Het Australische onderzoek is juist precies van het soort waar de Amerikaanse onderzoekers tegen protesteren. Gooi “target-drug delivery” en “siRNA” in een projectsubsidie en je krijgt hem toegewezen. De Amerikanen willen riskant fundamenteel onderzoek doen.
#2
Niels
Eh Martijn, volgens mij heb je het precies achterstevoren :) Amerikanen doen dat dus juist niet, dat is wat het artikel ook probeert aan te geven…
#3
rc
Behalve dan de 200 miljoen van Obama voor Challenge Grants a la 1 miljoen en prive gesponsorde projecten, die nu onder de crisis lijden, thanks Madoff. Overigens werkt het academisch onderzoek in Europa ook zo volgens mij. Het is een algemeen probleem denk ik. Misschien dat iemand in Europa daar iets over kan zeggen, maar ik herinner me nog wel dat het je enige manier is om je onderzoek gefinancierd te krijgen soms. In Amerika precies hetzelfde, ik heb me altijd verbaasd hoe gerenommeerde wetenschappers hun aanvragen down-dummy-den om fondsen te krijgen, maar dan wel zoals die laatste onderzoeker, geld daarvan in een grijze pot douwden om werkelijk interessant onderzoek te financieren.
Het is ook niet helemaal onredelijk, je wilt niet iemand blijven steunen die nooit iets nuttigs vindt.
#4
Martijn
@2: Even wat verwarring. De Australiërs hebben wat lopen sleutelen aan drug delivery techniek. Belangrijk, maar conceptueel saaaaaai toegepast onderzoek. Volgens mij zeggen de Amerikaanse wetenschappers in het NY Times artikel dat het beurzensysteem juist dat soort onderzoek in de hand werkt, terwijl meer riskant fundamenteel onderzoek met gewaagde hypotheses minder kans op financiering heeft.
geld daarvan in een grijze pot douwden om werkelijk interessant onderzoek te financieren.
Natuurlijk. Ik heb nog fundamenteel onderzoek gedaan naar hoe gist reageert op osmotische stress, dat werd gefinancieerd omdat het ooit, ergens in de toekomst nuttig kon zijn voor de wijn- en bierindustrie.
Reacties (4)
Het Australische onderzoek is juist precies van het soort waar de Amerikaanse onderzoekers tegen protesteren. Gooi “target-drug delivery” en “siRNA” in een projectsubsidie en je krijgt hem toegewezen. De Amerikanen willen riskant fundamenteel onderzoek doen.
Eh Martijn, volgens mij heb je het precies achterstevoren :) Amerikanen doen dat dus juist niet, dat is wat het artikel ook probeert aan te geven…
Behalve dan de 200 miljoen van Obama voor Challenge Grants a la 1 miljoen en prive gesponsorde projecten, die nu onder de crisis lijden, thanks Madoff. Overigens werkt het academisch onderzoek in Europa ook zo volgens mij. Het is een algemeen probleem denk ik. Misschien dat iemand in Europa daar iets over kan zeggen, maar ik herinner me nog wel dat het je enige manier is om je onderzoek gefinancierd te krijgen soms. In Amerika precies hetzelfde, ik heb me altijd verbaasd hoe gerenommeerde wetenschappers hun aanvragen down-dummy-den om fondsen te krijgen, maar dan wel zoals die laatste onderzoeker, geld daarvan in een grijze pot douwden om werkelijk interessant onderzoek te financieren.
Het is ook niet helemaal onredelijk, je wilt niet iemand blijven steunen die nooit iets nuttigs vindt.
@2: Even wat verwarring. De Australiërs hebben wat lopen sleutelen aan drug delivery techniek. Belangrijk, maar conceptueel saaaaaai toegepast onderzoek. Volgens mij zeggen de Amerikaanse wetenschappers in het NY Times artikel dat het beurzensysteem juist dat soort onderzoek in de hand werkt, terwijl meer riskant fundamenteel onderzoek met gewaagde hypotheses minder kans op financiering heeft.
geld daarvan in een grijze pot douwden om werkelijk interessant onderzoek te financieren.
Natuurlijk. Ik heb nog fundamenteel onderzoek gedaan naar hoe gist reageert op osmotische stress, dat werd gefinancieerd omdat het ooit, ergens in de toekomst nuttig kon zijn voor de wijn- en bierindustrie.