Door de overdreven aandacht voor die ene dictatuur in het Midden Oosten komen andere dictaturen er in de media bekaait af
…en dat is jammer !
Want een dictatuur heeft naast spectaculaire mensenrechtenschendingen nog zoveel meer te bieden. Boeiend webdesing bijvoorbeeld. Neem nou de overheidssites van Myanmar, het voormalige Burma.
De webzijde over “Destruction Ceremonies” is al redelijk cult. 
Het betreft hier de destruction van drugs, poppy seeds, gesponsort met amerikaanse dollars. Destruction Ceremonies zijn een gezellig dagje uit. Op de foto’s kunt u onderandere een verdwaalde amerikaanse ambtenaar aantreffen: 12th Destruction & 16th Destruction.
Fotofucken is de heren van de junta ook niet vreemd. Kijk maar eens naar de oogstrelende: New Constructions in the Time of the Tatmadaw Government. Wegen worden gewoon met de paintbrush geasfalteerd! (klik & scroll down).
Op de valreep kwam ik bij The New Light of Myanmar nog een oude bekende tegen. De thaise prinses Sirindhorn op bezoek bij Than Shwe de hoogste generaal van Myanmar. Sirindhorn zag ik een half jaar geleden toen ze het World Congress of Soil Science in Bangkok opende:
“Deze nogal horkige prinses kreeg het voor mekaar om in 20 minuten een speech te houden, een lint door te knippen, een expositie te bekijken en weer snel in haar limo te springen. Nee dat doet Bea dan toch beter,… “(Sargasso, 16-08-02).
Reacties (12)
Op zich al heel bijzonder dat de New Light een foto heeft van een niet-militair. De “krant” wordt in Birma gratis verspreid en staat vol met slecht gefotokopieerde foto’s van militairen op openingen, parades, bezoeken etc. En triviaal nieuws natuurlijk. Zo las ik ooit in de New Light dat FC Utrecht van NEC had gewonnen. De klapper van de krant zijn de anti-NLD cartoons op de achterpagina, waarin Aung San Suu Kyi en consorten worden afgebeeld als lelijke, puistige, brildragende intellectuelen die spioneren voor de koloniale machten (=iedereen behalve china). Een prachtig staaltje low-tech propaganda. Het zou eigenlijk voor de toekomst behouden moeten worden…
Goed verhaal Michiel, ben je daar ook al geweest?
Ja, ik bezoek bij voorkeur landen met tirannieke regimes. Lekker onderdanige mensen. Weinig criminaliteit. Ik heb oost-europa nooit bezocht tijdens het communistische juk (eh sorry – heilstaat) en heb daar nog altijd spijt van…. U begrijpt: geef me een visum voor Noord-Korea en daar ga ik…
Overigens staat er binnenkort 3 maanden USA op het programma. Ter compensatie. begrijpt u?
Overigens kan ik u aanraden Birma met een bezoek te vereren. De boycot van nu betekent in de praktijk dat de Chinezen de vrije hand hebben in Birma als enige buitenlandse investeerders. De prachtige binnenstad van Rangoon (de mooiste van Zuid-Oost Azië) wordt neergehaald om lelijke chinese ramsj-hotels te bouwen. Bovendien verhongert de bevolking door een gebrek aan buitenlandse handel.
Een beetje bekendheid met de politieke situatie is wel een vereiste naar mijn bescheiden mening. Dit in tegenstelling tot de massa’s Fransen en Duitsers in georganiseerde tours die Birma bezoeken.
Niet echt mijn idee van vakantie. Is een weekje Angola niets voor u heer Maas? daar schijnen ook hongerige mensen rond te lopen…
Angola? Nee bedankt. Dan nog liever de centraal-afrikaanse republiek (CAR). Ik heb ook goeie verhalen gehoord over Turkmenistan.
Ik ben als kind met m’n ouders in het oostblok geweest. De afwezigheid van criminaliteit en de vriendelijke hulpvaardigheid van de bevolking was ongekend. Alleen het eten vond ik nogal verrot, in openbare gaarkeukens die voor restaurants moesten doorgaan werden verkoolde kippen met de veren geserveerd (jeugdtrauma).
Het bezoeken van tirannieke regimes is inderdaad een boeiende bezigheid. Jordanie en Vietnam waren voor mij interessanter dan Egypte en Thailand.
Maar over tirannieke regimes gesproken, de VS kunnen er inmiddels ook wat van. De bevolking daar is inmiddels behoorlijk mesjokke en probeer niet in een anti-war shirtje te lopen want je wordt zo opgepakt!
Als ik de kans krijg zal ik Birma zeker bezoeken. Ik weet nog niet precies of het politiek correct is, want er zijn mensen die zeggen dat je dictaturen niet moet spekken met je toeristen euro’s/dollars. Maar toerisme heeft destijds wel gewerkt om het geisoleerde Spanje van Franco open te breken, dus volgens mij kan het wel.
Rangoon lijkt me geweldig.
Mooie foto! De Sule Paya pagode zo te zien. Op die plek is het heel druk in de stad. Marktjes en winkeltjes om de pagode heen. Het autoverkeer is ook iets toegenomen. Rangoon is een prachtige stad. Nog een echte koloniale binnenstad met europese Fin de Siecle – straten. Alleen compleet vervallen…
Tsja, die boycott. Na lang beraad zijn we (in 1999/2000) toch gegaan. Ik geloof gewoon niet dat een boycott en isolatie helpt om het land naar een democratie te krijgen. Bovendien is de bevolking totaal berooid en verdient het wat geld aan je. Het nadeel is dat je met je toeristendollars ook het regime betaald.
Wat mij zo verbaasd is dat iedereen voor een boycott voor Birma is, maar vervolgens wel met zijn dikke reet naar China gaat. Ook niet zo’n fris land dunkt me…
Ik ben niet zo bezorgd over de VS hoor. Ik ga niet met een “fuck Bush” T-shirt lopen dus het komt wel goed.
Op bovenstaand adres wat voorbeelden van de huidige staat van de Ragoonse binnenstad
Vervallen, maar wel erg sfeervol. Mooie foto’s. Die pagode wordt zo te zien wel opgeknapt. Het is te hopen dat het chineze kapitaal die oude koloniale huizen niet volledig verpletterd.
Da’s de Schwedagon Pagode. Je ziet het topje ervan volgens mij op jouw foto in de achtergrond. Het is het paradepaardje van boeddhistisch (schrijven we dat zo?) Birma. Daarmee vergeleken lijken alle andere pagodes vergulde plaggenhutten.