De uitgever van het bekende Van Dale woordenboek heeft een rubriek waarin elke werkdag een ‘Woord van de Dag’ wordt besproken. Om bij de tijd blijven struinen redacteuren media af op zoek naar nieuwe woorden. De rubriek ‘Woord van de Dag’ voorziet een vondst van commentaar.
Wij kwamen, puur toevallig, deze tegen: sorrymuseum. Gevonden in een Belgische krant, die er het Afrikamuseum in Tervuren mee bedoelde, maar jaren daarvoor al genoemd door kunstenaar Ton Paauw die een ‘sorrymuseum’ voor ogen had.
Terzijde: Van Ton Paauw loopt momenteel de expositie ‘Kunst van het vinden’, in het Buitencentrum van de Schoorlse Duinen.
Ton Paauw stelde zich voor dat de meest uiteenlopende excuses tentoon zouden worden gesteld. ‘Woord van de Dag’ citeerde: ‘Ik stel me verschillende zalen voor. Een zaal waar een wassen beeld van Bernhard bezig is met een minnares. Zo van, sorry Juliana. Een Rijkman Groenink-zaal. Heeft die geen sorry gezegd? Komt-ie in stock, want dat excuus komt nog wel.’ Andere ruimten kunnen wat Paauw betreft gewijd zijn aan zaken als het slavernijverleden, waar sorry wat hem betreft op zijn plaats is, aan overspel, de windmolens bij Urk.
Het inspireerde ons tot het virtuele sorrymuseum van vandaag. Kijkt u verder.
Oskar Dawicki zegt sorry omdat zijn tentoonstelling niet zo goed is geworden als hij wilde. Onderdeel van een serie waarin hij spijt betuigt zijn publiek niet te kunnen bereiken.
Oskar Dawicki – I’m sorry, filmpje 4 in. 34”.
Sorry zeggen, het kan altijd. In 2011 begon postbode/kunstenaar Wim Konings op de Rotterdamse Coolsingel de dagelijkse performance ‘It’s never too late to say sorry’, een concept van Michael Elmgreen en Ingar Dragset. In 2014 werd dat teruggebracht naar alleen de woensdagen. Wegens ziekte is hij er enige tijd tussenuit geweest maar in mei heeft hij de draad weer opgepakt.
Michael Elmgreen en Ingar Dragset – ‘It’s never too late to say sorry’, performance door Wim Konings, Rotterdam, 2011, filmpje 1 min. 23”.
Na Rotterdam is het concept ook elders uitgevoerd, recentelijk nog in het Amerikaanse Aspen Art Museum. Hier een uitvoering in München (2013 – filmpje 1 min. 38”).
Dat ‘It’s never too late to say sorry’ kan nu wel in Den Bosch worden uitgevoerd. lijkt me.
Zagen we in het eerste filmpje Oskar Dawicki zich verontschuldigen voor zijn eigen kunst, daar kan de Belgische kunstenaar Guillaume Bijl ook wat van. Sinds 1988 maakt hij ‘sorry’-werken. De krant De Morgen vroeg hem tegen wie hij nu eigenlijk sorry zegt.
Tegen mezelf als serieuze kunstenaar! Omdat ik met die Sorry-werken afwijk van mijn geëigende, realistische vorm. Omdat ik vreemdga van mezelf. Omdat ik mezelf een frivoliteitje permitteer.
Zijn laatste Sorry’ stond in het Zwin Natuur Park in Knokke-Heist (time-laps filmpje van de opbouw, 1 min 23”).
Dat zou wel iets voor Nederland zijn, een meeuw die sorry zegt.
Oudere ‘sorry’s‘ van Guillaume Bijl: Het Duitse Münster kent een paar karakteristieke kerktorens. Eén daarvan is on 2007 ‘ontdekt’.
Guillaume Bijl – Archeological Site (A Sorry Installation), 2007, filmpje 1 min. 23”.
In 2015 stond een bijzonder ‘sorry’-monument bij de zomerse beeldenroute Beaufort (Oostende) en in het beeldenpark Middelheim (Antwerpen). In dit filmpje (5 min. 30”) zien we de kunstenaar invulling geven aan ‘de sokkel’ (sinds 2011 aapt Middelheim de ‘fourth plinth’ op Trafalgar Square na).
.
Op de afbeelding boven dit artikel een werk van Banksy, vooral bekend van zijn street art, altijd al bij uitstek de ‘kunst in de openbare ruimte’.
Bansky zou uit het Broste Brighton komen. Zijn plaatsgenoot, de graffiti-kunstenaar Aroe maakte een muurprent als prima commentaar op de discussie die na het Den Bosch incident volgde. In menig tv-programma werd herhaaldelijk verzucht : wanneer houdt het eens op, of wachten we op de volgende keer? Het past ook bij de slogans die in klimaatacties zijn te zien.
Aroe – Results not excuses, 2015.
Oh, en sorry voor de hier en daar schokkende beelden….