De IJslanders hebben geen zin om Nederland en Groot-Brittannië de verloren Icesave-spaargelden terug te betalen, althans niet tegen de stevige rente die de Hollanders en Britten willen hebben. Het ‘nee’ is een steuntje in de rug voor de IJslandse regering, want het versterkt haar positie aan de onderhandelingstafel. Een akkoord zou nabij zijn. Maar dat was het eerder ook al.
Als het nou weer niet lukt, zou het verstandig zijn om een internationale commissie, bijvoorbeeld van de Wereldbank, de zaak te laten onderzoeken. Alle partijen hebben immers boter op hun hoofd. De IJslandse regering heeft op zijn minst de suggestie gewekt de spaargelden te garanderen, maar de Nederlandse en Britse nationale banken hadden (zoals de Franse) kunnen vermoeden dat er iets mis was. En dan is er nog gesteggel over de rente.
Niets lijkt logischer dan dat de drie partijen een onafhankelijke instelling vragen een bindende uitspraak te doen. Dat haalt de kwestie uit de Nederlandse en Britse verkiezingscampagnes, maakt de weg vrij voor het IMF om een saneringsprogramma voor de IJslandse economie op te leggen en zorgt dat de gesprekken over toetreding van IJsland tot de EU niet langer met de kwestie belast blijven.
Reacties (18)
Binnen de internationale orde geldt toch vooral dat je jouw eigen belangen moet behartigen. De Nederlandse regering heeft als eerste verantwoordelijkheid jegens de Nederlanders af te leggen en het schaadt onze belangen mocht de rekening door Nederlanders ipv ijslanders betaald worden (om de uitkomst maar even zwart-wit te tekenen).
Nu heeft Nederland een troef achter de hand: toegang tot de EU, en zodra je een onafhankelijk orgaan laat beslissen, dan leg je die troef eigenlijk weg.
Ik weet niet wat strategisch het handigste is, maar NL zal, hoe dan ook, moeten instaan voor haar eigen belangen. Hoe hardvochtig dit misschien ook is. Op het internationale podium bestaat slechts een beperkte solidariteit.
@1
Hear hear. Heel realistisch.
Ook ik ben van mening dat Nederland niet moet instemmen met een commissie. Eenmaal onder de hamer, is de uitkomst van zo’n commsiie uiterst onzeker. De Nederlandse regering moet de Nederlandse belangen behartigen, dus het geld terughalen.
Een rare vraag misschien, maar ik weet het echt niet: dat dispuut tussen Nederland en IJsland (en GB en IJsland), gaat dat om het vergoeden van de eerste 20.000 of het bedrag boven die 20.000?
Waarom het IMF? In het geval dat we er zelf niet uitkomen dan is er toch gewoon een instituut waar je dan heen moet? Het internationaal strafhof.
Kan me alleen voorstellen dat IJsland het niet leuk vind als dit probleem in Den Haag wordt afgehandeld.
Aargh, ik bedoelde natuurlijk gerechtshof in de vorige post
@3 Het gaat niet eens meer echt over de bedragen. IJsland is bereid te betalen. Maar ze vinden de rente te hoog.
@1 @2 Wat jullie impliceren: als iemand er met een onafhankelijke blik naar kijkt, krijgt Nederland waarschijnlijk minder dan het nu eist. Dan is het ook terecht dat IJsland tegenspartelt.
@Christian Hmm, ik dacht dat ik genuanceerder was dan dat. Misschien schept dit wat extra duidelijkheid:
Ten eerste durf ik niet te zeggen of Nederland minder krijgt of minder verdient wanneer de wereldbank tussenbeide komt. Ik heb daar simpelweg ook niet goed over nagedacht. Wat ik wel zie is dat de Nederlandse staat dan een troef opgeeft.
Ten tweede zeg ik dat een land haar eigen belangen moet waarborgen. Dat is de plicht van de overheid naar de burgers toe, waar haar primaire verantwoordelijk ligt.
Of het terecht is dat IJsland tegenspartelt heb ik buiten beschouwing gelaten. Ik heb er wel overigens wel begrip voor en ook daar zal de regering de belangen van haar burgers moeten waarborgen.
@Christian Zijn de IJslanders momenteel ook bereid om die schuld op zich te nemen? Een akkoord aan een onderhandelingstafel is een ding, maar om het vervolgens door het parlement heen te krijgen is heel wat anders.
@7 Dat is precies wat ik bedoel. Nederland moet zijn belangen behartigen en IJsland de zijne. Als ze er met z’n tweeen niet uitkomen – wat gebeurt als beide hardnekkig aan hun eigen gelijk vasthouden – kunnen ze beter een bindend oordeel vragen aan een deskundige derde. Het is tenslotte ook in beider belang dat de zaak wordt opgelost.
Ahh, op die fiets. Tja, als ze er echt niet uitkomen en NL denkt dat zoiets een vruchtbaar resultaat kan opleveren met een beperkt risico, dan moeten ze ervoor gaan.
@8 Volgens mij gaat het vooral nog om de hoogte van de rente. De IJslanders hebben het gevoel dat GB en NL er een slaatje uit proberen te slaan.
Maar als de rente die Nederland eist te hoog is (ik neem aan dus hoger dan marktconform), kan IJsland toch dat geld ergens anders tegen gunstiger voorwaarden lenen en in één keer overmaken naar Nederland?
@12 Dat zou je zeggen, maar er zit waarschijnlijk een catch22 in. ‘Marktconform’ is nu hoger dan nadat NL en GB een regeling hebben en de weg naar IMF-assistentie en de EU/euro open liggen.
@13: En? We zitten met de realiteit van nu en niet met die van een IJsland dat door IMF en EU drijvende wordt gehouden.
Ze kunnen ook meteen betalen hoeven ze helemaal geen rente te betalen.
Of ze lenen het ergens anders goedkoper.
Er is nu eenmaal een garantiestelsel, als de IJslandse regering 5 jaar geleden had geklaagd was er iets over te zeggen, maar je kunt niet jaren het spel meespelen en op veel te grote voet leven (Vraag andere Scandinaviërs eens over de hooghartige houding van de bakken met geld uitgevende Ijslandse touristen), om vervolgens huiliehuilie te doen en je afspraken niet meer na te komen.
Dit is ons aanbod anders zoek maar iemand anders die het leent, basta.
Grtz
@15: zoiets zeggen die IJslanders nu ook en dat is precies het probleem. Zij zeggen: dit is ons aanbod en als je het er niet mee eens bent, krijg je niks, basta.
En aan andere Scandinaviërs vragen, hoe de rijkste IJslanders zich in hun land gedroegen, zal een oplossing van dit probleem zeker niet dichter bij brengen, maar het onbegrip zal er wel door worden vergroot. Ik denk niet dat dat zo´n goed idee is, dus.
“maar het onbegrip zal er wel door worden vergroot.”
Of het begrip. Verder hebben de IJslanders natuurlijk niet zoveel te eisen. Zij hebben een schuld als gevolg van het garantiefonds (waar ze vrijwillig mee akkoord zijn gegaan). Schulden heb je af te betalen, wil je niet als een crimineel behandeld worden.
@17: Welk begrip tussen IJslanders en Nederlanders wordt vergroot door Finnen te gaan vragen wat IJslanders op hun zakenreis of vakantie in Finland deden? De wat armere IJslanders, die ook mee zouden moeten betalen, hebben zich nooit een reis naar Finland kunnen veroorloven.
Voor de rest moeten schulden idd afbetaald worden. Niemand beweert iets anders. De vraag is echter welke schulden exact (20.000 / 21.000 / 100.000?) en onder welke voorwaarden (percentage en looptijd). Onderhandelingen daarover zijn niet gebaat bij een beeldvorming van zuipende, geld rond strooiende, rijke IJslanders in Helsinki. En ook niet negatieve beeldvorming rond vrekkige Nederlanders, op het verkeerde paard hebben gewed en nu op hoge poten AL hun geld terug eisen (= veel meer dan de garantie inhield).