ACHTERGROND - Recent onderzoek toont aan dat VN-vredesmissies nut hebben, maar alleen als er (veel) gewapende militairen gestuurd worden.
Net als vele andere sectoren wordt Defensie hard getroffen door de bezuinigingen van het kabinet. Maar het zijn niet alleen de “bezuinigingsgrage” rechtse partijen die vinden dat de geldkraan moet worden dichtgedraaid. Uit een door het Haagse Centrum voor Strategische Studies (HCSS) uitgevoerde analyse van verkiezingsprogramma’s blijkt dat als het aan de linkse partijen ligt 20.000 defensiemedewerkers worden ontslagen. Dit zou er toe leiden dat de krijgsmacht in de toekomst feitelijk niet langer inzetbaar is.
Veel mensen vragen zich af of het wel zo erg is als Nederland niet langer militairen op VN-vredesmissies stuurt. Nederland levert nu al zeer weinig militairen voor dergelijke operaties, en je kunt de vraag opwerpen of het sturen van bewapende militairen überhaupt nuttig is voor het welslagen van vredesmissies. Is het voor het bevorderen van de vrede niet veel beter om onbewapende VN-medewerkers naar conflictgebieden te sturen in plaats van tot de tanden bewapende militairen?
Het antwoord op deze vraag luidt nee. Uit een pas verschenen studie van de politicologen Lisa Hultman, Jacob Kathman en Megan Shannon blijkt dat VN-vredesmissies het aantal burgerslachtoffers in een oorlogsgebied aanzienlijk kunnen beperken. Voorwaarde is dat er een groot aantal bewapende militairen en een behoorlijke politiemacht naar het conflictgebied wordt gestuurd. Hoe groter het aantal, hoe beter de burgerbevolking beschermd kan worden.
De onderzoekers analyseerden intra-statelijke conflicten in Afrika tussen 1991 en 2008 en laten zien dat hoe meer militairen en politiemensen werkzaam zijn voor een VN-vredesmissie, hoe minder geweld van zowel regeringstroepen als rebellen tegen de burgerbevolking er is. Volgens de auteurs is een grote missie ten eerste succesvol omdat betrokken actoren (de landen die aan de missie hebben bijgedragen en de VN-veiligheidsraad) zich meer verantwoordelijk voelen voor grote missies. Bovendien is het lastig een grote missie zonder succes te beëindigen zonder politiek gezichtsverlies.
Maar ook op de grond draagt een grote missie bij aan het beperken van burgerslachtoffers. Ten eerste kunnen bewapende militairen de strijdende troepen tot de orde roepen en zo een verdere escalatie van het gewapende conflict voorkomen. Ten tweede kunnen eveneens bewapende politiemensen achter de frontlinies er voor zorgen dat de strijdende partijen de burgerbevolking met rust laten. Niet-militairen kunnen misschien wel een aanvullende rol spelen bij dergelijke operaties, maar zonder bewapende militairen en politiemensen is de missie vrijwel ten dode opgeschreven.
In tegenstelling tot wat sceptici beweren (en ook eerder onderzoek aantoont), laat deze studie zien dat VN-vredesmissies een verschil kunnen maken. Wanneer deze operaties aan een aantal voorwaarden voldoen, kunnen ze het aantal burgerslachtoffers in oorlogsgebieden flink beperken.
Dit betekent dat de regering zeer terughoudend moet zijn met bezuinigingen op Defensie. VN-vredesmissies kunnen mensenlevens redden in oorlogsgebieden – mits lidstaten voldoende militairen ter beschikking stellen. Juist de linkse partijen, die ontwikkelingshulp en de bescherming van burgers in oorlogssituaties normaliter erg belangrijk vinden, zouden daarom tegen de drastische bezuinigingen op Defensie moeten zijn.
Dit artikel van Matthijs Rooduijn verscheen eerder op Stuk Rood Vlees.
Reacties (16)
Die gaat wel extreem kort door de bocht. Beter breken we ons leger af (want laten we eerlijk zijn: Het is internationaal vergeleken een relatief extreem duur leger) en dragen we monetair meer bij aan VN-vredesmissies. Het is toch al een beter idee om regionale troepen te betrekken in VN-vredesmissies dan troepen van andere continenten. Het onderzoek waar de resultaten uit voortkomen betreft immers ook uitsluitend Afrika, waar de VN-troepen grotendeels uit AU-leden bestaan (jammer trouwens dat de afkomst van de troepen geen variabele was in het onderzoek, of zou dat te gevoelig liggen?). Bovendien is het Nederlandse leger (met zijn overontwikkelde marinearm) in samenstelling helemaal zo geschikt niet voor vredesmissies; met duikboten hou je geen strijdende partijen uiteen.
Is er trouwens ook een link naar het hele researchartikel, want bij het SSRN missen alle tabellen en figuren.
Welk nut had de vredesmissie in Libanon ?
Gewoon een vraagje: waarom noem je jezelf Bismarck als je geen verstand hebt van geopolitiek?
Er is al veel langer een trend gaande dat westerse landen monetair bijdragen aan vn-missies en arme landen graag militairen leveren. Voor de militairen uit arme landen is een vn-missie namelijk een goudmijn. Westerse landen sturen liever verbindingspersoneel, een transportvliegtuig of artsen. Dan is de kans op doden nl. minder groot.
@3: lol
Dit ‘onderzoek’ is trouwens too little, too late, de krijgsmacht van Nederland stelt al geen ruk meer voor, een vredemissie zoals Bosnie is allang niet meer mogelijk.
Alles voor de bühne en altijd te laat.
De VN is een grap.
Yugoslavia
Congo
Liberia
Rwanda
……..
*dat ze eens een studie doen naar alle gevallen waar de VN gefaald heeft om effectief en direct op te treden…..Eens kijken wat dat scheelt aan burgerslachtoffers? miljoenen wellicht. *
Zit je iets dwars lapis?
@7: Daar noem je wel een interessante mogelijke bron van vertekening in dit onderzoek: Regressie naar het gemiddelde.
Deze synoniemenmoderniteit had ik nog niet eerder gelezen: defensiemedewerker i.p.v. soldaat of militair.
Er is overigens een wereld van verschil tussen peacebuilding, peacekeeping en peacemaking,
het maakt namelijk nog al wat uit of de missie begon in vrede, of dat die nog gebracht moest worden; in dit bericht weet je niet welke term bedoeld wordt; je kan dat inderdaad allemaal bij elkaar optellen onder de noemer vredesmissie maar dan is het volstrekt onduidelijk wat je allemaal mag meetellen.
Als ik het stuk zo lees, lijkt het te gaan om specifiek peacekeeping maar halen ze ook literatuur en voorbeelden aan van peacebuilding en peacemaking, dus dan ga ik toch twijfelen…. Misschien moet er een generieke term voor worden bedacht, peacehelping of zo peacechancebringinghopefully
Ik denk dat het verhaal (edit: dat van die Zweden) daarover wel wat zorgvuldiger moet zijn, zeker nu dat je het aanklikt, blijkt dat het gaat om peacekeeping.
Ander verhaal in dit verband:
http://www.jstor.org/discover/10.2307/3693503?uid=3738736&uid=2&uid=4&sid=
Ja, ALS..
ALS Nederland nou eens niet alle middelen had verspild aan een oorlogsmissie in een allesverwoestende zandbak. En ALS Nederland nou eens niet zonodig zou willen meedoen in het allerhoogste geweldsspectrum met de F16 en de JSF. En ALS Nederland nou dat Marine-waterhoofd niet zou hebben.
Kortom, als het Nederland nou eens werkelijk zou gaan om vrede in plaats van oorlog(je voeren voor de VS), dan waren er misschien wel middelen voor.
Ik vraag me elke keer verbijsterd af waarom Nederland toch altijd zo opgetogen staat te dringen (volgens Timmermans)om mee te mogen doen aan allerlei peperdure missies die, zo op het oog, geen moer uithalen.
In Afghanistan( kosten 10 miljoen euro per maand) barst de bom los op het moment dat “onze” jongens daar hun hielen lichten.
Dan zijn ze daar terug bij af en wij in totaal ongeveer (Alleen al in Kunduz )300 miljoen armer.
In Uruzgan heeft onze vredesmissie 1.2 miljard gekost.En ook daar is nauwelijks iets veranderd.
Er zijn , neem ik aan, honderden landen die ook heel prima kunnen bijspringen( als dat al verstandig is) en ik zou zeggen geef die ook eens een kans.
Ook bestaat er bij mij twijfel over de werkelijke reden van die “vredesmissies”, men noemt ze weliswaar humanitair maar het merkwaardige feit doet zich voor dat in al die landen waar de VS menen te moeten ingrijpen als bij toeval enorme bodemschatten blijken te bestaan.
Daarentegen wordt er in landen waar op dat gebied weinig te halen valt niet of nauwelijks actie ondernomen.
@13:
De halve omzet van Rotterdam wordt aan de VS in rekening gebracht.
Grote klanten moet je tevreden houden.
@14: Dus wanneer Nederland niet meedoet gebruikt de VS de mainport of Europe niet meer?
Dat geloof ik niet.
@15: Nee, ik ook niet.
Maar aan de andere kant zitten er natuurlijk duidelijk economische interesses achter dit soort “vredespolitiek”, zoals je zelf ook aangeeft.
Zoals gewoonlijk worden we gewoon belazerd:
We worden gepaaid met “solidariteit”, maar met het geld worden de banken uitgekocht.
We worden gepaaid met “vrede”, maar met het geld wordt oorlog gevoerd.
Ik denk dat Beppo Grillo op het goede spoor zit: met deze politieke constellatie kun je nog maar een ding doen: opblazen.