Wat? U zit hier en niet op Lowlands? Dat vermoedde ik al dus ben ik speciaal voor u op de redactie gebleven om Lowlands naar u te brengen. Dat wil zeggen: alleen het kunstgedeelte.
U zegt alles op Lowlands is kunst? Jawel, en van alle kunst staat muziek het meest centraal in Biddinghuizen. Dat krijgt al aandacht genoeg. Het 25-jarige Lowlands programmeert ook theater, dans, film, comedy, literatuur, straattheater, wetenschap en beeldende kunst.
Beeldende kunst. Dat begint bij Lowlands al bij de vormgeving van het terrein en al het pr-materiaal. Ruim 23 jaar was dat in handen van Peter te Bos en kornuit. De torens bij de ingang, mascotte Rapid Razor Bob en Llowdog herinneren nog aan de inbreng van Peter te Bos.
De organisatie is echter overgestapt naar een andere vormgever. Lowlands website is nu gemaakt door Hansje van Halem en daar moet ik u ernstig voor waarschuwen. Zo is het even zoeken naar tekst (‘fuck leesbaarheid, ik wil gewoon iets moois maken’, zou ze in De Volkskrant-paywall- hebben gezegd). Maar de website is toegankelijk zonder waarschuwing vooraf.
Die hangt wel bij de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam waar tot 1 oktober de tentoonstelling Hansje van Halem: patterns loopt. De universiteit waarschuwt echter geen verantwoordelijkheid te nemen voor klachten als gevolg van flitslichtgevoeligheid. Toegang op eigen risicio voor bezoekers met epilepsie. Voorzichtig dus als u de Lowlands website bezoekt, want u valt midden in de psychedelische patronen van Hansje van Halem.
De beeldende kunst op het festivalterrein moet natuurlijk reusachtig zijn, wil het zich boven de massa kunnen verheffen. De 10 meter hoge ridder Mikkel van Tom Claassen voldoet daar ruimschoots aan (hier Lowlands over Tom Claassen). Mikkel is een grote broer van het ‘Mannetje van Hoofddorp’.
Ook het ‘Zelfprotret van een dromer’ van Joseph Klibansky (op Lowlands hier geïntroduceerd) is groots. Negen meter hoog en vorig jaar voor het eerst op Lowlands te zien.
Lowlands kan deze beelden tentoonstellen dankzij de samenwerking met het Zwolse museum De Fundatie, dat elk jaar één of meerdere beelden uit de beeldentuin van kasteel het Nijenhuis beschikbaar stelt. Een greep uit de laatste jaren (de jaartallen zijn de edities van Lowlands waar het kunstwerk te zien was).
Heringa/Van Kalsbeek – Prolong, 2008 t/m 2010.
Ronald A. Westerhuis – Rawsome, 2011 en 2012.
Georges Cuvillier – Bamboeconstructie, 2012 en 2013.
David Bade – Ins blaue, 2012 t/m 2014. Geen rechtenvrije afbeelding gevonden, dus bekijk het hier.
Yasser Ballemans – Triomfboog, 2013 t/m 2015.
Ook van Ego Vivo/Self-Portrait 25 (2013) van Casper Berger geen rechtenvrij plaatje. Op Lowlands in 2015 te zien geweest en hier meer over Ego Vivo.
Lowlands presenteert kunst wel een beetje alsof het een kermisattractie is. In plaats van het reuzenrad, krijg je reuzenbeelden. Geen draaimolens maar wel het interactieve Synchrolove van ´Bakkersgeheim´ Ontwerpduo Joost Gehem en Tiddo Bakker maakt volgens Lowlands hogere kunst van baltsgedrag.
Uiteraard flikkert er, net als op een kermis, overal licht. Lichtkunstenaar Michel Suk zet de bewegingen van het Lowlandspubliek om in ‘Passing Waves’ en zelf lichtkunst maken kan met LumenUs.
In de Photobooth van Dropstuff.nl kun je je laten fotograferen in een meestwerwerk (zie de filmpjes uit 2015 en 2016). Dit jaar in het kunststukje Liberty van Erwin Olaf.
Het is bijna voorbij op het festivalterrein van Walibi, toch feliciteren we Lowlands met de 25ste verjaardag. En met al die grootse kunst.
Reacties (2)
De kunst van haar bezoekers een fatsoenlijk logies te bieden, in plaats van dat campinggehannes, is het festival bij mijn weten in al die jaren nog niet meester geworden. Dan ben ik blij dat ik met mijn teer gestel langs deze weg toch nog iets ervan meekrijg.
Je (ik dus) verwacht bij Lowlands, eigenlijk interactieve kunst, en niet van die, evengoed fraaie figuratieve kunst, die toch wat traditioneel is. Typisch, Lowlands, moderne muziek, behoudende kunst.