Nadat door een foutje Stichting Brein al de NAW-gegevens ontving van twee hardcore bestanddelers (lex1a en bws), is vandaag de klopjacht op de derde internetpiraat succesvol afgerond (muzan, “een vrij veel voorkomende Arabische naam”). De kort geding-rechter oordeelde dat UPC de gevraagde gegevens moet verstrekken. Een service provider kan daartoe verplicht worden als inbreukmakend (onrechtmatig) handelen voldoende aannemelijk is en buiten redelijke twijfel is dat de gevraagde gegevens ook de inbreukmaker betreffen (dat hij/zij is wie hij/zij is). De rechter vindt dat in zo’n geval de privacy van de gebruikers het onderspit kan delven tegen de opsporingsbelangen van de rechthebbenden.
Het eerste criterium is herleidbaar tot de zaak Lycos vs Pessers, die het tot de Hoge Raad schopte. Op die uitspraak ventileerde de advocaat van UPC die vandaag in het ongelijk werd gesteld, Christiaan Alberdingk Thijm, al eerder kritiek. De Hoge Raad vond dat een provider niet alleen bij een ‘onmiskenbaar onrechtmatige uiting’, maar al bij een ‘voldoende aannemelijke onrechtmatige uiting’ kan worden verplicht persoonsgegevens te verstrekken. Alberdingk Thijm stelt dat het onwenselijk is dat providers deze “juridisch ingewikkelde” toets moeten uitvoeren. Ook Anton Ekker wijst op de rechtsstatelijke bezwaren die kleven aan het opzadelen van een civiele partij als een provider met een afweging die raakt aan de grondrechten op privacy en de vrijheid van meningsuiting.
De drie piraten die zich naar het lijkt een slag in de rondte bittorentten (verleden tijd: dubbel t), hadden echter de zwaardere toets op basis van ‘onmiskenbare onrechtmatigheid’ zeer waarschijnlijk ook in hun nadeel zien uitvallen (wat overigens bezwaren tegen een discutable rechterlijke maatstaf uiteraard niet minder valide maakt). De rechter is zich bewust van de vele films en muziek die in dit geval zijn gedeeld, maar lijkt volgende overenthousiaste acties van Brein preemptief te temperen:
“Het is niet waarschijnlijk dat sprake is geweest van het slechts incidenteel of in kleine gedeeltes uploaden van bestanden (vergelijkbaar met het maken van een kopietje voor privé-gebruik), in welk geval mogelijk van een inbreuk geen sprake zou zijn geweest, dan wel het aanpakken van de inbreukmakers buitenproportioneel zou zijn. De bestanden die zijn aangetroffen in de server van BREIN duiden immers op het op enorme schaal ter beschikking stellen van tal van (beschermde) werken.”
Daar zal Brein niet blij mee zijn. De rechterlijke suggestie dat af en toe wat uploaden lijkt op de volledig rechtmatige prive-kopie en de waarschuwing dat het groffe middel dat Brein vandaag succesvol heeft ingezet bij minder hardcore inbreukmakers mogelijk disproportioneel is. Maar Brein zal dit zich niet zo aantrekken en mijn vermoeden van een euforische stemming ten burele van de Stichting Tegen Broodroof uit de Mond van Armlastige Artiesten wordt versterkt door de ‘signature’ die zij in hun mailtje aan lex1a, muzan en bws koppiepeestten (verleden tijd, dubbel t):
Reacties (17)
ben blij dat ik niet bij UPC zit
Moeten we nu dus met een fake ID een bakrekening gaan openen, om daarmee vervolgens met een fake naam onze datadiensten te gaan betalen?
Of is het wellicht handiger om ‘incidenteel of in kleine gedeeltes’ bestanden te uploaden zodat het opvragen van NAW gegevens buitenproportioneel wordt?
Het benodigde knip, plak en kopieerwerk voor de eerste optie lijkt mijzelf eerlijkgezegd het leukst.
Laten we wel wezen. Hoe fout ik UPC ook vind, muziek en films aanbieden waarvan je weet dat het copyright niet bij jezelf ligt, mag niet. Dus moord en brand schreeuwen vind ik altijd een beetje raar.
En katten zijn stom.
Je bent zelf stom.
Hoewel enigzins dronken, blijf ik van mening dat de persoonsgegevens van de personen in kwestie beschermd hadden moeten blijven totdat een rechter zich heeft uitgesproken over de schuldvraag EN de desbetreffende personen schuldig zijn bevonden.
Een aanmerkelijk prettigere gang van zaken, had ik het gevonden als de Stichting Brein aangifte had gedaan van inbreuk, waarna het OM een onderzoek had kunnen starten op basis waarvan een rechtszaak gevoerd kan worden. Tijdens deze rechtszaak hadden de verdachten nog steeds anoniem kunnen blijven voor Stichting Brein, opdat bij een eventuele vrijspraak hun privacy nog steeds gewaarborgd is.
Want waar eindigt dit verhaal? Betekent dit feitelijk dat ieder willekeurig prive-persoon de persoonsgegevens horende bij IP-adressen mag opvragen, ongeacht welk vermoeden van overtreding van de wet (vanaf dat IP-adres)? Dus als je bij de rechter aannemelijk weet te maken dat iemand smaad pleegt in de reacties van een blog, kun je via deze weg zijn of haar persoonsgegevens achterhalen en deze persoon vervolgens uit de weg ruimen zonder dat een rechter ooit een uitspraak heeft gedaan over of de desbetreffende reactie daadwerkelijk smaad was? Hier lijkt het wel op… hopelijk heb ik het mis…
En dan heb ik het nog niet eens over de volstrekte onbetrouwbaarheid van de koppeling van persoonsgegevens aan IP-adressen. Het gros van de Internetgebruikers gebruikt immers nog steeds MS Windows, laat zijn WIFI-router geheel onbeschermd en voert iedere willekeurige applicatie uit zijn e-mail of van het internet uit….
En katten zijn inderdaad stom, Peter, maar de kleuter in kwestie ziet er nou ook niet bijster snugger uit, wel dan?;-)
En hoe moeten die anonieme verdachten zich verdedigen? Het werkt bij ons nou eenmaal zo dat justitie probeert de identiteit te achterhalen van mensen die iets strafbaars hebben gedaan. Nou ja, denk daar nog maar eens over na als je weer nuchter bent..
Volgens mij werden deze volgeltjes gepakt via hun Chello e-mail adres. Waarschijnlijk waren ze self dus al wel zo slim om hun server geen ip-adressen te laten opslaan.
Misschien iemand een leuk http://www.126.com adresje? Geheel chinees , draait gegarandeerd bij een provider die illegale software gebruikt?
[quote=”oplawaai”]
En hoe moeten die anonieme verdachten zich verdedigen? Het werkt bij ons nou eenmaal zo dat justitie probeert de identiteit te achterhalen van mensen die iets strafbaars hebben gedaan.[/quote]
Justitie mag die gegevens wel hebben, maar BREIN niet. BREIN heeft er helemaal niks mee te maken. BREIN heeft geen enkele juridische status. Het is geen officieel buro ofzo. Het heeft geen enkele bevoegdheid Het is een financiele belangenvereniging. Erger nog: het hele bestaan van Brein toont maar eens af hoeveel overtollig geld en vet er nog in de muziek-industrie zit. De grap is dat justitie best die namen wil weten: maar er dan toch niks mee doet.
En downloaden/uploaden is moreel net zo verkeerd als prijsafspraken. Maar guess what? Dit is een dog-eat-dog wereld. De muziek-industrie is een grote gelegaliseerde prijsafspraak. Het is officieel nog steeds verboden buiten de officiele kanalen muziek te importen. Het draait niet om ethiek. Die wereld bestaat helemaal niet. Het is macht, en uitbuiting die bepalen wat wel en niet mag. Daarom wordt er meer moeite gedaan downloaders op te pakken dan fietsdieven. Daarom wordt er nog eerder een fiets-dief aangehouden, dan dat ze eens wat aan de praktijken van de muziek-maffia zelf doen.
@ Sigi: Stomdronken. Dat was ik. Ben ik nog steeds zo te voelen.
@Meneer R: Een beter wereld begint bij jezelf.
Het was eigenlijkook meer een advocaat-van-de-duivel opmerking. Maar het klopt moreel natuurlijk niet. Ik maak mij overigens net zo schuldig hoor. Zo’n muziekweblog als de onze is bijvoorbeeld niet te doen als je alle platen van de bandjes waar ik over schrijf zou moeten kopen.
Als UPC slim is gaan ze nu de bodemprocedure in. Dit was tenslotte een uitspraak in kortgeding, hetgeen die andere juridische weg niet uitsluit.
Ik hoop dat voor UPC deze zaak principieel genoeg ligt, om dit tot de hoge raad uit te vechten. Als de zaak zo blijft als die nu is, kan BREIN je naaien voor de shit die een ander, via een backdoor, op je systeem zet.
Inhoudelijk ben ik het met ZMOOC eens dat Brein aangifte had moeten doen. Mogelijk was de zaak dan ergens halverwege het politie-onderzoek gestrand, wegens andere prioriteiten.
Wat ik ook typisch vind is het volgende : Brein is een stichting en heeft uit dien hoofde eigenlijk niets te maken met de inkomsten van de entertainmentindustrie. Doorgaans zijn stichtingen ideëel en niet, zoals Brein, keihard commercieel. Als Brein een vereniging was geweest, hadden ik me nog iets bij hun activiteiten kunnen voorstellen. Maar misschien is dat een misvatting mijnerzijds.
Ik ben van mening actie meer op de weg van Buma-Stemra zou moeten liggen, zij int de tenslotte de auteursrechten.
naschrift : Gelukkig zijn mijn internet (niet UPC) en TV gescheiden.
Vooral de status van Brein, dat die zonder aangifte en onderzoek blijkbaar op initiatief en met overeenstemming met provider de gegevens kan krijgen zonder tussenkomst van rechter – tenminste zo begrijp ik het – staat me wat tegen. Maar misschien zie ik het verkeerd en moet er toch altijd aangifte en onderzoek worden gedaan door het justitiele apparaat. Het is me niet helemaal duidelijk.
@HansR : volgens mij zal Brein iedere keer voor die NAW gegevens langs de rechter moeten, tenzij de providers zo slap zijn dat zij na deze uitspraak iedere aanvraag van Brein automatisch gaan honoreren.
In dat laatste geval is het hek echt van de dam. Daarom hoop ik dat UPC een bodemprocedure start.
Ik neem aan dat deze zaak tot de Hoge Raad wordt uitgevochten?
En voor de providers is er nog een noodzaak. Als down en uploaden succesvol bestreden wordt, dan verkopen ze nog alleen maar goedkope abbo’s en geen grote. Das omzet, das geld
Levendige (ruil)handel met illegaal gekopieerde bestanden is voor niemand goed, ook niet voor de consument. Hoe minder er bij de rechthebbenden terecht komt, hoe minder animo er zal zijn om nog eens iets op de plaat te zetten.
Het probleem zit ‘m in de dubbele standaard. Artiesten verdienen verhoudingsgewijs weinig aan een album of single. Het overgrote deel gaat naar de tussenhandel. Er is ooit een ECD-onderzoek gestart naar kartelvorming tussen platenmaatschappijen en een paar grote partijen zoals de Free Record Shop, maar daar is nooit iets uitgekomen. Merkwaardig, want er waren een paar heel duidelijke brieven waarmee die kartelvorming zo ongeveer kon worden aangetoond. Bovendien wil de industrie steeds meer extra heffingen, op beschrijfbare cd-roms (die zeker niet allemaal voor illegale bestanden worden gebruikt), op mp3-spelers etc. etc.
Tegelijkertijd laten ze een goedkope licentievorm plots vervallen (inclusief het recht eerder legaal onder die licentie aangeschafte muziek af te spelen), rommelen ze met rootkits en laten ze Brein als een soort knokploeg door het land razen.
Dat geeft wel een beeld van rijke patsers die van twee walletjes willen eten. Daarmee maak je jezelf niet geloofwaardiger.
Het merkwaardige is dat ze daarin worden aangemoedigd door de overheid. Want wat was de eerste Europese strafmaat die via een omweg werd doorgedrukt in álle Europese landen? Precies, straffen voor piraterij en aanverwanten.
Ik luister wel eens naar illegaal verkegen bestanden, maar koop die vervolgens heel braaf wanneer ik het goed vind. Dat hoor ik van veel meer muziekliefhebbers om me heen. Wanneer de muziekindustrie daar iets minder verkrampt op zou reageren en met nadruk alleen achter grote vissen aan zou gaan zou dat een stuk schelen.
En netjes via aangiften, natuurlijk. Want wat ze nu doen met rechtszaken links en rechts is een soort bully-tactiek waardoor je alleen méér tegenwind creëert.
Bands die hun zaken zelf regelen zie je vaak met veel creatievere oplossingen komen. Zo heeft Marillion (http://www.marillion.com) de voorgaande twee albums laten voorfinancieren door ca. 13.000 (!) fans en biedt Umphrey’s McGee (http://www.umphreys.com) opnamen van concerten deels als gratis podcast en deels betaald aan, zelfs al in de zaal na afloop van het concert zelf!
Voor mijn gevoel speelt het downloadprobleem ook vooral bij bands en artiesten die voornamelijk een marketingproduct zijn. Drie weken populair bij bakvissen, zes als je mazzel hebt, en dan is er weer een nieuwe hype. Misschien is het de oplossing om de echte muzikant weer in ere te herstellen. :-)
@Eric
Grotendeels eens. Ben alleen niet zo braaf als jij. Heb de afgelopen paar jaar geen software, muziek en films legaal gekocht. Ik heb nog een CD van 10 jaar oud liggen die ik eerlijk gekocht had maar waar nu een kras op zit. Deze mogen ze eerst tegen productie kosten vervangem voordat ik ooit weer een nieuwe “persoonlijke licentie” koop.