Melkveehouders aller landen verenigt u!

Tussen alle stakingen in het streekvervoer door zou je bijna over het hoofd zien dat ook de melkveehouders actie voeren. De manier waarop ze dit doen -fabrieken blokkeren en melk uitspuiten- vind ik onverstandig. De publieke opinie kijkt doorgaans niet erg positief tegen het verspillen van voedsel, ook al zou het enige alternatief zijn om de melk discreet te dumpen. Toch ben ik blij met de acties.

Deze acties laten namelijk twee tendensen zien: de emancipatie van melkveehouders ten opzichte van de instanties aan wie ze leveren en de verdere ondermijning van het aartsconservatieve bastion dat LTO heet.

In de eerste plaats zijn deze acties hopelijk een voorbode van de ontsnapping van de melkveehouders aan de knellende greep van de industrie en de supermarkten. Op dit moment kunnen die namelijk bijna eenzijdig de prijs van melk (en andere landbouwproducten) bepalen. Het is immers reuze gemakkelijk om de duizenden verschillende melkveehouders tegen elkaar uit te spelen. Wil je het niet voor deze prijs doen? Voor jou honderd anderen. Hierdoor zien melkveehouders vrijwel niets terug als de internationale melkprijs hoog ligt -zoals eind vorig jaar- terwijl prijsdalingen rustig aan ze doorberekend worden. Nederlanders hebben de neiging boeren als steenrijke mercedesrijdende ondernemers te zien. Dat is echter in twee sectoren, de melkveehouderij en de akkerbouw, nauwelijks het geval. Zulke bedrijven maken vaak jaren achter elkaar verlies en de Europese subsidie is, zeker bij de kleinere bedrijven, vaak beperkt.

Om die redenen heeft een groeiende groep melkveehouders zich verenigd in de Dutch Dairy Board, die nu ook de aanjager van de acties is. Het idee achter de Dutch Dairy Board is eigenlijk een ouderwets collectief: als je genoeg melkveehouders achter je hebt staan kun je voorkomen dat je tegen elkaar uitgespeeld wordt en op gelijke voet onderhandelen over de melkprijs. Het is ook een logische stap: als supermarkten en zuivelverwerkers zich steeds meer concentreren kunnen de melkveehouders niet achterblijven. En het blijft niet beperkt tot Nederland.

Maar nog veel blijer ben ik dat hierdoor een nieuwe barst wordt geslagen in het aartsconservatieve CDA-bastion dat LTO heet, en fel tegenstander van de acties is. Het rommelt al langer binnen het LTO. De organisatie pretendeert de enige belangenbehartiger van boeren te zijn, terwijl die zich lang niet allemaal goed vertegenwoordigd voelen. Dus ontstaan er alternatieve belangenbehartigers. Dat lijkt mij een erg gezonde zaak, al is het alleen maar omdat de politiek dan gedwongen wordt naar verschillende partijen te luisteren.

Om die reden verdienen de acties wat mij betreft steun. Daarom allemaal: no milk today.