Al in de tijd van de romeinen was het al bekend dat het ergste wat een bestuurder kan over komen een vast ambtenaren apparaat is. Of om zoals Loesje het al bracht als democratie echt zou werken was het allang afgeschatf.
#16
Rene
Het probleem met charisma is de houdbaarheid. Op het moment kan ik letterlijk niet meer een Yes, We Can! horen zonder een daadwerkelijk physiek gevoel van onbehagen te ervaren bij die retoriek.
Volgens mij is trouwens vaker een minister het ergste wat een ambtenaren apparaat kan overkomen.
Obama:
Reacties (16)
Inspirerend. Hier word ik warm van.
Jammer dat we hier in de polder wonen en dat we het moeten doen met onze “spruitjes” politici
Bij deze een voorstel voor het spruitje als symbool van de democratie. Iedereen die achter grote leiders wil aanlopen verhuist maar naar een dictatuur.
Credit voor dit filmpje naar Isaac trouwens (#4) …
Krijg er kotsneigingen van. Of laat ik het in de stijl van het filmpje zeggen: mijn ingewanden geven me bij dit filmpje zo een gevoel van onrust, dat er geen klik is, maar zeg maar alleen een beetje een negatieve vibe of zo.
En politicus heeft een visie. Die visie uit hij, met de bedoeling mensen te bewegen op hem te stemmen. Zo werkt democratie. Dat meteen als dictatoriaal te bestempelen, en het stemmen als “achter grote leiders aanlopen” is echt zeer cynisch – omdat het makkelijk is, maar ook omdat het alternatief is: visieloze politici die op de winkel passen. DAT is pas dicatoriaal, want die zijn niet transparant (hebben geen plannen), en zijn dus ook niet te toetsen.
Wat mij aan de toespraak waaraan dit nummer is ontleend erg bevalt is de positieve toon. Dat is toch wel erg belangrijk lijkt me, na een decennium waarin de regeringen van het westen hun macht ontleenden aan angst, en op basis van angst allerlei nare maatregelen namen. Niet dat positieve politici geen nare maatregelen nemen, maar je kunt maar beter nare maatregelen nemen op basis van een goede gedachte.
Ja, noem me maar naief hoor. Ik kan er tegen.
Dit nummer toont wat mij betreft aan dat Obama een uitstekende speechwriter heeft. Dat een speech zich zo makkelijk laat gebruiken als liedtekst – compleet met coupletten, refreinen en zelfs een brug – zegt iets over de kwaliteit van de tekst als podiumtekst. Ook als je Obama de tekst zelf hoort uitspreken, denk je voortdurend: “I saw the best minds of my generation….”
En politicus heeft een visie. Die visie uit hij, met de bedoeling mensen te bewegen op hem te stemmen.
Obama heeft geen visie. Die heeft alleen een set zalvende platitudes.
(Kan er niet weer een mooie quote/blockquote-tag komen?)
Hoe kun je er dan achteraan lopen?
Door een set zalvende platitudes aan te zien voor een visie.
Begrijp me niet verkeerd, ik zie persoonlijk liever Obama als president dan Clinton, en al helemaal liever dan welke republikein ook, maar blijf alstublieft wel reclame en werkelijkheid uit elkaar houden.
“Yes, we can!” Hoe? Niet belangrijk! “Yes, we can!”.
Stemmen bestempel ik niet als achter grote leiders aanlopen. “Warm worden” van dit soort nietszeggende, lege marketing (#1) bestempel ik als zulks.
In de perfecte democratie zit de visie bij het volk en zijn politici uitvoerders en controleurs van die uitvoering. Eigen mening volstrekt onbelangrijk. Aan de andere kant hebben we de dictatuur waar slechts de mening van één enkel persoon van belang is.
Vergelijk nu eens Obama met Balkenende en verdeel ze over een lat met de twee bovenstaande situaties aan beide uiteinden.
Geprezen zij het het Spruitje…
In de perfecte democratie zit de visie bij het volk en zijn politici uitvoerders en controleurs van die uitvoering.
Dat ben ik niet met je eens. Wie gelukkig is al timmerman of dokter kan best het nadenken over en ontwikkelen van een visie overlaten aan een ander en er dan wel of niet voor kiezen. Daarom delegeren we ook onze macht naar de regering. Een politicus met goede radicale ideeën mag die ook best enthousiast naar voren brengen.
Maar Obama heeft helemaal geen goede nieuwe ideeën; hoggstens wil hij het beleid een beetje bijsturen, “dat de mensen in het land het een klein beetje beter krijgen.” Niks mis mee, maar doe alsjeblieft niet of de man een visionair is, die alles gaat veranderen.
Ho, ik zei alleen perfecte democratie, niet perfecte samenleving.
Ik gebruikte ‘m enkel als abstract eindpunt, niet als reëel. Mijn voorstelling erbij is een maatschappij waar alle burgers de hele dag met het stemkastje op schoot direct over alles beslissen. Dat ik niet zou willen leven op die manier omdat ik graag nog wat anders doe zij gegeven — het is een beroerde samenleving maar nog steeds een perfecte democratie.
Het andere uiteinde, de dictatuur, beschouw ik in Nederland als net zo irreëel, hoewel aangezien die elders wel bestaat de symetrie voor wat betreft abstractie toegegeven scheef loopt. Het punt is slechts dat ik die lat zou indelen als:
Demo. Balk. Obam. Dict.
| | | |
——————————–
Enkel relatieve posities relevant — afstanden niet. “Balk.” en “Obam.” mogen hier even symbool staan voor de Nederlandse versus de Amerikaanse democratie en dat ik de Nederlandse democratischer acht komt onder meer _omdat_ wij minder ruimte hebben voor “grote visionairen” door onze inherente coalitie-structuur.
(Variable width fonts allemaal okee maar 8 spaties comprimeren naar 0 wordt te gek. Nouja, je begrijpt het tekeningetje wel)
@Rene: gebruik NBSP; met daarvoor het en-teken.
Sp aties
Dank je Steeph. Ik laat de volgende keer de ASCII art sowieso wel achterwege denk ik…
Ik zeg dat trouwens verkeerd. Mijn laatste zin doet mij taalkundig een causaliteit coalitie-structuur => minder ruimte “grote visionairen” => democratischer uitspreken terwijl wat ik _wil_ zeggen is dat
coalitie-structuur => democratischer (want meer meningen vertegenwoordigd)
en
coalitie-structuur => minder ruimte voor grote visionairen (want compromis is noodzaak)
Punt verandert verder niet maar het valt me op dat mijn laatste zinnen vaak problemen hebben. Ik moet uitkijken met uitsmijters…
Beetje makkelijk wel, om te zeggen dat Obama geen visie heeft. We krijgen hier vooral zijn oneliners te zien, en soms wat reclamespotjes of de wat meer demagogische stukken uit zijn speeches. En dat zijn ook de dingen die het meest te zien zijn op bijvoorbeeld CNN.
Maar ik heb hem vorige week zien debatteren met Hillary Clinton, en dan blijkt er toch wel wat meer te zijn. Ideeën over de manier waarop de invloed van sponsors en lobbyisten teruggebracht moet worden. Over de inrichting van de gezondheidszorg. Over oorlog en terrorisme. Of over de stijl van leiderschap die nodig is.
Dat is trouwens wel het mooie van die voorverkiezingen: omdat de verschillen tussen de kandidaten van dezelfde partij niet zo groot zijn wordt er ingezoomd op de punten waar er wel verschillen zijn. En daardoor moeten ze soms behoorlijk diep ingaan op inhoudelijke zaken. Als je het mij vraagt was dat Clinton-Obama debat een stuk inhoudelijker dan we gewend zijn van Nederlandse verkiezingsdebatten. Al kwam dat natuurlijk ook wel omdat er maar twee kandidaten waren, die ook nog afgesproken hadden aardig voor elkaar te zijn.
Visie of geen visie. Laten we het houden dat de man charisma heeft. Het geeft gewoon een goed gevoel. Obama en Clinton staan tenminste niet te zwaaien met het vingertje zoals de dominee Balkenende cq Rouvoet dat doen. De ware test voor elke politicus is waar maken wat hij/zij beloofd heeft. Maar helaas staan tussen visie en werkelijkheid een ambtenaren apparaat dat in beweging gebracht moet worden. Al in de tijd van de romeinen was het al bekend dat het ergste wat een bestuurder kan over komen een vast ambtenaren apparaat is. Of om zoals Loesje het al bracht als democratie echt zou werken was het allang afgeschatf.
Het probleem met charisma is de houdbaarheid. Op het moment kan ik letterlijk niet meer een Yes, We Can! horen zonder een daadwerkelijk physiek gevoel van onbehagen te ervaren bij die retoriek.
Volgens mij is trouwens vaker een minister het ergste wat een ambtenaren apparaat kan overkomen.
Leve de Technocratie…